Tliltocatl albopilosus (ex. Brachypelma albopilosum) - ptasznik kędzierzawy
Arachnida - Pajęczaki
|
0,1,0
|
Pająk odkryty stosunkowo niedawno, a już cieszy się wysoką popularnością.
Aretaon asperrimus - straszyk rogaty
Insecta - Owady
|
0,0,10
|
Lamponius guerini - straszyk gwadelupski
Insecta - Owady
|
0,0,2
|
Phyllium siccifolium - liściec jesienny
Insecta - Owady
|
0,0,4
|
Epidares nolimetangere - straszyk „nie dotykaj mnie”
Insecta - Owady
|
1,1,0
|
Extatosoma tiaratum - straszyk australijski
Insecta - Owady
|
0,0,30
|
Neohirasea maerens - straszyk kolczasty
Insecta - Owady
|
0,0,15
|
Acanthoscurria geniculata - ptasznik białokolanowy
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Gatunek typowy dla rodzaju.
Atrakcyjnie ubarwiony ptasznik o masywnej budowie. Przez całą długość odnóży prócz femur biegną białe prążki i stosunkowo grube obwódki w okolicy kolan. Odwłok czarny, porośnięty czerwonymi włosami.
Psalmopoeus cambridgei - ptasznik trynidadzki
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Już jako młode osobniki są ciekawie ubarwione. Na czarnym odwłoku widoczny jest ornament złożony z pomarańczowych plamek. Na odnóżach na metatarsus także obecne jest pomarańczowe zabarwienie. W miarę wzrostu ubarwienie diametralnie się zmienia.
Peruphasma schultei - straszyk diabelski
Insecta - Owady
|
1,1,0
|
Lopaphus sphalerus
Insecta - Owady
|
0,0,30
|
Phyllium siccifolium - liściec jesienny
Insecta - Owady
|
0,1,0
|
Anisomorpha ferruginea
Insecta - Owady
|
0,0,25
|
Brasidas samarensis
Insecta - Owady
|
2,1,0
|
Orxines semperi
Insecta - Owady
|
0,0,40
|
Pseudophasma menius
Insecta - Owady
|
0,0,8
|
Pseudophasma acanthonotum
Insecta - Owady
|
0,0,5
|
Gatunek stosunkowo rzadki w hodowlach. Dymorfizm u tego gatunku jest słabo zaznaczony. Pseudophasma acanthonotum jak wszystkie gatunki z rodzaju Pseudophasmatidae wydziela z gruczołów znajdujących się za głową substancję o ostrym, silnym zapachu, która może wywołać łzawienia oczu lub podrażnienie błon śluzowych.
Heteropteryx dilatata - straszyk olbrzymi
Insecta - Owady
|
1,1,0
|
Oreophoetes peruana - patyczak peruwiański
Insecta - Owady
|
0,0,10
|
Lonchodes brevipes
Insecta - Owady
|
0,0,10
|
Paramenexenus laetus
Insecta - Owady
|
0,0,20
|
Oxyartes lamellatus
Insecta - Owady
|
0,0,30
|
Lonchodes cultratolobatus
Insecta - Owady
|
1,1,0
|
Pantherophis guttatus - wąż zbożowy
Serpentes - Węże
|
1,0,0
|
Średnich rozmiarów wąż z rodziny połozowatych. Ciało smukłe i muskularne, o niewielkiej głowie z zaokrąglonym pyskiem; oczy posiadają okrągłą źrenicę. Wąż o bardzo zróżnicowanej barwie zależnej od miejsca występowania. Podstawowa barwa waha się od białej, poprzez szarą, pomarańczową aż do brązowej czy ceglastoczerwonej. Na grzbiecie oraz bokach występują duże, nieregularne, czarno obrzeżone czerwone plamy. Łuski brzuszne z reguły posiadają charakterystyczną czarną "szachownicę". Oczywiście na skutek mieszania różnych odmian barwnych od tego schematu występuje wiele odchyleń (np. wzór na grzbiecie u odmian motley lub stripe). Dorosłe osobniki osiągają długość ok. 130 cm (zdarzały się osobniki 180 centymetrowe) i wagę 400-500 gramów (są również spotykane osobniki obu płci o wadze ponad 1 kg). Jest to gatunek powszechnie hodowany w domowych terrariach, oraz polecany dla początkujących terrarystów.
Medaura jobrensis
Insecta - Owady
|
0,0,40
|
Acrophylla wuelfingi
Insecta - Owady
|
0,0,50
|
Dyme sp.
Insecta - Owady
|
0,0,10
|
Trachyaretaon carmelae
Insecta - Owady
|
0,0,10
|
Gatunek bardzo prosty w hodowli, polecany początkującym miłośnikom owadów. Wyraźnie zaznaczony dymorfizm płciowy. Samiec znacznie mniejszy od samicy, samica większa masywniej zbudowana. Stara nie aktualna już nazwa tego gatunku to Trachyaretaon brueckneri. Gatunek popularny w wielu hodowlach.
Diapherodes gigantea
Insecta - Owady
|
0,0,10
|
Parapachymorpha zomproi
Insecta - Owady
|
0,0,10
|
Sceptrophasma hispidulum
Insecta - Owady
|
0,0,10
|
Gatunek bardzo prosty w hodowli, polecany jako pierwszy owad do hodowli. W odróżnieniu od patyczaka rogatego (Medauroidea extradentata) w hodowlach zwykle występują samce. W naturalnym środowisku występuje na niewielkim archipelagu Andamany, leżącym na Oceanie Indyjskim pomiędzy Zatoką Bengalską a Morzem Andamańskim i wchodzącym w skład indyjskiego terytorium związkowego Andamany i Nikobary.
Eurycantha calcarata - straszyk nowogwinejski
Insecta - Owady
|
0,0,10
|
Sipyloidea sipylus - patyczak skrzydlaty
Insecta - Owady
|
0,0,10
|
Patyczak skrzydlaty (Sipyloidea sipylus) występuje w tropikalnych lasach Madagaskaru. Patyczaki te posiadają skrzydła, których używają w razie niebezpieczeństwa, odstraszając nimi napastnika lub podlatując na niewielkie odległości. Ciekawostką u tego gatunku owada jest to, że w razie niebezpieczeństwa oprócz ucieczki może wydzielić cuchnącą ciecz. Sipyloidea sipylus to gatunek łatwy w hodowli, polecany na rozpoczęcie przygody z niezwykłymi owadami jakimi są straszyki. W hodowlach rozmnaża się wyłącznie partenogenetycznie. Do tej pory nie udało się odnaleźć samca tego gatunku. Nie jest wykluczone, że w naturalnym środowisku występuje.
Phaenopharos khaoyaiensis - patyczak czerwonoskrzydły
Insecta - Owady
|
0,0,10
|
Ramulus artemis - patyczak wietnamski
Insecta - Owady
|
0,0,10
|
Mało wymagający gatunek patyczaka, nie sprawiający problemów nawet początkującym hodowcom. Do niedawna często spotykany w handlu, obecnie co raz mniej popularny. Ze względu na jego smukłą budowę, należy obchodzić się z nim w dość delikatny sposób, ponieważ łatwo można doprowadzić do sytuacji, gdzie owad odrzuci swoją kończynę. Zdarza się to szczególnie u młodych osobników.
Medauroidea extradentata - patyczak rogaty
Insecta - Owady
|
0,0,10
|
Ramulus sp.
Insecta - Owady
|
0,0,10
|
Anisomorpha buprestoides
Insecta - Owady
|
0,0,40
|
Ocnophiloidea regularis
Insecta - Owady
|
1,1,0
|
Spinohirasea bengalensis
Insecta - Owady
|
0,1,1
|
Gatunek niegdyś popularny w hodowlach ze względu na piękne ubarwienie i pełen wyrostków chitynowy pancerzyk, obecnie bardzo trudno go zdobyć. Rozmnaża się płciowo. Czasem podrażnione wydzielają substancję o nieprzyjemnym zapachu podobną jak u Neohirasea maerens. Gatunek ten jest stosunkowo prosty w hodowli, jednak osobniki imago często padają bez wyraźnej przyczyny, co może skutecznie zniechęcić do dalszej hodowli.
Neoholothele incei
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Gatunek typowy dla rodzaju.
Parapachymorpha spiniger
Insecta - Owady
|
1,1,0
|
Psalmopoeus irminia - ptasznik wenezuelski
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Młode osobniki bardzo przypominają dorosłe samice. Jedyną cechą, która je odróżnia to pomarańczowy
karapaks, który w miarę wzrostu ciemnieje. Jest to także cecha odróżniająca je od młodych osobników
Psalmopeus cambridgei, gdzie
karapaks jest zdecydowanie bledszy, wpadający w szary.
Lasiodora parahybana - ptasznik olbrzymi
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Całe ciało dorosłych samic jest czarno-szare pokryte długimi gęstymi włoskami. Młode tego gatunku są różowe z ciemną plamką na odwłoku. Kolory dorosłych osobników przybierają po 6-7 linieniu, bardzo łatwo pomylić je w pierwszych fazach rozwoju z pająkami takimi jak Acanthoscurria, Brachypelma, Nhandu.
Psalmopoeus reduncus
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Już jako młode osobniki są ciekawie ubarwione. Odnóża są czarnej barwy z wyjątkiem tibia i metatarsus, które są pomarańczowe. Cały odwłok wyraźnie opalizuje na zielonkawy kolor. Wraz ze wzrostem pomarańczowa barwa na odnóżach całkowicie zanika. U dorosłych osobników
karapaks oraz uda mają złotawy kolor. Pozostałe części odnóży wpadają w barwę brązowo-szarą. Odwłok jest ciemnobrązowy z zielonym połyskiem, pokryty rudymi, rzadkimi włoskami.
Hysterocrates gigas
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Euscorpius flavicaudis
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,2
|
Ubarwienie ciemno brązowe, wpadające niemal w czerń. Nogi i telson żółtawe. W odróżnieniu od rodziny Buthidae posiada cienką metasomę oraz potężne szczypce.
Scorpio maurus
Arachnida - Pajęczaki
|
0,1,0
|
Javanimetrus cyaneus
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,2
|
Archispirostreptus gigas
Myriapoda - Wije
|
0,0,1
|
Duży krocionóg z rodziny Spirostreptidae, osiągający 14-32 cm długości, liczba segmentów 59-72.
Omomantis zebrata
Insecta - Owady
|
0,0,6
|
Posiada charakterystyczny wygląd. Podstawowym kolorem jest zieleń, Na skrzydłach ma biało-czarne plamy układające się w poprzeczne pasy.
Wielkość samca: 6,0 - 6,5 cm
Wielkość samicy: 6,5 - 7,0 cm
Popa spurca - Modliszka patyczakowata
Insecta - Owady
|
0,0,10
|
Modliszki o bardzo charakterystycznym wyglądzie, nawet larwy
L1 można z łatwością oznaczyć do gatunku. Ubarwienie brązowo - szare we wszystkich stadiach. Pronotum osobników dorosłych jest chropowate, a spodnia strona skrzydeł pierwszej pary zabarwiona na czerwono. Skrzydła drugiej pary są czarne.
Wielkość samca: 6-7 cm
Wielkość samicy: 7-8 cm
Sphodromantis gastrica - modliszka gwinejska*
Insecta - Owady
|
0,0,20
|
Jest to jeden z najbardziej popularnych gatunków modliszek hodowanych w domach. Osiąga imponujące rozmiary, posiada różnorodne ubarwienie, dzięki czemu interesuje tak wielu terrarystów. Może przyjmować barwę od jaskrawo zielonej, przez pomarańczową do brązowej. Idealnie nadaje się na pierwszą modliszkę. Jest to gatunek łatwy dlatego tak często spotykany w hodowli. Chętnie poluje zarówno na owady latające jak i biegające. Nie wymaga rejestracji.
Ceratomantis saussurii
Insecta - Owady
|
0,0,5
|
Przeważający kolor na ciele tych modliszek to kolor biały. Jest to ewenement gdyż nie spotyka się tego koloru u innych gatunków modliszek. Na głowie znajduje się pojedyńczy wyrostek na głowie (stąd ich angielska nazwa unicorn mantis, unicorn - jednorożec). Samice imago zawsze białe z brunatnymi przebarwieniami na skrzydłach, natomiast samce zawsze brązowe. Ze względu na ruchy wykonywane odnóżami chwytnymi zalicza się je do grupy tzw. "boxer mantis".
Miomantis sp.
Insecta - Owady
|
0,0,10
|
Lepidodactylus lugubris - gekon płaczący
Lacertilia - Jaszczurki
|
0,2,0
|
Gekon płaczący posiada zadziwiająco wręcz szeroki i rozległy zasięg geograficzny. Występuje na większości wysp na Pacyfiku, oraz północnej Australii i południowo-wschodniej Azji. Zawleczony na Galapagos i do Ameryki. Rozmnażanie partenogenetyczne pozwala mu łatwo kolonizować nowe lądy i przeważnie jest jednym z pierwszych zwierząt pojawiających się na nowo powstałych wyspach oceanicznych. Dostaje się tam najczęściej na zwalonych do wody przez sztormy pniach drzew albo na gapę na skonstruowanych przez ludzi łodziach (albo na pokładzie samolotów). Rozmnażanie partenogenetyczne to prawdopodobnie przystosowanie do kolonizacji odległych lądów. Dzięki temu wystarczy by jeden gekon dopłynął na zwalonym do wody drzewie na inną wyspę i bez problemu może założyć tam nową populację. W przypadku zwierząt rozdzielnopłciowych potrzebne do tego jest niewielkie stado lub w wypadku bardzo zdrowych genetycznie zwierząt, przynajmniej ciężarna samica. Gekony płaczące nie mają tego problemu. Bardzo ufne, chętnie przyjmują pokarm z pincety, ale nie należy brać go na ręce ze względu na wyjątkowo małe rozmiary i związaną z nimi delikatność.
Gekon płaczący potrafi zmieniać barwę od czekoladowego brązu z pręgowanym grzbietem i żółtym brzuchem do jasnego beżu z nielicznymi czarnymi plamkami na grzbiecie.
Cyrtopodion scabrum
Lacertilia - Jaszczurki
|
1,2,0
|
Cyrtopodion scabrum (Spotkałam się z nazwą Gekon Scabrum) to gekon nocny, owadożerny. Jest bardzo strachliwym gekonem, nie jest agresywny (Przynajmniej nie spotkałam się jeszcze z agresywnym osobnikiem z tego gatunku). Nie mają przyssawek więc nie mogą wspinać się po szybie. Łapki mają podobne do gekonów lamparcich z większymi pazurkami ułatwiającymi wspinanie po kamieniach i podobnych powierzchniach..
Maluchy osiągają około 5 cm licząc ogon, mogą dorosnąć do maksymalnie 15 cm z ogonem, ma ogon długi o połowę dłuższy niż jego ciało. Gdy zgubi ogon (Nie zawachają się ani sekundy, nawet jeśli leciutko dotkniesz tyłu gekona) odrasta lecz nie jest taki sam jak wcześniej i trochę krótszy (zdjęcie 3).
Sungaya inexpectata - straszyk filipiński
Insecta - Owady
|
0,11,0
|
Został odkryty przez niemieckiego biologa Oliviera Zompro w 1996 r, który znalazł samice tego gatunku. Stał się jednym z najpopularniejszych gatunków w Polskich hodowlach. W czerwcu 2008 roku Thierry Heitzmann - francuz mieszkający na Filipinach - odkrył samca tego gatunku. Znalazł go na zachodnim wybrzeżu Luzon (jedna z wysp Archipelagu Filipińskiego). Dotąd w hodowlach znane były tylko samice tego gatunku rozmnażające się partenogenetycznie. Teraz płciowa populacja rozprzestrzenia się i można ją zdobyć od zagranicznych hodowców.
Brachypelma hamorii - ptasznik czerwonokolanowy
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Nhandu chromatus
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Davus fasciatus - ptasznik tygrysi
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Pantherophis guttatus - wąż zbożowy
Serpentes - Węże
|
0,1,0
|
Średnich rozmiarów wąż z rodziny połozowatych. Ciało smukłe i muskularne, o niewielkiej głowie z zaokrąglonym pyskiem; oczy posiadają okrągłą źrenicę. Wąż o bardzo zróżnicowanej barwie zależnej od miejsca występowania. Podstawowa barwa waha się od białej, poprzez szarą, pomarańczową aż do brązowej czy ceglastoczerwonej. Na grzbiecie oraz bokach występują duże, nieregularne, czarno obrzeżone czerwone plamy. Łuski brzuszne z reguły posiadają charakterystyczną czarną "szachownicę". Oczywiście na skutek mieszania różnych odmian barwnych od tego schematu występuje wiele odchyleń (np. wzór na grzbiecie u odmian motley lub stripe). Dorosłe osobniki osiągają długość ok. 130 cm (zdarzały się osobniki 180 centymetrowe) i wagę 400-500 gramów (są również spotykane osobniki obu płci o wadze ponad 1 kg). Jest to gatunek powszechnie hodowany w domowych terrariach, oraz polecany dla początkujących terrarystów.
Grammostola pulchripes - ptasznik złotokolanowy
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Dorosłe są grafitowo-czarne, na odnóżach występują żółtawe paseczki, na odwłoku złota plama, tzw. lusterko. Młode do 3-4 wylinki są różowe z czarnym odwłokiem, na którym znajduje się błyszcząca plamka. Od 5 wylinki ptasznik zaczyna się wybarwiać – tarczka grzbietowa jest ciemna, na odnóżach zaczynają być widoczne jasne kreseczki, odwłok ciemny ze złotym „lusterkiem” porośnięty rzadkimi, jasnymi włoskami.
Dojrzałe samce mają na przedniej parze odnóży haczyki, a na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne, tak zwane
bulbusy.. Nie ma różnicy w ubarwieniu osobników obu płci
Avicularia metallica - ptasznik metaliczny (n. d.)*
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
(n. d.)* -
nomen dubium - oznacza nazwę o nieznanym lub wątpliwym zastosowaniu; nie została ustalona przynależność gatunku.
Pantherophis guttatus - wąż zbożowy
Serpentes - Węże
|
0,1,0
|
Średnich rozmiarów wąż z rodziny połozowatych. Ciało smukłe i muskularne, o niewielkiej głowie z zaokrąglonym pyskiem; oczy posiadają okrągłą źrenicę. Wąż o bardzo zróżnicowanej barwie zależnej od miejsca występowania. Podstawowa barwa waha się od białej, poprzez szarą, pomarańczową aż do brązowej czy ceglastoczerwonej. Na grzbiecie oraz bokach występują duże, nieregularne, czarno obrzeżone czerwone plamy. Łuski brzuszne z reguły posiadają charakterystyczną czarną "szachownicę". Oczywiście na skutek mieszania różnych odmian barwnych od tego schematu występuje wiele odchyleń (np. wzór na grzbiecie u odmian motley lub stripe). Dorosłe osobniki osiągają długość ok. 130 cm (zdarzały się osobniki 180 centymetrowe) i wagę 400-500 gramów (są również spotykane osobniki obu płci o wadze ponad 1 kg). Jest to gatunek powszechnie hodowany w domowych terrariach, oraz polecany dla początkujących terrarystów.
Caribena versicolor (Avicularia versicolor) - ptasznik wielobarwny
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Maluchy niebieskie z wyraźnym połyskiem i charakterystycznym wzorem na odwłoku, długość ciała około 8-9 mm. Około 6 wylinki kolor zaczyna się zmieniać, pojawiają się pierwsze symptomy dojrzałych kolorów. Około 7-9 wylinki kolor fioletowy, z czerwonymi akcentami i czerwonym odwłokiem. Wylinka na której kolor zmienia się na wyraźnie bardziej czerwony dla większości samic oznacza dorosłość. Dorosłe osobniki soczyście czerwone, z zielonkawym karapaksem. Dorosłe samce ubarwione podobnie jak samice.
Caribena laeta (Avicularia laeta)
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Gatunek typowy dla rodzaju.
Bardzo charakterystycznie ubarwiony ptasznik, młode podobne do Caribena versicolor, niebieskie na całym ciele, z jaśniejszym wzorkiem na odwłoku, około 8 milimetrów długości ciała. Od 4 wylinki stopniowo nabierają koloru brązowego, na początku bardzo słabo widocznego, ale z każdą kolejną wylinką znika coraz więcej koloru niebieskiego, a w jego miejsce wchodzi kolor brązowy. Około 8 wylinki nie ma już śladu po młodzieńczym , niebieskim kolorze, wzorek na odwłoku stopniowo przechodzi w plamę ciemniejszych włosków o charakterystycznym kształcie. Dorosłe osobniki ubarwione jednolicie brązowo , dorosłe samce bardzo podobnego koloru, ze złotymi przebłyskami. Długie włoski na całym ciele podobnego koloru co krótkie.
Tliltocatl vagans (ex. Brachypelma vagans) - ptasznik czerwonoodwłokowy
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Gatunek typowy dla rodzaju.
Cyriocosmus perezmilesi
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Wcześniejsza nazwa to
sp. "Bolivia". Obecnie spotykany wyłącznie pod nazwą
Cyriocosmus perezmilesi - ogólnie dostępny, jeden z najpopularniejszych gatunków w obrębie rodzaju.
Grammostola rosea - ptasznik chilijski
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Nhandu coloratovillosus
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Psalmopoeus pulcher - panamska blondynka
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Ciekawie ubarwiony ptasznik. Podrośnięte osobniki są jasno brązowego/pomarańczowego koloru, zaś ich odwłok jest w całości czarny. Z wiekiem ich ubarwienie się zmienia.
Tapinauchenius violaceus
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Tapinauchenius gigas
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|