Sosibia parvipennis
Stan prawny
Aneks UE: | Nie jest w Aneksie UE |
Ochrona w Polsce: | Brak danych |
Gatunek niebezpieczny: | Nie |
CITES: | Nie jest na liście CITES |
Gatunek inwazyjny w Polsce: |
Skale
Trudność: | Gatunek trudny w hodowli |
Dostępność: | Gatunek niedostępny w handlu |
Siła jadu: | Brak danych |
Gatunek |
|
Nazwa gatunkowa: |
Sosibia parvipennis (Stâl, 1877)
|
PSG | 89 |
Synonimy | Asystata parvipennis |
Długość życia | 10-12 miesiecy |
Występowanie |
Filipiny
Powiększenie mapy |
Aktywność | Nocna, O zmierzchu |
Typ terrarium | Terrarium tropikalne |
Dymorfizm płciowy | Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy |
Informacje wstępne | Jeden z mniejszych skrzydlatych gatunków patyczaków. Kilka lat temu bardzo popularny w krajowych hodowlach, jego zdobycie nie sprawiało większego problemu. Obecnie gatunek jest nieosiągalny nawet na zagranicznych forach i giełdach. |
Wygląd samca | Znacznie smuklejszy i mniejszy od samicy. Długość ciała to maksymalnie 5cm, koloru brązowego. Skrzydła z zewnątrz nieco ciemniejsze niż kolor ciała, od wewnątrz brązowe z fioletowym połyskiem. Skrzydła są delikatne i łatwo je uszkodzić przenosząc owady. Samce bardzo dobrze latają. Jako imago żyje ok. 6 miesięcy (długość życia zależy od warunków panujących w terrarium). |
Wygląd samicy | Dorasta do 7-7,5cm. Jest zdecydowanie większa i masywniejsza od samca, ciało koloru jasno brązowego lub szarego. Posiada skrzydła. Wnętrze skrzydeł podobnie jak u samca brązowe z lekkim fioletowym połyskiem – samica nie lata, skrzydła pełnię jedynie funkcję odstraszającą drapieżniki. Żyje przeciętnie 8 miesięcy jako imago. Czułki długości ok. 6 cm. |
Temperatura | W dzień 20-24°C, w nocy 20-24°C |
Wilgotność | 70-80% |
Terrarium | Terrarium 30 x 30 x 30 cm zapewni pełen komfort 4-5 parom. Dno wykładamy standardowo włókniną kokosową lub ręcznikami papierowymi, które znacznie ułatwią nam wybieranie jaj. W terrarium ustawiamy pokarm i pionowe gałęzie, które uniemożliwią owadom latanie w terrarium i nie pozwolą tym samym na uszkodzenie skrzydeł. |
Żywienie | Podstawowym pokarmem do odchowu młodych nimf powinien być dziurawiec (Hypericum sp.). Nada się do tego każdy gatunek, zarówno polny jak i ogrodowy, czy zimozielony. Starsze owady akceptują już bez większych problemów malinę i jeżynę. Dobrym pokarmem jest również eukaliptus. Owady rosną na nim szybko i bez strat. |
Rozmnażanie |
Gatunek ten bardzo szybko osiąga dojrzałość. Nimfy przechodzą wylinkę imaginalną już średnio po dwóch miesiącach od wyklucia (w optymalnych warunkach). Po dwóch tygodniach od ostatniej wylinki samica zaczyna składać jaja. Kopulacje są długie i można je zaobserwować również w dzień. Samica rozrzuca jaja bezpośrednio na podłoże, składa średnio po 2-3 jaja na dzień. Jaja są bardzo małe, jedne z najmniejszych jaj straszyków, długość to ok 2mm, koloru szaro- brązowego. Inkubacja trwa ok. 2 miesięcy w temperaturze 22–24°C i 85% wilgotności. Młode nimfy zaraz po wykluciu mierzą 10mm długości, są koloru jasno zielonego. Są delikatne i wrażliwe na zmiany wilgotności.
|
0 Komentarze