Orthriophis taeniurus - wąż smugooki
Stan prawny
| Aneks UE: | Nie jest w Aneksie UE |
| Ochrona w Polsce: | Brak danych |
| Gatunek niebezpieczny: | Brak danych |
| CITES: | Nie jest na liście CITES |
| Gatunek inwazyjny w Polsce: |
Skale
| Trudność: | Gatunek umiarkowanie prosty w hodowli |
| Dostępność: | Gatunek o umiarkowanej dostępności |
| Siła jadu: | Brak danych |
0.
1.
2.
3.
Gatunek |
|
| Nazwa gatunkowa: |
Orthriophis taeniurus (Cope, 1861)
|
Nazwa polska
|
Wąż smugooki |
Nazwa angielska
|
Beauty Rat Snake |
Nazwa niemiecka
|
Ostchinesische Schónnatter |
Nazwa czeska
|
Użovka tenkoocasa |
| Podgatunki |
Wyróżniamy 9 - podgatunków:
|
| Długość życia | Dożywają 10-15 lat. |
| Występowanie |
Birma, Chiny, Indie, Japonia, Laos, Malezja, Tajlandia, Tajwan, Wietnam
Powiększenie mapy |
| Aktywność | Dzienna |
| Typ terrarium | Terrarium umiarkowane |
| Wielkość terrarium dla dorosłego | 150x80x60 cm |
| Wielkość terrarium dla pary | 150x100x100 cm |
| Oświetlenie | 12 godzin |
| UVB | Niepotrzebne |
| Dymorfizm płciowy | Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy |
| Informacje wstępne |
Wąż smugooki ma jedną z największej ilości nazw w polskiej terrarystyce: tajwański, długoogonowy, smugooki, jasnogrzbiety, chiński. Choć nazwa "chiński" jest używana przy jeszcze kilku innych gatunkach węży, głównie z racji pochodzenia. W zależności od podgatunku, jego zasięg występowania obejmuje znaczy obszar wschodniej Azji oraz Indochin. Należy on do gatunków duży węży z rodziny "właściwych". W większości podgatunków osiąga wielkość od 150 do 250 cm. Ogólnie wygląd węża charakteryzuje duża owalna głowa wyodrębniona od reszty ciała. Jest to dość masywny i silny wąż, szczególnie gdy zaczyna osiągać maksymalne rozmiary wówczas jego grubość osiąga średnicę przedramienia dorosłego człowieka. Kolejną charakterystyczna cechą jest widoczna ciemna smuga przebiegająca z tyłu oczu do końca głowy. Wzór w zależności od podgatunku ma rożne ubarwienie, choć dominującymi kolorami jest biały, żółty, szary, niebiesko-szary oraz czarny. Wąż wykazuje największą aktywność w godzinach porannych oraz w ciągu dnia. |
| Odmiany | W hodowli odmiany albinotyczne |
| Wygląd samca | Samiec posiada dłuższy ogon oraz wyraźne zgrubienie w okolicy nasady ogona, do pewniejszego określenia płci jest bezpośrednie porównanie dwóch osobników tej samej wielkości lub też np. po przez sondowanie. |
| Cechy szczególne | Wąż ten w naturze kiedy napotyka człowieka chcąc go przestraszyć - odstarszyć zwja się w literę "S" szeroko otwiera pysk i końcówką ogona energicznie uderza o podłoże przypominając odgłosem i wyglądem węża jadowitego takiego jak np. "grzechotnik", w sytuacji bezpośredniego kontaku próbuje również kąsać. |
| Biotop | Szeroki zakres występowania. Od terenów nizinnych , aż do terenów górskich do 3000 m n.p.m. Węże te są spotykane na terenach podmogłych, polach ryżowych, w pobliżu cieków wodnych, rzadko natomiast w tropikalnych lasach. Spotykany jest również w pobliżu siedzib ludzkich, gdzie poluje na gryzonie takie jak szczury. Węże te dobrze pływają i wspinają się po drzewach. |
| Temperatura | 26-28°C w dzień, oraz 22-24°C w nocy. |
| Wilgotność | 60-70% |
| Terrarium | Terrarium dla dorosłego osobnika, powinno być odpowiednio przygotowane z uwagi na wielkość węża. Drzewo z solidnymi gałęziami powinno utrzymywać ciężar węża, ale też i umożliwić sprawne wspinanie się. W terrarium można umieścić wydrążony pień, w którym wąż znajdzie kryjówkę, Odpowiednio duży zbiornik z wodą do picia, a także aby wąż mógł w nim się w całości zanurzyć. Należy też zapewnić odpowiednie podłoże z torfu wymieszanego z piaskiem lub substratu kokosowego, które będzie dłużej utrzymywać odpowiednią wilgotność. |
| Żywienie | W naturze węże te zjadają gryzonie, ptaki, jaszczurki oraz inne węże. W hodowli pokarm dla tych węży to przede wszystkim gryzonie: myszy, szczury odpowiednio duże do ich wielkości. Młode "teaniury" karmimy dość często są to żarłoczne węże i przyjmowanie pokarmu dwa razy w tygodniu, co trzy dni nie będzie stanowiło dużego wyzwania. Węże te potrafią dość duże zjeść, jednak nie powinno się ich przekarmiać, gdyż jest to szkodliwe dla ich zdrowia. W karmieniu w celu urozmaicenia pokarmu możemy wykorzystywać oprócz gryzoni również ptaki (kurczęta, gołębie) oraz jaja np. przepiórcze. |
| Rozmnażanie |
Gatunek jajorodny. Węże te dojrzewają dość wcześnie, bo już 2 letnie osobniki, są gotowe do rozmnażania się. Jednak dla dobra węży zwłaszcza samicy jak i jakości wylęgu dopuszczamy do rozrodu węże, które mają nie mniej niż 3 lata. Węże kojarzymy na przełomie lutego, po zapłodnieniu, samica po około 8 tygodniach (1,5 miesiąca) składa od 6 do 25 jaj. Inkubacja powinna odbywać się w temperaturze około 27°C . Po upływie około 53-54 dniach wylęgają się młode węże, których wielkość wynosi około 30 - 45 cm długości. Powinniśmy wiedzieć, że młode "smugookie" dość szybko rosną i po roku osiągają wielkość ponad 130 cm długości.
|
| Zimowanie | Dla rozmnożenia niezbędne jest zimowanie ok 2 miesięcy na przełomie grudnia - lutego w temperaturze 16-20°C. |
| Uwagi | Wąż nieproblemowy, choć jest to jednak duży gatunek i wymaga odpowiedniego obycia wcześniej z mniejszymi i łagodnymi gatunkami. |
| Źródła informacji | |
Informacje
2 Komentarze
Opis zakończony
co z nazwą smugooki, bo na tcp mamy chiński albo tajwański