Pseudophasma acanthonotum
Stan prawny
| Aneks UE: | Nie jest w Aneksie UE |
| Ochrona w Polsce: | Brak danych |
| Gatunek niebezpieczny: | Nie |
| CITES: | Nie jest na liście CITES |
| Gatunek inwazyjny w Polsce: | Nie |
Skale
| Trudność: | Gatunek trudny w hodowli |
| Dostępność: | Gatunek o bardzo ograniczonej dostępności |
| Siła jadu: | Brak danych |
0.
1.
2. Para imago
3. Nimfa
4. Jaja
Gatunek |
|
| Nazwa gatunkowa: |
Pseudophasma acanthonotum (Redtenbacher, 1906)
|
| PSG | 189 |
| Długość życia | 10-13 miesięcy |
| Występowanie |
Wenezuela
Powiększenie mapy |
| Aktywność | Nocna, O zmierzchu |
| Typ terrarium | Terrarium tropikalne |
| Dymorfizm płciowy | Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy |
| Informacje wstępne | Gatunek stosunkowo rzadki w hodowlach. Dymorfizm u tego gatunku jest słabo zaznaczony. Pseudophasma acanthonotum jak wszystkie gatunki z rodzaju Pseudophasmatidae wydziela z gruczołów znajdujących się za głową substancję o ostrym, silnym zapachu, która może wywołać łzawienia oczu lub podrażnienie błon śluzowych. |
| Wygląd samca | Mniejszy od samicy, nieco smuklejszy. Długość ciała 5-6 cm. Również uskrzydlony, jest znacznie lepszym lotnikiem niż samica, potrafi latać na niewielkie dystanse. Podstawowy kolor ciała podobnie jak u samicy to brąz, z którym kontrastują żółte oczy i rzędy czarnych chitynowych wyrostków. Odwłok zakończony charakterystycznym narządem kopulacyjnym. Czułki długie ok. 7cm, czarno białe. |
| Wygląd samicy | Nieco większa od samca. Dorasta zazwyczaj do 7 cm długości. Podstawowy kolor ciała to brązowy. Z jednolitym kolorem ciała kontrastują żółte oczy i dwa rzędy czarnych chitynowych wyrostków znajdujących się na przedtułowiu owada. Samice są uskrzydlone, skrzydła od wewnątrz koloru czarnego z jaśniejszymi polami. Samice mimo iż posiadają skrzydła nie latają, skrzydła służą im jedynie do odstraszania napastników. Czułki długie - długości około 8cm, biało czarne. |
| Temperatura | W dzień 20-24°C, w nocy 20-24°C |
| Wilgotność | 55-60% |
| Terrarium | Terrarium o wymiarach 30x30x30 cm [dł./szer./wys.] zapewni pełen komfort 3-4 parom. Dno wykładamy ręcznikami papierowymi, co znacznie ułatwi wybieranie jaj - lub wysypujemy włókniną kokosową/torfem. Możemy umieścić w nim kawałki kory, które stworzą atrakcyjne kryjówki dla owadów. Jako że Pseudophasmy to gatunek sucho luby terrarium zraszamy raz na tydzień. |
| Żywienie | Pokarm w przypadku tego gatunku stanowi kwestę sprzeczną. Niektórzy hodowcy karmią ten gatunek wyłącznie jeżyną, inni natomiast ligustrem. Jedno jest pewne obie rośliny są odpowiednie dla dorosłych osobników. Młodym musimy zapewnić dostęp zarówno do ligustru jak i jeżyny. Młode nimfy same wybiorą sobie odpowiedni pokarm. Dorosłe owady nie pogardzą też maliną, bzem lilakiem czy oliwką. Musimy zadbać o to, aby pokarm w terrarium był zawsze świeży. |
| Rozmnażanie |
Samice imago składają spore ilości jaj, rozrzucając je bezpośrednio na podłoże. Jaja są koloru brązowego, beczułkowate, długości ok. 3mm. Inkubacja zapłodnionych jaj w temp. 22-25°C trwa średnio 4-5 miesięcy, przy wilgotności 70-80%. Samica składa je w ilości 2-3 sztuk na dzień. Nimfy tuż po wykluciu mierzą ok. 1 cm długości, są koloru brązowego. Bardzo szybkie, mogą wydostać się najdrobniejszymi szczelinami z pojemnika hodowlanego. Młode sprawiają sporo problemów w hodowli. W stadium L1 padają bez wyraźnej przyczyny. Aby ograniczyć straty w hodowli należy zapewnić im bardzo niską wilgotność, terrarium zraszać raz na tydzień, najlepiej tylko podłoże oraz kilka gatunków roślin pokarmowych do wyboru. Po trzeciej wylince młode nie sprawiają większych problemów. Samce osiągają dojrzałość po 4 miesiącach, samice średnio po 5,5 miesiącach. Płeć bezpiecznie odróżnić można po czwartej/piątej wylince.
|
| Źródła informacji |
|
Informacje
0 Komentarze