TRESEX

Brak charakterystyki

Boa dusiciele to masywne i silne węże cechujące się zróżnicowanym ubarwieniem w zależności od podgatunku. Posiadają trójkątną głowę, wyraźnie wyodrębnioną od reszty ciała. Po obydwu stronach pyska przebiegają charakterystyczne pręgi. Wzór na grzbiecie tworzą tzw. siodła, które najczęściej mają czarny, ciemnoszary lub ciemnobrązowy kolor. Ogon pokryty jest owalnymi, nieregularnymi plamami, zwykle w odcieniach ciemnej czerwieni.

Gady te są dość popularne w hodowlach zamkniętych. Większość osobników dostępnych na rynku to mieszańce różnych podgatunków, osiągające rozmiary wyszczególnione poniżej. W naturze wielkość boa jest bardzo zróżnicowana w zależności od podgatunku czy odmiany terytorialnej. Przedstawiciele tych największych mogą osiągać nawet ponad 300 cm długości, podczas gdy osobniki odmian karłowatych często nie przekraczają 180 cm.

Duża ilość odmian kolorystycznych oraz względnie łatwa hodowla determinuje popularność tego gatunku na rynku terrarystycznym. Jednakże, decydując się na zakup boa dusiciela należy pamiętać o zapewnieniu mu właściwej opieki i odpowiednich warunków (duże terrarium, odpowiednia ilość pożywienia). Jednocześnie należy wziąć pod uwagę, że dorosłe węże tego gatunku, pomimo zazwyczaj łagodnego usposobienia, mogą być realnym zagrożeniem dla zdrowia i życia człowieka.

Średnich rozmiarów wąż z rodziny połozowatych. Ciało smukłe i muskularne, o niewielkiej głowie z zaokrąglonym pyskiem; oczy posiadają okrągłą źrenicę. Wąż o bardzo zróżnicowanej barwie zależnej od miejsca występowania. Podstawowa barwa waha się od białej, poprzez szarą, pomarańczową aż do brązowej czy ceglastoczerwonej. Na grzbiecie oraz bokach występują duże, nieregularne, czarno obrzeżone czerwone plamy. Łuski brzuszne z reguły posiadają charakterystyczną czarną "szachownicę". Oczywiście na skutek mieszania różnych odmian barwnych od tego schematu występuje wiele odchyleń (np. wzór na grzbiecie u odmian motley lub stripe). Dorosłe osobniki osiągają długość ok. 130 cm (zdarzały się osobniki 180 centymetrowe) i wagę 400-500 gramów (są również spotykane osobniki obu płci o wadze ponad 1 kg). Jest to gatunek powszechnie hodowany w domowych terrariach, oraz polecany dla początkujących terrarystów.

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Smukła, "płaska" grzbieto-brzusznie jaszczurka świetnie przystosowana do życia na skałach. Jaszczurki greckie to niezbyt duże jaszczurki, osiągające do około 20 cm długości co czyni je jednymi z mniejszych europejskich jaszczurek właściwych. Ogon stanowi 2/3 długości całkowitej jaszczurki. Szyja dość długa, głowa smukła.

Agamy brodate zdobywają coraz większą popularność zarówno wśród doświadczonych hodowców, jak i osób które dopiero zaczynają swoją przygodę z terrarystką. Jest to spowodowane przez ciekawy wygląd, którego głównym czynnikiem jest coraz większa ilość odmian genetycznych i barwnych. Dość duży rozmiar w porównaniu do innych jaszczurek (osiągają nawet do 50 cm długości), charakter dzięki któremu możemy obserwować ciekawe zachowania stadne oraz w przypadku większej ilości osobników, łatwe oswojenie i przyzwyczajenie się do swojego opiekuna.

Gatunek polecany dla początkujących hodowców, jednakże nie oznacza to, że jest odporny na wszystkie błędy hodowlane. Niedopuszczalne jest hodowanie brodaczy w parach (samiec / samica) lub dwóch samców razem. Najczęstszym rozwiązaniem jest hodowanie dwóch samiczek lub jednego samca.

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Wąż smugooki ma jedną z największej ilości nazw w polskiej terrarystyce: tajwański, długoogonowy, smugooki, jasnogrzbiety, chiński. Choć nazwa "chiński" jest używana przy jeszcze kilku innych gatunkach węży, głównie z racji pochodzenia. W zależności od podgatunku, jego zasięg występowania obejmuje znaczy obszar wschodniej Azji oraz Indochin. Należy on do gatunków duży węży z rodziny "właściwych". W większości podgatunków osiąga wielkość od 150 do 250 cm. Ogólnie wygląd węża charakteryzuje duża owalna głowa wyodrębniona od reszty ciała. Jest to dość masywny i silny wąż, szczególnie gdy zaczyna osiągać maksymalne rozmiary wówczas jego grubość osiąga średnicę przedramienia dorosłego człowieka. Kolejną charakterystyczna cechą jest widoczna ciemna smuga przebiegająca z tyłu oczu do końca głowy. Wzór w zależności od podgatunku ma rożne ubarwienie, choć dominującymi kolorami jest biały, żółty, szary, niebiesko-szary oraz czarny.
Wąż wykazuje największą aktywność w godzinach porannych oraz w ciągu dnia.

Brak charakterystyki

Smukły wąż, głowa trójkątna silnie wyodrębniona na wąskiej szyi, duże niewyłupiaste oczy o okrągłych źrenicach,

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Anakonda żółta to masywny wąż, prowadzący wodno-lądowy tryb życia. Głowa, z wysoko osadzonymi nozdrzami oraz oczami, jest słabo wyodrębniona od reszty ciała. W ubarwieniu dominuje ciemnożółty lub zielonkawożółty kolor. Grzbiet pokrywają owalne, czarne plamy, natomiast po bokach znajdują są niereguralne, często poprzerywane, mniejsze cętki. Na głowie oraz pysku widocznych jest kilka ciemnych, podłużnych smug.

Węże te średnio osiągają od 3 do 4 metrów długości przy wadze od 25 do 40 kg.

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Duży, niezwykle imponujący gatunek kameleona, który w latach 80. trafił do hodowli w ówczesnej Czechosłowacji i w roku 1987 był już rozmnażany przez Petra Necasa. Wiosną 1990 roku pierwsze osobniki zostały importowane do USA przez Ronalda L. Trempera, który przyczynił się tam do dużej popularności tego gatunku. W Polsce na początku lat 90 w tym samym czasie udało się je rozmnożyć we Wrocławiu w hodowli Roberta Maślaka i w Poznańskim Ogrodzie Zoologicznym. Do tej pory żaden inny gatunek kameleona nie stał się tak powszechnie trzymany i rozmnażany, żaden nie wykazywał tak dużej plastyczności i odporności na niesprzyjające warunki, żaden nie był tak powszechny w handlu.

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Ciało jest masywne i krępe. Ogon jest długi, bocznie spłaszczony.Na grzbiecie znajduje się gładki grzebień - od karku do końca ogona. Głowa jest duża, lekko spłaszczona z małymi oczami umieszczonymi grzbietowo. Aksolotle pozbawione są powiek. Za głową, po obu stronach ciała, widoczne są po każdej stronie trzy pary pierzastych skrzeli zewnętrznych, którymi płaz często porusza.

Brak charakterystyki

Bitis arietans dorasta do około 1 metra długości (rekordowo 180 cm). Waga dochodzi do 6 kg, przy obwodzie do 40 cm. Osobniki zamieszkujące tereny Arabii Saudyjskiej odznaczają się dość małymi rozmiarami (maksymalnie do 80 cm). Uzębienie typu Solenoglypha, u Bitis arietans spotyka się po jednej parze zębów jadowych, z każdej strony szczęki. Ubarwienie jest zróżnicowane (zależne od rejonu występowania), grzbiet, jest w kolorze od słomkowego do jasnego brązu, z przebarwieniami pomarańczowymi lub brązowo-czerwonawymi. Na głowie widoczny ciemny pas zwężający się od karku w kierunku oczu, przedzielony cienką linią na wysokości oczu. Po bokach głowy widoczne są dwie jasne owalne podłużne plamy. Brzuch jest koloru białego lub żółtawego. Bitis arietans mimo mało aktywnego naziemnego trybu życia, potrafią sprawnie pływać i wspinać się po krzakach i drzewach (często spotyka się młodsze osobniki wygrzewające się na krzewach). Przemieszcza się ruchem prostoliniowym dzięki szerokim łuskom na brzuchu. Ale w przypadku zagrożenia potrafi też przemieszczać się ruchem skośnym kroczącym. Może tworzyć hybrydy z Bitis gabonica. Mimo iż ten gatunek nie wygląda na szybkiego i zwinnego węża potrafi atakować z prędkością 160km/h.

Dość płochliwe gekony, opuszczają kryjówki tylko po zgaszeniu światła w terrarium. Z powodu niszczenia środowiska występowania tych Goniurosauruów oraz nielegalnego importowania z naturalnych stanowisk, gatunek jest bliski ogłoszenia zagrożenia wyginięciem

Agama błotna to jedna z najpopularniejszych jaszczurek w świecie terrarystyki. Również i w Polsce staje się coraz bardziej popularna. Piękna zielona jaszczurka często kupowana jest przez osoby zupełnie nie związane z hodowlą gadów. Niestety agama błotna jest dość wrażliwa na błędy hodowcy, a skutki złego chowu, albo nie są widoczne od razu (np. jeśli chodzi o dorosłe osobniki), albo też sami właściciele nie widzą pierwszych oznak chorobowych. Dlatego też, nadaje się ona raczej dla osób mających już pewne doświadczenie z jaszczurkami. Zaleca się hodowlę w haremach np 1.2.

Brak charakterystyki