Lepidodactylus lugubris - gekon płaczący
Stan prawny
| Aneks UE: | Nie jest w Aneksie UE |
| Ochrona w Polsce: | Brak danych |
| Gatunek niebezpieczny: | Nie |
| CITES: | Nie jest na liście CITES |
| Gatunek inwazyjny w Polsce: | Nie |
Skale
| Trudność: | Gatunek prosty w hodowli |
| Dostępność: | Gatunek łatwo dostępny |
| Siła jadu: | Gatunek niejadowity |
0. Lepidodactylus lugubris - gekon płaczący
1. Lepidodactylus lugubris - gekon płaczący
2. Lepidodactylus lugubris - gekon płaczący
Gatunek |
|
| Nazwa gatunkowa: |
Lepidodactylus lugubris (Dumeril i Bibron, 1836)
|
Nazwa polska
|
Gekon płaczący |
Nazwa angielska
|
The Mourning Gecko, Common Smooth-Scaled Gecko |
Nazwa niemiecka
|
Der Jungferngecko, Schuppenfingergecko |
Nazwa czeska
|
Gekon panenský |
| Podgatunki | Przy tak rozległym i podzielonym na poszczególne wyspy zasięgu geograficznym tego gatunku wyodrębniło się wiele form tego gatunku, jednak w hodowli spotyka się tylko jedną. |
| Długość życia | W przybliżeniu 5 lat, rekord to 12 lat. |
| Występowanie |
Australia, Birma, Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego, Chile, Dalekie Wyspy Mniejsze Stanów Zjednoczonych, Ekwador, Fidżi, Filipiny, Guam, Indonezja, Japonia, Kolumbia, Kostaryka, Malediwy, Malezja, Mariany Północne, Meksyk, Mikronezja, Nowa Kaledonia, Nowa Zelandia, Palau, Panama, Papua-Nowa Gwinea, Polinezja Francuska, Samoa, Samoa Amerykańskie, Seszele, Stany Zjednoczone, Surinam, Tonga, Wenezuela, Wietnam, Wyspa Bożego Narodzenia, Wyspy Cooka, Wyspy Kokosowe, Wyspy Marshalla, Wyspy Salomona
Powiększenie mapy |
| Hodowla grupowa | Hodujemy pojedynczo, Hodujemy w stadzie |
| Aktywność | Nocna |
| Typ terrarium | Terrarium tropikalne |
| Wielkość terrarium dla dorosłego | 20x20x30 cm |
| Oświetlenie | 12 godzin |
| UVB | Niepotrzebne |
| Dymorfizm płciowy | Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy |
| Informacje wstępne |
Gekon płaczący posiada zadziwiająco wręcz szeroki i rozległy zasięg geograficzny. Występuje na większości wysp na Pacyfiku, oraz północnej Australii i południowo-wschodniej Azji. Zawleczony na Galapagos i do Ameryki. Rozmnażanie partenogenetyczne pozwala mu łatwo kolonizować nowe lądy i przeważnie jest jednym z pierwszych zwierząt pojawiających się na nowo powstałych wyspach oceanicznych. Dostaje się tam najczęściej na zwalonych do wody przez sztormy pniach drzew albo na gapę na skonstruowanych przez ludzi łodziach (albo na pokładzie samolotów). Rozmnażanie partenogenetyczne to prawdopodobnie przystosowanie do kolonizacji odległych lądów. Dzięki temu wystarczy by jeden gekon dopłynął na zwalonym do wody drzewie na inną wyspę i bez problemu może założyć tam nową populację. W przypadku zwierząt rozdzielnopłciowych potrzebne do tego jest niewielkie stado lub w wypadku bardzo zdrowych genetycznie zwierząt, przynajmniej ciężarna samica. Gekony płaczące nie mają tego problemu. Bardzo ufne, chętnie przyjmują pokarm z pincety, ale nie należy brać go na ręce ze względu na wyjątkowo małe rozmiary i związaną z nimi delikatność. Gekon płaczący potrafi zmieniać barwę od czekoladowego brązu z pręgowanym grzbietem i żółtym brzuchem do jasnego beżu z nielicznymi czarnymi plamkami na grzbiecie. |
| Odmiany | W hodowlach nie występują. Ze względu na rozmnażanie przez partenogenezę, geny recesywne bardzo niechętnie się ujawniają |
| Wygląd samca | ~9 cm długości. Dymorfizm jak u innych gekonów, choć samce u gekona płaczącego są anomalią. |
| Wygląd samicy | ~9 cm długości. Co ciekawe u samic bardzo często można zaobserwować dojrzewanie jaj, przez lekko przejrzystą powłokę brzuszną. W dobrych warunkach samice są ciężarne przez większość dorosłego życia. |
| Cechy szczególne | Mały, ładny, dość łatwy w hodowli i przyjaźnie nastawiony gekon, rozmnażający się przez partenogenezę. Można hodować w grupie. |
| Biotop | Lasy tropikalne, ludzkie osiedla |
| Temperatura | W dzień 25-30°C, pod promiennikiem do 32°C, w nocy nie mniej niż 20°C. |
| Wilgotność | Lubią wilgotne środowisko gąszczu roślin, ale dobrze funkcjonują też w warunkach wilgotności pokojowej. |
| Żywienie | Żywi się przede wszystkim małymi owadami, do wielkości około 7 milimetrów uzupełniając dietę nektarem kwiatowym (który można zastąpić miodem) i miękkim miąższem owocowym. Dla młodych osobników podawanie przecierów owocowych (np. gerberków) jest bardzo ważne, gdyż karmione tylko owadami, wykazują objawy awitaminozy. Dorosłe mogą przeżyć bez jedzenia owoców, ale nadal je bardzo lubią. Bardzo ważne jest też podawanie preparatów mineralno-witaminowych dla gadów, bez których łatwo dostają krzywicy. |
| Rozmnażanie |
Partenogenetyczne. Samice bez zapłodnienia składają jaja, z których wykluwają się samice będące ich klonami. Rozmnażają się łatwo i często, jaja składane są zwykle po 2 i przyklejane do pionowych elementów terrarium. We właściwych warunkach bez problemu wykluwają się w terrarium po 3 miesiącach inkubacji, ale dorosłe osobniki mogą czasem zjadać młode.
|
| Uwagi | Ze względu na szybki wzrost i częste składanie jaj, bardzo wrażliwe na brak wapnia i witamin, podatne na krzywicę. Powinny dostawać preparaty mineralno-witaminowe razem z owadami karmowymi, a dla młodych ważne są także przeciery owocowe. |
| Odnośnik do opisu | http://www.terrarium.com.pl/zobacz/lepidodactylus-lugubris-gekon-placzacy-262.html |
| Źródła informacji |
http://www.binary-nature.de/lepidodactylus/en/home_en.html http://reptile-database.reptarium.cz/species?genus=Lepidodactylus&species=lugubris&search_param=%28%28genus%3D%27lepidodactylus%27%29%29 |
Informacje
| Dodano przez: | Radek_Pomagalski |
| Pomogli: | Nook, Radek_Pomagalski, |
| Dodano: | mar 07 2013 01:25 |
| Aktualizowano: | gru 08 2020 22:22 |
| Wyświetlenia: | 28073 |
| Komentarzy: | 0 |
0 Komentarze