Całe ciało dorosłych samic jest czarno-szare pokryte długimi gęstymi włoskami. Młode tego gatunku są różowe z ciemną plamką na odwłoku. Kolory dorosłych osobników przybierają po 6-7 linieniu, bardzo łatwo pomylić je w pierwszych fazach rozwoju z pająkami takimi jak Acanthoscurria, Brachypelma, Nhandu.
Gatunek typowy dla rodzaju.
Gatunek typowy dla rodzaju i jedyny opisany przedstawiciel.
Osobniki młode i dorosłe różnią się ubarwieniem. Młode osobniki mają jasnopomarańczową tarczkę grzbietową ze złotym połyskiem, odwłok jest czarny w pomarańczowe pręgi, odnóża również pomarańczowe z ciemnymi stopami. Dorosłe osobniki mają niebieskie odnóża oraz zielono-niebieski
karapaks, odwłok natomiast pokrywają pomarańczowe włoski. Kądziołki są koloru czarnego. Małe tracą ubarwienie młodzieńcze przy 5 linieniu.
Jest to jeden z najbardziej popularnych karaczanów karmowych. Swoją popularność zawdzięcza dużej płodność, łatwości w hodowli, odpowiedniej wielkości (40-48 mm) oraz tym, że nie wspina się po gładkich pionowych powierzchniach. Jednak ostatnimi czasy, często pojawiają się informacje o uczuleniach na ten gatunek.
Młode osobniki bardzo przypominają dorosłe samice. Jedyną cechą, która je odróżnia to pomarańczowy
karapaks, który w miarę wzrostu ciemnieje. Jest to także cecha odróżniająca je od młodych osobników
Psalmopeus cambridgei, gdzie
karapaks jest zdecydowanie bledszy, wpadający w szary.
Pająk odkryty stosunkowo niedawno, a już cieszy się wysoką popularnością.
Dorasta nawet do 30 cm rozpiętości odnóży. Jego waga dochodzi do 250 gramów. Występuje w kolorach od brązu do czerni. Jad nie jest zagrożeniem dla życia lub zdrowia dorosłego człowieka. Należy jednak wziąć pod uwagę nieprzyjemne w skutkach ukąszenie kłami jadowymi dorastającymi do 2,5 cm. Po ukąszeniu najczęściej pojawiają się wymioty, nudności, bóle głowy, gorączka oraz skurcze mięśni (czasem występujące na długo po ukąszeniu). Dość często przejawia agresję. Ze względu na swoje rozmiary i wagę podrośnięte i dorosłe osobniki mają kłopoty ze wspinaniem się po pionowych powierzchniach.Dorosłe samce i samice są koloru brązowego o różnych odcieniach, przed linieniem nieco płowieją, a zaraz po wylince są ciemne.
Karapaks okrągły, brak „łezek”
Maluchy niebieskie z wyraźnym połyskiem i charakterystycznym wzorem na odwłoku, długość ciała około 8-9 mm. Około 6 wylinki kolor zaczyna się zmieniać, pojawiają się pierwsze symptomy dojrzałych kolorów. Około 7-9 wylinki kolor fioletowy, z czerwonymi akcentami i czerwonym odwłokiem. Wylinka na której kolor zmienia się na wyraźnie bardziej czerwony dla większości samic oznacza dorosłość. Dorosłe osobniki soczyście czerwone, z zielonkawym karapaksem. Dorosłe samce ubarwione podobnie jak samice.
Gatunek typowy dla rodzaju.
Atrakcyjnie ubarwiony ptasznik o masywnej budowie. Przez całą długość odnóży prócz femur biegną białe prążki i stosunkowo grube obwódki w okolicy kolan. Odwłok czarny, porośnięty czerwonymi włosami.
Jego ciała przybiera ciemno brązowego koloru podczas, gdy odnóża i kolec jadowy (telson) są nieco jaśniejsze. Jest to skorpion lubiący kopać wobec czego charakteryzuje się dużymi (w stosunku do całego ciała) i silnymi szczypcami, masywnym ciałem, krótkimi odnóżami oraz cienką i krótką metasomą.
Duży gatunek ptasznika. Dorosłe samice dorastają do 7-8cm
DC i są potężnie zbudowane. Ubarwienie sięga od ciemnego brązu aż po czerń, a na tarczy grzbietowej znajduje się ornament w barwie fioletu. W hobby oprócz odmiany nominalnej, często oznaczanej jako "gold" wyróżnia się także barwną odmianę "violet", która charakteryzuje się fioletową barwą odnóży i karapaksu.
Gromphadorina portentosa osiąga wielkość 60-80 mm. Jeden z bardziej znanych karaczanów. Posiada różne formy kolorystyczne.
To wyjątkowo duży i piękny skorpion jest jednym z najłatwiejszych w hodowli i utrzymaniu. Osiąga nawet 18 cm długości (przeciętnie 12-17 cm) i wagę 20-30g. Niekiedy wyrośnięte, ciężarne samice mogą ważyć około 50 g. Czarny, błyszczący kolor wpada czasami w ciemnoniebieski, brązowy lub zielonkawy odcień. Telson u młodych osobników jest biały, a z wiekiem staje się czerwono - brązowy.
Jest to lekko zbudowany, smukły gatunek agamy, osiągający do 50 cm dł ( z czego ponad połowa przypada na smukły, biczowaty ogon). Głowa jest wydłużona, ze spiczastym pyskiem. Tułów lekko spłaszczony, pokryty szorstkimi, zachodzącymi na siebie lekko łuskami z kilem. Na karku widoczny jest niski grzebień utworzony z masywnych, zaostrzonych łusek. Kończyny są długie i silne, z długimi palcami zakończonymi zakrzywionymi hakowato pazurkami. Jaszczurka ta doskonale wspina się po drzewach, ale jest również bardzo aktywna na powierzchni gruntu. W przypadku zagrożenia, podobnie jak kilka innych gatunków agam potrafi biec na tylnych łapach.
Lophognathus temporalis jest jaszczurką zasiedlającą północne i północno-wschodnie rejony Australii (Queensland, Terytorium Północne oraz skrajnie wschodnie obszary Zachodniej Australii). Spotykany jest również na pobliskiej Nowej Gwinei oraz okolicznych mniejszych wyspach.
Jego zęby jadowe są imponujące - mierzą prawie 2 cm. Należy do gatunków wydających syczące dźwięki (strydulacja), które podobne są do odgłosów wydawanych przez niektóre gatunki karaczanów.
Średniej wielkości karaczan o kosmopolitycznym zasięgu występowania osiągający 25-30 mm długości. Wspinający się po gładkich pionowych powierzchniach, nie zagrzebujący się. Notowany jako owad synantropijny.
Gatunek typowy dla rodzaju.
Pająk odkryty niedawno. Gatunek niezwykle pożądany, jednak dość trudno dostępny.
Już jako młode osobniki są ciekawie ubarwione. Odnóża są czarnej barwy z wyjątkiem tibia i metatarsus, które są pomarańczowe. Cały odwłok wyraźnie opalizuje na zielonkawy kolor. Wraz ze wzrostem pomarańczowa barwa na odnóżach całkowicie zanika. U dorosłych osobników
karapaks oraz uda mają złotawy kolor. Pozostałe części odnóży wpadają w barwę brązowo-szarą. Odwłok jest ciemnobrązowy z zielonym połyskiem, pokryty rudymi, rzadkimi włoskami.
Gatunki z rodzaju Blaberus są karaczanami, których rozwój larwalny związany jest z podłożem. Zarówno larwy jak i osobniki dorosłe nie wspinają się po gładkich pionowych powierzchniach. Osiąga wielkość do 80 mm.
Szybki, nadrzewny, agresywny, mocno jadowity.
Już jako młode osobniki są ciekawie ubarwione. Na czarnym odwłoku widoczny jest ornament złożony z pomarańczowych plamek. Na odnóżach na metatarsus także obecne jest pomarańczowe zabarwienie. W miarę wzrostu ubarwienie diametralnie się zmienia.
Gatunek uderzająco podobny do Acanthoscurria geniculata. Różni sie jedynie węższymi paskami na kończynach, co i tak jest mało zauważalne. Pewność co do gatunku można jedynie uzyskać na podstawie budowy spermateki u samicy.
Średnich rozmiarów wąż z rodziny połozowatych. Ciało smukłe i muskularne, o niewielkiej głowie z zaokrąglonym pyskiem; oczy posiadają okrągłą źrenicę. Wąż o bardzo zróżnicowanej barwie zależnej od miejsca występowania. Podstawowa barwa waha się od białej, poprzez szarą, pomarańczową aż do brązowej czy ceglastoczerwonej. Na grzbiecie oraz bokach występują duże, nieregularne, czarno obrzeżone czerwone plamy. Łuski brzuszne z reguły posiadają charakterystyczną czarną "szachownicę". Oczywiście na skutek mieszania różnych odmian barwnych od tego schematu występuje wiele odchyleń (np. wzór na grzbiecie u odmian motley lub stripe). Dorosłe osobniki osiągają długość ok. 130 cm (zdarzały się osobniki 180 centymetrowe) i wagę 400-500 gramów (są również spotykane osobniki obu płci o wadze ponad 1 kg). Jest to gatunek powszechnie hodowany w domowych terrariach, oraz polecany dla początkujących terrarystów.
Duży gatunek ptasznika. Dorosłe samice dorastają do 7-8cm
DC i są potężnie zbudowane. Ubarwienie sięga od ciemnego brązu aż po czerń, a na tarczy grzbietowej znajduje się ornament w barwie fioletu. W hobby oprócz odmiany nominalnej, często oznaczanej jako "gold" wyróżnia się także barwną odmianę "violet", która charakteryzuje się fioletową barwą odnóży i karapaksu.
Ptasznik występuje w zachodniej i centralnej Afryce.
Średnich rozmiarów wąż z rodziny połozowatych. Ciało smukłe i muskularne, o niewielkiej głowie z zaokrąglonym pyskiem; oczy posiadają okrągłą źrenicę. Wąż o bardzo zróżnicowanej barwie zależnej od miejsca występowania. Podstawowa barwa waha się od białej, poprzez szarą, pomarańczową aż do brązowej czy ceglastoczerwonej. Na grzbiecie oraz bokach występują duże, nieregularne, czarno obrzeżone czerwone plamy. Łuski brzuszne z reguły posiadają charakterystyczną czarną "szachownicę". Oczywiście na skutek mieszania różnych odmian barwnych od tego schematu występuje wiele odchyleń (np. wzór na grzbiecie u odmian motley lub stripe). Dorosłe osobniki osiągają długość ok. 130 cm (zdarzały się osobniki 180 centymetrowe) i wagę 400-500 gramów (są również spotykane osobniki obu płci o wadze ponad 1 kg). Jest to gatunek powszechnie hodowany w domowych terrariach, oraz polecany dla początkujących terrarystów.
Gatunek po raz pierwszy opisany przez brytyjskiego zoologa Reginalda Innesa Pocock'a. W 2001 roku opisany przez Peter Kirka jako odrębny gatunek Poecilotheria pederseni. W 2013 roku publikacja R. Gabriela, R. Gallona oraz A. Smitha ponownie przywróciła pierwotną nazwę dla tego gatunku a także uznała Poecilotheria pederseni jako synonim gatunku Poecilotheria vittata. Gatunek nadrzewny, agresywny, mocno jadowity.
Szybki, nadrzewny, agresywny, mocno jadowity.
Boa dusiciele to masywne i silne węże cechujące się zróżnicowanym ubarwieniem w zależności od podgatunku. Posiadają trójkątną głowę, wyraźnie wyodrębnioną od reszty ciała. Po obydwu stronach pyska przebiegają charakterystyczne pręgi. Wzór na grzbiecie tworzą tzw. siodła, które najczęściej mają czarny, ciemnoszary lub ciemnobrązowy kolor. Ogon pokryty jest owalnymi, nieregularnymi plamami, zwykle w odcieniach ciemnej czerwieni.
Gady te są dość popularne w hodowlach zamkniętych. Większość osobników dostępnych na rynku to mieszańce różnych podgatunków, osiągające rozmiary wyszczególnione poniżej. W naturze wielkość boa jest bardzo zróżnicowana w zależności od podgatunku czy odmiany terytorialnej. Przedstawiciele tych największych mogą osiągać nawet ponad 300 cm długości, podczas gdy osobniki odmian karłowatych często nie przekraczają 180 cm.
Duża ilość odmian kolorystycznych oraz względnie łatwa hodowla determinuje popularność tego gatunku na rynku terrarystycznym. Jednakże, decydując się na zakup boa dusiciela należy pamiętać o zapewnieniu mu właściwej opieki i odpowiednich warunków (duże terrarium, odpowiednia ilość pożywienia). Jednocześnie należy wziąć pod uwagę, że dorosłe węże tego gatunku, pomimo zazwyczaj łagodnego usposobienia, mogą być realnym zagrożeniem dla zdrowia i życia człowieka.
Jest to raczej spokojny i nieagresywny gatunek lecz w chwilach zagrożenia potrafi się przemieszczać dość szybko. Nadaje się dla początkujących hodowców, jest w miarę odporny na błędy początkujących. T. ockerti są ptasznikami aktywnymi, nie plotącymi zbyt dużej ilości pajęczyny, chętnie jedzą i rzadko zdarzają się u nich głodówki. Myślę, że wiele osób zachęci on Swoim wyglądem. Tarczka grzbietowa i nasada kłów jadowych w kolorze szaro-niebieskim. Odnóża w podobnym kolorze, mocno owłosione. Odwłok ciemny, bardzo gęsto porośnięty czerwono-różowymi, długimi włoskami. Na odwłoku znajduje się złotawa plama, tzw. lusterko(miejsce w którym znajdują się włoski parzące). Młode pajączki linieją i rosną dość szybko przy prawidłowym karmieniu i odpowiedniej temperaturze.
Duży gatunek ptasznika. Dorosłe samice dorastają do 7-8cm
DC i są potężnie zbudowane. Ubarwienie sięga od ciemnego brązu aż po czerń, a na tarczy grzbietowej znajduje się ornament w barwie fioletu. W hobby oprócz odmiany nominalnej, często oznaczanej jako "gold" wyróżnia się także barwną odmianę "violet", która charakteryzuje się fioletową barwą odnóży i karapaksu.
Gatunek typowy dla rodzaju.
Dorasta do 8 cm ciała, z odnóżami do 15 cm. Jest jednym z największych przedstawicieli rodzaju Aphonopelma. Obie płcie mają podobne ubarwienie, dopóki nie osiągną dojrzałości płciowej. Aphonopelma seemanni jest ubarwiona niebieskawo (niektóre osobniki są brązowawe lub ciemnoszare - prawdopodobnie zależy to od miejsca występowania), z białymi pasami na odnóżach. Odwłok porastają pojedyncze dłuższe perłowe włoski. Od spodu ptasznik ten jest jasnoróżowy. Młode są jasne z ciemną plamką na odwłoku, paseczki na kończynach pojawiają się w miarę wzrostu, zwykle około 4-5 wylinki. Przed wylinką barwy bledną i kreseczki są słabo widoczne.
Skorpion zależnie od wariantu kolorystycznego, ubarwiony jednolicie pomarańczowo, lub ciemno brązowo. Po środku mesosomy biegnie ciemniejszy pas.
Skorpion należy do gatunków charakteryzujących się średnią wielkością, osobniki dorosłe dorastają do ok. 8 cm. Ubarwienie piaskowo żółte, przechodzące w brąz.
Szybki, nadrzewny, agresywny, mocno jadowity.
Rozmiar ciała około 6-9cm. Samice przeważnie większe od samców. Nogi, początki pedipalpów oraz metasomy - żółte. Dalsze ich części gradientowe przechodzą w czerń. Mesosoma również przyjmuje ciemną barwę. Jad niezbadany. Przynależność, rozmiar oraz pojawienie się tego gatunku na polskiej liście gatunków niebezpiecznych sugerują, że jad może być (bardzo) silny - należy obchodzić się z nimi bardzo ostrożnie.
Ze względu na dość szeroki zakres występowania, ubarwienie ciała skorpiona może być zmienne.Ubarwienie głównie jasnożółte czasem z ciemniejszymi częściami ciała. Sternity jasnożółte. Segmenty metasomy I-IV jasnożółty z lekko brązową częścią wewnętrzną, ostatni piąty segment ciemny wpadający nawet w brązowy. Telson lekko czerwonawy z podstawą i końcem brązowym. Szczypce żółte lub brązowawe z palcem ciemnym. Nogi zółte lub jasnożółte.
Karapaks z wyraźnie rozwiniętą granulacją. Delikatna granulacja na tergnitach. Segmenty metasomy I-IV posiadają dobrze rozwiniętą granulację, szczególnie po stronie zewnętrznej. Chela zaokrąglone z palcami średnio długimi. Ruchomy i stały palec szczypiec posiadają 12-14 rzędów granul. Gatunek posiadający potężną metasomę.
Ubarwienie jest zależne od rejonu występowania. Przybiera on barwy od żółci po brąz. Charakterystyczne są ciemne pasy na mesosomie i prosomie.
Gatunek typowy dla rodzaju.
Gatunek typowy dla rodzaju.
Szybki, nadrzewny, agresywny, mocno jadowity.
Szybki, nadrzewny, agresywny, mocno jadowity.
Szybki, nadrzewny, agresywny, mocno jadowity.
Szybki, nadrzewny, agresywny, mocno jadowity.
Szybki, nadrzewny, agresywny, mocno jadowity.
Boa dusiciele to masywne i silne węże cechujące się zróżnicowanym ubarwieniem w zależności od podgatunku. Posiadają trójkątną głowę, wyraźnie wyodrębnioną od reszty ciała. Po obydwu stronach pyska przebiegają charakterystyczne pręgi. Wzór na grzbiecie tworzą tzw. siodła, które najczęściej mają czarny, ciemnoszary lub ciemnobrązowy kolor. Ogon pokryty jest owalnymi, nieregularnymi plamami, zwykle w odcieniach ciemnej czerwieni.
Gady te są dość popularne w hodowlach zamkniętych. Większość osobników dostępnych na rynku to mieszańce różnych podgatunków, osiągające rozmiary wyszczególnione poniżej. W naturze wielkość boa jest bardzo zróżnicowana w zależności od podgatunku czy odmiany terytorialnej. Przedstawiciele tych największych mogą osiągać nawet ponad 300 cm długości, podczas gdy osobniki odmian karłowatych często nie przekraczają 180 cm.
Duża ilość odmian kolorystycznych oraz względnie łatwa hodowla determinuje popularność tego gatunku na rynku terrarystycznym. Jednakże, decydując się na zakup boa dusiciela należy pamiętać o zapewnieniu mu właściwej opieki i odpowiednich warunków (duże terrarium, odpowiednia ilość pożywienia). Jednocześnie należy wziąć pod uwagę, że dorosłe węże tego gatunku, pomimo zazwyczaj łagodnego usposobienia, mogą być realnym zagrożeniem dla zdrowia i życia człowieka.
Boa dusiciele to masywne i silne węże cechujące się zróżnicowanym ubarwieniem w zależności od podgatunku. Posiadają trójkątną głowę, wyraźnie wyodrębnioną od reszty ciała. Po obydwu stronach pyska przebiegają charakterystyczne pręgi. Wzór na grzbiecie tworzą tzw. siodła, które najczęściej mają czarny, ciemnoszary lub ciemnobrązowy kolor. Ogon pokryty jest owalnymi, nieregularnymi plamami, zwykle w odcieniach ciemnej czerwieni.
Gady te są dość popularne w hodowlach zamkniętych. Większość osobników dostępnych na rynku to mieszańce różnych podgatunków, osiągające rozmiary wyszczególnione poniżej. W naturze wielkość boa jest bardzo zróżnicowana w zależności od podgatunku czy odmiany terytorialnej. Przedstawiciele tych największych mogą osiągać nawet ponad 300 cm długości, podczas gdy osobniki odmian karłowatych często nie przekraczają 180 cm.
Duża ilość odmian kolorystycznych oraz względnie łatwa hodowla determinuje popularność tego gatunku na rynku terrarystycznym. Jednakże, decydując się na zakup boa dusiciela należy pamiętać o zapewnieniu mu właściwej opieki i odpowiednich warunków (duże terrarium, odpowiednia ilość pożywienia). Jednocześnie należy wziąć pod uwagę, że dorosłe węże tego gatunku, pomimo zazwyczaj łagodnego usposobienia, mogą być realnym zagrożeniem dla zdrowia i życia człowieka.
Jego zęby jadowe są imponujące - mierzą prawie 2 cm. Należy do gatunków wydających syczące dźwięki (strydulacja), które podobne są do odgłosów wydawanych przez niektóre gatunki karaczanów.
Róg najprawdopodobniej służy do magazynowania zapasów pokarmowych, które są wykorzystywane podczas suszy.
Młode osobniki bardzo przypominają dorosłe samice. Jedyną cechą, która je odróżnia to pomarańczowy
karapaks, który w miarę wzrostu ciemnieje. Jest to także cecha odróżniająca je od młodych osobników
Psalmopeus cambridgei, gdzie
karapaks jest zdecydowanie bledszy, wpadający w szary.
Całe ciało dorosłych samic jest czarno-szare pokryte długimi gęstymi włoskami. Młode tego gatunku są różowe z ciemną plamką na odwłoku. Kolory dorosłych osobników przybierają po 6-7 linieniu, bardzo łatwo pomylić je w pierwszych fazach rozwoju z pająkami takimi jak Acanthoscurria, Brachypelma, Nhandu.
Gatunek po raz pierwszy opisany przez brytyjskiego zoologa Reginalda Innesa Pocock'a. W 2001 roku opisany przez Peter Kirka jako odrębny gatunek Poecilotheria pederseni. W 2013 roku publikacja R. Gabriela, R. Gallona oraz A. Smitha ponownie przywróciła pierwotną nazwę dla tego gatunku a także uznała Poecilotheria pederseni jako synonim gatunku Poecilotheria vittata. Gatunek nadrzewny, agresywny, mocno jadowity.
Boa dusiciele to masywne i silne węże cechujące się zróżnicowanym ubarwieniem w zależności od podgatunku. Posiadają trójkątną głowę, wyraźnie wyodrębnioną od reszty ciała. Po obydwu stronach pyska przebiegają charakterystyczne pręgi. Wzór na grzbiecie tworzą tzw. siodła, które najczęściej mają czarny, ciemnoszary lub ciemnobrązowy kolor. Ogon pokryty jest owalnymi, nieregularnymi plamami, zwykle w odcieniach ciemnej czerwieni.
Gady te są dość popularne w hodowlach zamkniętych. Większość osobników dostępnych na rynku to mieszańce różnych podgatunków, osiągające rozmiary wyszczególnione poniżej. W naturze wielkość boa jest bardzo zróżnicowana w zależności od podgatunku czy odmiany terytorialnej. Przedstawiciele tych największych mogą osiągać nawet ponad 300 cm długości, podczas gdy osobniki odmian karłowatych często nie przekraczają 180 cm.
Duża ilość odmian kolorystycznych oraz względnie łatwa hodowla determinuje popularność tego gatunku na rynku terrarystycznym. Jednakże, decydując się na zakup boa dusiciela należy pamiętać o zapewnieniu mu właściwej opieki i odpowiednich warunków (duże terrarium, odpowiednia ilość pożywienia). Jednocześnie należy wziąć pod uwagę, że dorosłe węże tego gatunku, pomimo zazwyczaj łagodnego usposobienia, mogą być realnym zagrożeniem dla zdrowia i życia człowieka.
Boa dusiciele to masywne i silne węże cechujące się zróżnicowanym ubarwieniem w zależności od podgatunku. Posiadają trójkątną głowę, wyraźnie wyodrębnioną od reszty ciała. Po obydwu stronach pyska przebiegają charakterystyczne pręgi. Wzór na grzbiecie tworzą tzw. siodła, które najczęściej mają czarny, ciemnoszary lub ciemnobrązowy kolor. Ogon pokryty jest owalnymi, nieregularnymi plamami, zwykle w odcieniach ciemnej czerwieni.
Gady te są dość popularne w hodowlach zamkniętych. Większość osobników dostępnych na rynku to mieszańce różnych podgatunków, osiągające rozmiary wyszczególnione poniżej. W naturze wielkość boa jest bardzo zróżnicowana w zależności od podgatunku czy odmiany terytorialnej. Przedstawiciele tych największych mogą osiągać nawet ponad 300 cm długości, podczas gdy osobniki odmian karłowatych często nie przekraczają 180 cm.
Duża ilość odmian kolorystycznych oraz względnie łatwa hodowla determinuje popularność tego gatunku na rynku terrarystycznym. Jednakże, decydując się na zakup boa dusiciela należy pamiętać o zapewnieniu mu właściwej opieki i odpowiednich warunków (duże terrarium, odpowiednia ilość pożywienia). Jednocześnie należy wziąć pod uwagę, że dorosłe węże tego gatunku, pomimo zazwyczaj łagodnego usposobienia, mogą być realnym zagrożeniem dla zdrowia i życia człowieka.
Brachypelma hamorii - ptasznik czerwonokolanowy
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,1,1
|
Brachypelma boehmei - ptasznik czerwononogi
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Lasiodora parahybana - ptasznik olbrzymi
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Tliltocatl vagans (ex. Brachypelma vagans) - ptasznik czerwonoodwłokowy
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Chromatopelma cyaneopubescens
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Blaptica dubia - karaczan argentyński
Insecta - Owady
Opis gatunku
|
5,5,100
|
Opis gatunku
|
1,0,0
|
Psalmopoeus irminia - ptasznik wenezuelski
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
1,1,0
|
Tliltocatl albopilosus (ex. Brachypelma albopilosum) - ptasznik kędzierzawy
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Theraphosa blondi - ptasznik goliat
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Caribena versicolor (Avicularia versicolor) - ptasznik wielobarwny
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Acanthoscurria geniculata - ptasznik białokolanowy
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Hysterocrates crassipes
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Euscorpius italicus - skorpion włoski
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,3
|
Pterinochilus murinus - ptasznik słoneczny
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Phormictopus cancerides
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Lampropeltis triangulum - lancetogłów mleczny
Serpentes - Węże
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Gromphadorhina portentosa - karaczan madagaskarski
Insecta - Owady
Opis gatunku
|
3,7,0
|
Pandinus imperator - skorpion cesarski
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Gowidon (Lophognathus) temporalis
Lacertilia - Jaszczurki
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Pelinobius muticus
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Nauphoeta cinerea - karaczan szary
Insecta - Owady
Opis gatunku
|
20,20,0
|
Thrixopelma cyaneolum
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Brachypelma klaasi
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Tliltocatl epicureanus (ex. Brachypelma epicureanum)
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Brachypelma emilia
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
1,1,0
|
Grammostola rosea - ptasznik chilijski
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Iguana iguana - legwan zielony
Lacertilia - Jaszczurki
Opis gatunku
|
1,0,0
|
Brachypelma albiceps
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Psalmopoeus reduncus
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Cyriopagopus lividus - ptasznik kobaltowy
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
1,1,0
|
Blaberus giganteus - karaczan brazylijski
Insecta - Owady
Opis gatunku
|
0,0,10
|
Poecilotheria regalis - ptasznik królewski
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
1,1,0
|
Avicularia purpurea
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Psalmopoeus cambridgei - ptasznik trynidadzki
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Epicrates cenchria - boa tęczowy
Serpentes - Węże
Opis gatunku
|
1,1,0
|
Tapinauchenius gigas
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Acanthoscurria theraphosoides
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,3
|
Pantherophis guttatus - wąż zbożowy
Serpentes - Węże
Opis gatunku
|
1,0,0
|
Phormictopus cancerides
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Heteroscodra maculata
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Avicularia sp. amazonica
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Epicrates cenchria - boa tęczowy
Serpentes - Węże
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Cyriopagopus sp. blue
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Davus fasciatus - ptasznik tygrysi
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Pantherophis guttatus - wąż zbożowy
Serpentes - Węże
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Poecilotheria vittata
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Python regius - pyton królewski
Serpentes - Węże
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Poecilotheria ornata - ptasznik zdobiony
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Boa constrictor - boa dusiciel
Serpentes - Węże
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Thrixopelma ockerti
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Thrixopelma pruriens
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Phormictopus cancerides
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Aphonopelma seemanni - ptasznik zebrowaty
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
1,1,0
|
Phormictopus platus
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Nhandu chromatus
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Chilobrachys huahini
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Babycurus jacksoni
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Hottentotta hottentotta
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Chilobrachys fimbriatus
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Pterinochilus chordatus
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
1,1,0
|
Cyriocosmus sellatus
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Poecilotheria fasciata
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Ornithoctonus aureotibialis
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
1,0,0
|
Hottentotta jayakari
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Androctonus australis
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Mesobuthus gibbosus
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Neoholothele incei
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Ceratogyrus darlingi
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Poecilotheria formosa
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
1,0,0
|
Poecilotheria ornata - ptasznik zdobiony
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Lampropeltis ruthveni
Serpentes - Węże
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Poecilotheria miranda
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Poecilotheria striata
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Poecilotheria tigrinawesseli
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Python regius - pyton królewski
Serpentes - Węże
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Varanus exanthematicus - waran stepowy
Lacertilia - Jaszczurki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Boa constrictor - boa dusiciel
Serpentes - Węże
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Boa constrictor - boa dusiciel
Serpentes - Węże
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Pelinobius muticus
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Ceratogyrus marshalli
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Ceratogyrus sanderi
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Chilobrachys fimbriatus
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Chilobrachys huahini
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Pterinochilus murinus - ptasznik słoneczny
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Psalmopoeus irminia - ptasznik wenezuelski
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Lasiodora parahybana - ptasznik olbrzymi
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,3
|
Tapinauchenius gigas
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Poecilotheria vittata
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
1,0,0
|
Epicrates cenchria - boa tęczowy
Serpentes - Węże
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Boa constrictor - boa dusiciel
Serpentes - Węże
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Boa constrictor - boa dusiciel
Serpentes - Węże
Opis gatunku
|
0,1,0
|