DVCE

Brak charakterystyki

Skorpion należy do gatunków charakteryzujących się średnią wielkością, osobniki dorosłe dorastają do ok. 8 cm. Ubarwienie piaskowo żółte, przechodzące w brąz.

Gatunek typowy dla rodzaju i jedyny opisany przedstawiciel.

Osobniki młode i dorosłe różnią się ubarwieniem. Młode osobniki mają jasnopomarańczową tarczkę grzbietową ze złotym połyskiem, odwłok jest czarny w pomarańczowe pręgi, odnóża również pomarańczowe z ciemnymi stopami. Dorosłe osobniki mają niebieskie odnóża oraz zielono-niebieski karapaks, odwłok natomiast pokrywają pomarańczowe włoski. Kądziołki są koloru czarnego. Małe tracą ubarwienie młodzieńcze przy 5 linieniu.

Brak charakterystyki

Szybki, nadrzewny, agresywny, mocno jadowity.

Bardzo podobne do ptasznika z gatunku Brachypelma boehmei. Istnieją 3 widoczne różnice:

• Brachypelma boehmei ma gęsto owłosione kończyny, Aphonopelma bicoloratum mniej. Ten pierwszy ma odwłok porośnięty rzadkimi, perłowymi włoskami, natomiast ten drugi ma te włoski czerwone, jest ich więcej i są wyraźnie dłuższe
• Brachypelma boehmei prawie bez wyjątku wyczesują włoski parzące z odwłoka, natomiast Aphonopelma bicoloratum prawie wcale tego nie robią.
• Brachypelma boehmei posiada narząd strydulacyjny na przedniej powierzchni uda pierwszej nogi (widoczny pod mikroskopem lub gołym okiem u większych osobników), natomiast Aphonopelma bicoloratum tego narządu nie posiadają

Samiec identycznie ubarwiony jak samica do momentu zrzucenia ostatniej wylinki. Po osiągnięciu dojrzałości płciowej jego barwa diametralnie się zmienia. Odnóża robią się czarne, wzdłuż których widoczne są jedynie pomarańczowe prążki. Karapaks jest ciemnopomarańczowy, odwłok zaś czarny z rudymi włosami.

Brak charakterystyki

Szybki, nadrzewny, agresywny, mocno jadowity.

Maluchy niebieskie z wyraźnym połyskiem i charakterystycznym wzorem na odwłoku, długość ciała około 8-9 mm. Około 6 wylinki kolor zaczyna się zmieniać, pojawiają się pierwsze symptomy dojrzałych kolorów. Około 7-9 wylinki kolor fioletowy, z czerwonymi akcentami i czerwonym odwłokiem. Wylinka na której kolor zmienia się na wyraźnie bardziej czerwony dla większości samic oznacza dorosłość. Dorosłe osobniki soczyście czerwone, z zielonkawym karapaksem. Dorosłe samce ubarwione podobnie jak samice.

Dorasta nawet do 30 cm rozpiętości odnóży. Jego waga dochodzi do 250 gramów. Występuje w kolorach od brązu do czerni. Jad nie jest zagrożeniem dla życia lub zdrowia dorosłego człowieka. Należy jednak wziąć pod uwagę nieprzyjemne w skutkach ukąszenie kłami jadowymi dorastającymi do 2,5 cm. Po ukąszeniu najczęściej pojawiają się wymioty, nudności, bóle głowy, gorączka oraz skurcze mięśni (czasem występujące na długo po ukąszeniu). Dość często przejawia agresję. Ze względu na swoje rozmiary i wagę podrośnięte i dorosłe osobniki mają kłopoty ze wspinaniem się po pionowych powierzchniach.Dorosłe samce i samice są koloru brązowego o różnych odcieniach, przed linieniem nieco płowieją, a zaraz po wylince są ciemne. Karapaks okrągły, brak „łezek”

Młode osobniki bardzo przypominają dorosłe samice. Jedyną cechą, która je odróżnia to pomarańczowy karapaks, który w miarę wzrostu ciemnieje. Jest to także cecha odróżniająca je od młodych osobników Psalmopeus cambridgei, gdzie karapaks jest zdecydowanie bledszy, wpadający w szary.

Ubarwienie żółte, czasami ciemniejsze na mesosomie. Pedipalpy bardzo długie i cienkie. Piąty segment metasomy - czarny. Skorpion jest dość duży, dorosłe osobniki osiągają nierzadko nawet 11 cm.

Należy do "bark scorpion" czyli skorpionów nadrzewnych. Bardzo ciekawie ubarwiony, mesosoma, metasoma oraz odnóża w kolorze zółtawo-pomarańczowym. Przez środek mesosomy biegnie ciemny pas. Należy do średniej wielkości skorpionów. Wielkość dorosłego osobnika wynosi ok. 6 cm.

Hadogenes troglodytes - to duży i piękny skorpion. Wyglądem przypomina zwierzaka wyciągniętego spod buta tuż po chrupiącym dźwięku oznajmiającym rozdeptanie. Ubarwienie jest bardzo zmienne i zależy od miejsca występowania. Najczęściej spotyka się osobniki ciemnożółte i jasnobrązowe, choć np. skorpiony tego gatunku znajdowane na terenie Zimbabwe są niemal całkowicie czarne a na terenie Botswany czarne z żółtymi nogami.

Piękny, duży i odporny skorpion polecany zarówno początkującym, jak i zaawansowanym hodowcom. Bardzo słaby jad nie jest groźny dla zdrowych ludzi. Skorpion ten broni się za pomocą szczypiec, praktycznie nie używając w takiej sytuacji swego jadu.

Brak charakterystyki

Gatunek typowy dla rodzaju.

Jest to lekko zbudowany, smukły gatunek agamy, osiągający do 50 cm dł ( z czego ponad połowa przypada na smukły, biczowaty ogon). Głowa jest wydłużona, ze spiczastym pyskiem. Tułów lekko spłaszczony, pokryty szorstkimi, zachodzącymi na siebie lekko łuskami z kilem. Na karku widoczny jest niski grzebień utworzony z masywnych, zaostrzonych łusek. Kończyny są długie i silne, z długimi palcami zakończonymi zakrzywionymi hakowato pazurkami. Jaszczurka ta doskonale wspina się po drzewach, ale jest również bardzo aktywna na powierzchni gruntu. W przypadku zagrożenia, podobnie jak kilka innych gatunków agam potrafi biec na tylnych łapach.

Lophognathus temporalis jest jaszczurką zasiedlającą północne i północno-wschodnie rejony Australii (Queensland, Terytorium Północne oraz skrajnie wschodnie obszary Zachodniej Australii). Spotykany jest również na pobliskiej Nowej Gwinei oraz okolicznych mniejszych wyspach.

To wyjątkowo duży i piękny skorpion jest jednym z najłatwiejszych w hodowli i utrzymaniu. Osiąga nawet 18 cm długości (przeciętnie 12-17 cm) i wagę 20-30g. Niekiedy wyrośnięte, ciężarne samice mogą ważyć około 50 g. Czarny, błyszczący kolor wpada czasami w ciemnoniebieski, brązowy lub zielonkawy odcień. Telson u młodych osobników jest biały, a z wiekiem staje się czerwono - brązowy.

Szybki, nadrzewny, agresywny, mocno jadowity.

Ubarwienie żółte, czasami ciemniejsze na mesosomie. Pedipalpy bardzo długie i cienkie. Piąty segment metasomy - czarny. Skorpion jest dość duży, dorosłe osobniki osiągają nierzadko nawet 11 cm.

Jego zęby jadowe są imponujące - mierzą prawie 2 cm. Należy do gatunków wydających syczące dźwięki (strydulacja), które podobne są do odgłosów wydawanych przez niektóre gatunki karaczanów.

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Ze względu na dość szeroki zakres występowania, ubarwienie ciała skorpiona może być zmienne.Ubarwienie głównie jasnożółte czasem z ciemniejszymi częściami ciała. Sternity jasnożółte. Segmenty metasomy I-IV jasnożółty z lekko brązową częścią wewnętrzną, ostatni piąty segment ciemny wpadający nawet w brązowy. Telson lekko czerwonawy z podstawą i końcem brązowym. Szczypce żółte lub brązowawe z palcem ciemnym. Nogi zółte lub jasnożółte. Karapaks z wyraźnie rozwiniętą granulacją. Delikatna granulacja na tergnitach. Segmenty metasomy I-IV posiadają dobrze rozwiniętą granulację, szczególnie po stronie zewnętrznej. Chela zaokrąglone z palcami średnio długimi. Ruchomy i stały palec szczypiec posiadają 12-14 rzędów granul. Gatunek posiadający potężną metasomę.

Gatunek typowy dla rodzaju.

Atrakcyjnie ubarwiony ptasznik o masywnej budowie. Przez całą długość odnóży prócz femur biegną białe prążki i stosunkowo grube obwódki w okolicy kolan. Odwłok czarny, porośnięty czerwonymi włosami.

Niewielki gatunek skorpiona. Są one dość płochliwe i prowadzą skryty tryb życia.

Ciekawie ubarwiony ptasznik. Podrośnięte osobniki są jasno brązowego/pomarańczowego koloru, zaś ich odwłok jest w całości czarny. Z wiekiem ich ubarwienie się zmienia.

Brak charakterystyki

Jego ciała przybiera ciemno brązowego koloru podczas, gdy odnóża i kolec jadowy (telson) są nieco jaśniejsze. Jest to skorpion lubiący kopać wobec czego charakteryzuje się dużymi (w stosunku do całego ciała) i silnymi szczypcami, masywnym ciałem, krótkimi odnóżami oraz cienką i krótką metasomą.

Występuje bardzo duże zróżnicowanie kolorystyczne pomiędzy podgatunkami, zwykle jednak w hodowlach spotykamy skorpiony w kolorze ciemnego brązu z jaśniejszymi odnóżami. Jest to nieduży gatunek dorasta do 3-5cm. Rodzina Euscorpius posiada bardzo słaby jad, niestanowiący zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka. Może być trzymany w grupach.

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

(n. d.)* - nomen dubium - oznacza nazwę o nieznanym lub wątpliwym zastosowaniu; nie została ustalona przynależność gatunku.

Około 4 wylinki młode ciemnieją, natomiast około 6 mają już wyraźnie niebieski kolor, który utrzymuje się przez całe dorosłe życie pająka. Już od około 7- 8 wylinki kolor jednolicie niebieski na całym ciele, dłuższe włoski także koloru niebieskiego, w tym wieku brak czerwonawych włosków, czy białych zakończeń. Dorosłe samice czysto morskiego koloru (zielono – niebieskie), także wszystkie dłuższe włoski na ciele są dokładnie tego samego koloru, brak obrączek na odnóżach, stopy zakończone pomarańczowymi włoskami. U starszych samic mogą pojawić się czerwonawe włoski na dwóch ostatnich parach odnóży, kolor blednie, nie jest już tak uderzająco czysto – niebieski, włoski także stają się jaśniejsze. Dorosłe samce także niebieskie, lecz kolor jest już ciemniejszy, jaśniejsze tylko uda, na których dobrze widać typowy dla gatunku kolor.

Ubarwienie ciemno brązowe, wpadające niemal w czerń. Nogi i telson żółtawe. W odróżnieniu od rodziny Buthidae posiada cienką metasomę oraz potężne szczypce.

Skorpion zależnie od wariantu kolorystycznego, ubarwiony jednolicie pomarańczowo, lub ciemno brązowo. Po środku mesosomy biegnie ciemniejszy pas.

Dojrzałe skorpiony są ubarwione jednolicie pomarańczowo, szczypce oraz dwa ostatnie segmenty są w ciemno fioletowych barwach. Ubarwienie to jest kontrastowe, co sprawia że skorpion prezentuje się bardzo okazale w naszym terrarium. Młode posiadają jaśniejsze kolory, które z wiekiem stopniowo zanikają.

Ze względu na podobieństwo w budowie i ubarwieniu często jest mylony z przedstawicielami Babycurus. Jego ciało pokrywa piękny pomarańczowo-brązowy kolor. Jak jego angielska nazwa wskazuje, można również doszukiwać się złotego odcienia.

Dla spostrzegawczego i nieco doświadczonego posiadacza skorpionów istnieje stosunkowo łatwy sposób, aby wskazać różnicę w budowie, która odróżnia go od najczęściej z nim mylonego gatunku Babycurus jacksoni. Oba gatunki różni niewielki wyrostek znajdujący się u Odonturus dentatus na III i IV parze odnóży, a u Babycurus jacksoni występuje na IV, ale zauważymy jego brak na III.

Szybki, nadrzewny, agresywny, mocno jadowity.

Całe ciało dorosłych samic jest czarno-szare pokryte długimi gęstymi włoskami. Młode tego gatunku są różowe z ciemną plamką na odwłoku. Kolory dorosłych osobników przybierają po 6-7 linieniu, bardzo łatwo pomylić je w pierwszych fazach rozwoju z pająkami takimi jak Acanthoscurria, Brachypelma, Nhandu.

Brak charakterystyki

(n. d.)* - nomen dubium - oznacza nazwę o nieznanym lub wątpliwym zastosowaniu; nie została ustalona przynależność gatunku.

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Jeden z największych ptaszników nadrzewnych, szybki, agresywny.