Hodowane przez Marcin_Walczak (na starym forum terrarium.com.pl)
Gatunek bardzo prosty w hodowli, polecany jako pierwszy owad do hodowli. W odróżnieniu od patyczaka rogatego (Medauroidea extradentata) w hodowlach zwykle występują samce. W naturalnym środowisku występuje na niewielkim archipelagu Andamany, leżącym na Oceanie Indyjskim pomiędzy Zatoką Bengalską a Morzem Andamańskim i wchodzącym w skład indyjskiego terytorium związkowego Andamany i Nikobary.
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Jeden z mniejszych skrzydlatych gatunków patyczaków. Kilka lat temu bardzo popularny w krajowych hodowlach, jego zdobycie nie sprawiało większego problemu. Obecnie gatunek jest nieosiągalny nawet na zagranicznych forach i giełdach.
Po raz pierwszy w Polsce pojawił się na początku 2010 r. za sprawą dwóch hodowców - Marek Kubiak (profesor) i Bartosz Rom (BartekR). Gatunek jest bardzo prosty w hodowli a zarazem bardzo ciekawy w obserwacji. Dodatkowo posiada skrzydła, których używa m.in. do obrony. Wydziela substancje obronną, która na szczęście nie jest zbyt drażniąca i szybko się ulatnia. Z tym gatunkiem poradzi sobie nawet początkujący hodowca.
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Gatunek ten po raz pierwszy pojawił się w zagranicznych hodowlach w 2007 roku, we Francji. Do Polski trafił w roku 2009. Jest to gatunek łatwy w hodowli, nie sprawia problemów początkującym hodowcom, a przy tym nie wymagający dużego terrarium. U tego gatunku wyraźnie zaznacza się dymorfizm płciowy. Samiec jest mniejszy od samicy i jednolicie kolorowy. Gatunek ten nie wydziela substancji obronnych.
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Gatunek niegdyś popularny w hodowlach ze względu na piękne ubarwienie i pełen wyrostków chitynowy pancerzyk, obecnie bardzo trudno go zdobyć. Rozmnaża się płciowo. Czasem podrażnione wydzielają substancję o nieprzyjemnym zapachu podobną jak u Neohirasea maerens. Gatunek ten jest stosunkowo prosty w hodowli, jednak osobniki imago często padają bez wyraźnej przyczyny, co może skutecznie zniechęcić do dalszej hodowli.
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Mało wymagający gatunek patyczaka, nie sprawiający problemów nawet początkującym hodowcom. Do niedawna często spotykany w handlu, obecnie co raz mniej popularny. Ze względu na jego smukłą budowę, należy obchodzić się z nim w dość delikatny sposób, ponieważ łatwo można doprowadzić do sytuacji, gdzie owad odrzuci swoją kończynę. Zdarza się to szczególnie u młodych osobników.
Pierwsza udana hodowla tego gatunku miała miejsce w 2005 roku u Haralda Lamprechta ze Szwajcarii. Gatunek od jakiegoś czasu dostępny jest w Polsce. Jest jednak stosunkowo mało popularny pomimo swojego pięknego ubarwienia i sporych rozmiarów. Ze względu na swoją wyjątkowo delikatną budowę ciała należy się obchodzić z nim bardzo delikatnie. Zaatakowany popada w stan katalepsji, która może trwać sporo czasu. Owad wygląda wówczas jak martwy, jego mięśnie sztywnieją, a odnóża ustawiają się wzdłuż ciała lub sterczą nieruchomo pod znacznym kątem. Gatunek ten nie wydziela substancji obronnych. Jest prosty w hodowli i osobom, które hodowały już straszyki nie sprawi problemów.
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Gatunek popularny w hodowlach dzięki swojej długowieczności, niewielkim rozmiarom i skromnym wymaganiom. Zaatakowany popada w stan katalepsji, która może trwać sporo czasu. Owad wygląda wówczas jak martwy, jego mięśnie sztywnieją, a odnóża ustawiają się wzdłuż ciała lub sterczą nieruchomo pod znacznym kątem. Gatunek ten nie wydziela substancji obronnych. Jest prosty w hodowli i osobom, które hodowały już straszyki nie sprawi problemów.
Brak charakterystyki
Został odkryty przez niemieckiego biologa Oliviera Zompro w 1996 r, który znalazł samice tego gatunku. Stał się jednym z najpopularniejszych gatunków w Polskich hodowlach. W czerwcu 2008 roku Thierry Heitzmann - francuz mieszkający na Filipinach - odkrył samca tego gatunku. Znalazł go na zachodnim wybrzeżu Luzon (jedna z wysp Archipelagu Filipińskiego). Dotąd w hodowlach znane były tylko samice tego gatunku rozmnażające się partenogenetycznie. Teraz płciowa populacja rozprzestrzenia się i można ją zdobyć od zagranicznych hodowców.
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Brak charakterystyki
Gatunek mało popularny w hodowlach. Rozmnaża się płciowo jak i partenogenetycznie. Budową przypomina bardzo rozpowszechniony gatunek w hodowlach - Peruphasma shultei. Gatunek ten jest prosty w hodowli i na pewno nie sprawi problemów hodowcy, który miał już wcześniej do czynienia ze straszykami. W hodowlach występują 2 formy barwne: brązowo-czarna (opis) i czerwona.