Tliltocatl albopilosus (ex. Brachypelma albopilosum) - ptasznik kędzierzawy
Arachnida - Pajęczaki
|
1,1,3
|
Pająk odkryty stosunkowo niedawno, a już cieszy się wysoką popularnością.
Lasiodora parahybana - ptasznik olbrzymi
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Całe ciało dorosłych samic jest czarno-szare pokryte długimi gęstymi włoskami. Młode tego gatunku są różowe z ciemną plamką na odwłoku. Kolory dorosłych osobników przybierają po 6-7 linieniu, bardzo łatwo pomylić je w pierwszych fazach rozwoju z pająkami takimi jak Acanthoscurria, Brachypelma, Nhandu.
Brachypelma hamorii - ptasznik czerwonokolanowy
Arachnida - Pajęczaki
|
0,1,1
|
Brachypelma emilia
Arachnida - Pajęczaki
|
0,1,0
|
Gatunek typowy dla rodzaju.
Avicularia metallica - ptasznik metaliczny (n. d.)*
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
(n. d.)* -
nomen dubium - oznacza nazwę o nieznanym lub wątpliwym zastosowaniu; nie została ustalona przynależność gatunku.
Tliltocatl vagans (ex. Brachypelma vagans) - ptasznik czerwonoodwłokowy
Arachnida - Pajęczaki
|
0,1,0
|
Gatunek typowy dla rodzaju.
Grammostola rosea - ptasznik chilijski
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Psalmopoeus cambridgei - ptasznik trynidadzki
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Już jako młode osobniki są ciekawie ubarwione. Na czarnym odwłoku widoczny jest ornament złożony z pomarańczowych plamek. Na odnóżach na metatarsus także obecne jest pomarańczowe zabarwienie. W miarę wzrostu ubarwienie diametralnie się zmienia.
Heteroscodra maculata
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Ptasznik występuje w zachodniej i centralnej Afryce.
Aphonopelma anax
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Aphonopelma caniceps - ptasznik czarny
Arachnida - Pajęczaki
|
0,1,0
|
Hysterocrates hercules - ptasznik herkules
Arachnida - Pajęczaki
|
0,1,0
|
Boa constrictor - boa dusiciel
Serpentes - Węże
|
0,0,1
|
Boa dusiciele to masywne i silne węże cechujące się zróżnicowanym ubarwieniem w zależności od podgatunku. Posiadają trójkątną głowę, wyraźnie wyodrębnioną od reszty ciała. Po obydwu stronach pyska przebiegają charakterystyczne pręgi. Wzór na grzbiecie tworzą tzw. siodła, które najczęściej mają czarny, ciemnoszary lub ciemnobrązowy kolor. Ogon pokryty jest owalnymi, nieregularnymi plamami, zwykle w odcieniach ciemnej czerwieni.
Gady te są dość popularne w hodowlach zamkniętych. Większość osobników dostępnych na rynku to mieszańce różnych podgatunków, osiągające rozmiary wyszczególnione poniżej. W naturze wielkość boa jest bardzo zróżnicowana w zależności od podgatunku czy odmiany terytorialnej. Przedstawiciele tych największych mogą osiągać nawet ponad 300 cm długości, podczas gdy osobniki odmian karłowatych często nie przekraczają 180 cm.
Duża ilość odmian kolorystycznych oraz względnie łatwa hodowla determinuje popularność tego gatunku na rynku terrarystycznym. Jednakże, decydując się na zakup boa dusiciela należy pamiętać o zapewnieniu mu właściwej opieki i odpowiednich warunków (duże terrarium, odpowiednia ilość pożywienia). Jednocześnie należy wziąć pod uwagę, że dorosłe węże tego gatunku, pomimo zazwyczaj łagodnego usposobienia, mogą być realnym zagrożeniem dla zdrowia i życia człowieka.
Pantherophis guttatus - wąż zbożowy
Serpentes - Węże
|
0,0,1
|
Średnich rozmiarów wąż z rodziny połozowatych. Ciało smukłe i muskularne, o niewielkiej głowie z zaokrąglonym pyskiem; oczy posiadają okrągłą źrenicę. Wąż o bardzo zróżnicowanej barwie zależnej od miejsca występowania. Podstawowa barwa waha się od białej, poprzez szarą, pomarańczową aż do brązowej czy ceglastoczerwonej. Na grzbiecie oraz bokach występują duże, nieregularne, czarno obrzeżone czerwone plamy. Łuski brzuszne z reguły posiadają charakterystyczną czarną "szachownicę". Oczywiście na skutek mieszania różnych odmian barwnych od tego schematu występuje wiele odchyleń (np. wzór na grzbiecie u odmian motley lub stripe). Dorosłe osobniki osiągają długość ok. 130 cm (zdarzały się osobniki 180 centymetrowe) i wagę 400-500 gramów (są również spotykane osobniki obu płci o wadze ponad 1 kg). Jest to gatunek powszechnie hodowany w domowych terrariach, oraz polecany dla początkujących terrarystów.
Lampropeltis pyromelana
Serpentes - Węże
|
0,0,1
|
Brachypelma sp. "angustum"
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,3
|
Gatunek nieopisany błędnie identyfikowany jako Sericopelma angustum (Valerio, 1980), (ex. Brachypelma angustum).
Caribena versicolor (Avicularia versicolor) - ptasznik wielobarwny
Arachnida - Pajęczaki
|
0,1,2
|
Maluchy niebieskie z wyraźnym połyskiem i charakterystycznym wzorem na odwłoku, długość ciała około 8-9 mm. Około 6 wylinki kolor zaczyna się zmieniać, pojawiają się pierwsze symptomy dojrzałych kolorów. Około 7-9 wylinki kolor fioletowy, z czerwonymi akcentami i czerwonym odwłokiem. Wylinka na której kolor zmienia się na wyraźnie bardziej czerwony dla większości samic oznacza dorosłość. Dorosłe osobniki soczyście czerwone, z zielonkawym karapaksem. Dorosłe samce ubarwione podobnie jak samice.
Poecilotheria metallica
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Szybki, nadrzewny, agresywny, mocno jadowity.
Atelerix albiventris - jeż pigmejski
Mammalia - Ssaki
|
0,1,0
|
Tenebrio molitor - mącznik młynarek
Insecta - Owady
|
1000,1000,1000
|
Mus musculus - mysz domowa
Mammalia - Ssaki
|
1000,1000,0
|
Gromphadorhina portentosa - karaczan madagaskarski
Insecta - Owady
|
100,100,100
|
Gromphadorina portentosa osiąga wielkość 60-80 mm. Jeden z bardziej znanych karaczanów. Posiada różne formy kolorystyczne.
Nauphoeta cinerea - karaczan szary
Insecta - Owady
|
1000,1000,1000
|
Średniej wielkości karaczan o kosmopolitycznym zasięgu występowania osiągający 25-30 mm długości. Wspinający się po gładkich pionowych powierzchniach, nie zagrzebujący się. Notowany jako owad synantropijny.
Tapinauchenius cupreus
Arachnida - Pajęczaki
|
0,1,2
|
Tapinauchenius plumipes
Arachnida - Pajęczaki
|
0,1,1
|
Acanthoscurria geniculata - ptasznik białokolanowy
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,3
|
Gatunek typowy dla rodzaju.
Atrakcyjnie ubarwiony ptasznik o masywnej budowie. Przez całą długość odnóży prócz femur biegną białe prążki i stosunkowo grube obwódki w okolicy kolan. Odwłok czarny, porośnięty czerwonymi włosami.
Brachypelma boehmei - ptasznik czerwononogi
Arachnida - Pajęczaki
|
1,1,2
|
Davus fasciatus - ptasznik tygrysi
Arachnida - Pajęczaki
|
1,0,0
|
Poecilotheria ornata - ptasznik zdobiony
Arachnida - Pajęczaki
|
1,0,0
|
Szybki, nadrzewny, agresywny, mocno jadowity.
Grammostola pulchripes - ptasznik złotokolanowy
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Dorosłe są grafitowo-czarne, na odnóżach występują żółtawe paseczki, na odwłoku złota plama, tzw. lusterko. Młode do 3-4 wylinki są różowe z czarnym odwłokiem, na którym znajduje się błyszcząca plamka. Od 5 wylinki ptasznik zaczyna się wybarwiać – tarczka grzbietowa jest ciemna, na odnóżach zaczynają być widoczne jasne kreseczki, odwłok ciemny ze złotym „lusterkiem” porośnięty rzadkimi, jasnymi włoskami.
Dojrzałe samce mają na przedniej parze odnóży haczyki, a na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne, tak zwane
bulbusy.. Nie ma różnicy w ubarwieniu osobników obu płci
Neoholothele incei
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Gatunek typowy dla rodzaju.
Psalmopoeus irminia - ptasznik wenezuelski
Arachnida - Pajęczaki
|
1,2,0
|
Młode osobniki bardzo przypominają dorosłe samice. Jedyną cechą, która je odróżnia to pomarańczowy
karapaks, który w miarę wzrostu ciemnieje. Jest to także cecha odróżniająca je od młodych osobników
Psalmopeus cambridgei, gdzie
karapaks jest zdecydowanie bledszy, wpadający w szary.
Tapinauchenius gigas
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Brachypelma klaasi
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,3
|
Chromatopelma cyaneopubescens
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,2
|
Gatunek typowy dla rodzaju i jedyny opisany przedstawiciel.
Osobniki młode i dorosłe różnią się ubarwieniem. Młode osobniki mają jasnopomarańczową tarczkę grzbietową ze złotym połyskiem, odwłok jest czarny w pomarańczowe pręgi, odnóża również pomarańczowe z ciemnymi stopami. Dorosłe osobniki mają niebieskie odnóża oraz zielono-niebieski
karapaks, odwłok natomiast pokrywają pomarańczowe włoski. Kądziołki są koloru czarnego. Małe tracą ubarwienie młodzieńcze przy 5 linieniu.
Ephebopus murinus
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,2
|
Ephebopus cyanognathus
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Młode osobniki są bardzo kolorowe: tarczka grzbietowa jest czarna z zielonkawym połyskiem, odwłok opalizuje na zielono, kądziołki przędne są różowe. Nasada kłów jadowych metalicznie niebieska. Odnóża są różowe z rzadkimi żółtawymi włoskami, ich ostatnie dwa segmenty czarne z fioletowym połyskiem. Na każdej stopie żółta plamka. Spodnia strona stóp zielona. Podrostki i osobniki dorosłe są brązowo fioletowe, z ciemnoniebieską, metalicznie połyskującą nasadą kłów jadowych. Tarczka grzbietowa jest zielonkawa.
Acanthoscurria insubtilis
Arachnida - Pajęczaki
|
1,0,0
|
Ptasznik o jednolicie szarej barwie, niekiedy wpadającej w czarń. Jedynie na
patella są widoczne, pionowe prążki.
Tliltocatl epicureanus (ex. Brachypelma epicureanum)
Arachnida - Pajęczaki
|
0,1,0
|
Brachypelma annitha
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,2
|
W naturze ptasznik ten żyje w trudnych warunkach, gdzie wahania temperatury są znaczne - od 35-40°C w dzień do 10°C w nocy.
Gowidon (Lophognathus) temporalis
Lacertilia - Jaszczurki
|
0,0,2
|
Jest to lekko zbudowany, smukły gatunek agamy, osiągający do 50 cm dł ( z czego ponad połowa przypada na smukły, biczowaty ogon). Głowa jest wydłużona, ze spiczastym pyskiem. Tułów lekko spłaszczony, pokryty szorstkimi, zachodzącymi na siebie lekko łuskami z kilem. Na karku widoczny jest niski grzebień utworzony z masywnych, zaostrzonych łusek. Kończyny są długie i silne, z długimi palcami zakończonymi zakrzywionymi hakowato pazurkami. Jaszczurka ta doskonale wspina się po drzewach, ale jest również bardzo aktywna na powierzchni gruntu. W przypadku zagrożenia, podobnie jak kilka innych gatunków agam potrafi biec na tylnych łapach.
Lophognathus temporalis jest jaszczurką zasiedlającą północne i północno-wschodnie rejony Australii (Queensland, Terytorium Północne oraz skrajnie wschodnie obszary Zachodniej Australii). Spotykany jest również na pobliskiej Nowej Gwinei oraz okolicznych mniejszych wyspach.
Brachypelma albiceps
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Pająk odkryty niedawno. Gatunek niezwykle pożądany, jednak dość trudno dostępny.
Tliltocatl sabulosus (ex. Brachypelma sabulosum)
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Tliltocatl verdezi (ex. Brachypelma verdezi)
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Avicularia geroldi (n. d.)*
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,5
|
(n. d.)* -
nomen dubium - oznacza nazwę o nieznanym lub wątpliwym zastosowaniu; nie została ustalona przynależność gatunku.
Około 4 wylinki młode ciemnieją, natomiast około 6 mają już wyraźnie niebieski kolor, który utrzymuje się przez całe dorosłe życie pająka. Już od około 7- 8 wylinki kolor jednolicie niebieski na całym ciele, dłuższe włoski także koloru niebieskiego, w tym wieku brak czerwonawych włosków, czy białych zakończeń. Dorosłe samice czysto morskiego koloru (zielono – niebieskie), także wszystkie dłuższe włoski na ciele są dokładnie tego samego koloru, brak obrączek na odnóżach, stopy zakończone pomarańczowymi włoskami. U starszych samic mogą pojawić się czerwonawe włoski na dwóch ostatnich parach odnóży, kolor blednie, nie jest już tak uderzająco czysto – niebieski, włoski także stają się jaśniejsze. Dorosłe samce także niebieskie, lecz kolor jest już ciemniejszy, jaśniejsze tylko uda, na których dobrze widać typowy dla gatunku kolor.
Heteroscodra maculata
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Ptasznik występuje w zachodniej i centralnej Afryce.
Pterinochilus murinus - ptasznik słoneczny
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Theraphosa blondi - ptasznik goliat
Arachnida - Pajęczaki
|
1,2,0
|
Dorasta nawet do 30 cm rozpiętości odnóży. Jego waga dochodzi do 250 gramów. Występuje w kolorach od brązu do czerni. Jad nie jest zagrożeniem dla życia lub zdrowia dorosłego człowieka. Należy jednak wziąć pod uwagę nieprzyjemne w skutkach ukąszenie kłami jadowymi dorastającymi do 2,5 cm. Po ukąszeniu najczęściej pojawiają się wymioty, nudności, bóle głowy, gorączka oraz skurcze mięśni (czasem występujące na długo po ukąszeniu). Dość często przejawia agresję. Ze względu na swoje rozmiary i wagę podrośnięte i dorosłe osobniki mają kłopoty ze wspinaniem się po pionowych powierzchniach.Dorosłe samce i samice są koloru brązowego o różnych odcieniach, przed linieniem nieco płowieją, a zaraz po wylince są ciemne.
Karapaks okrągły, brak „łezek”
Hysterocrates gigas
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Psalmopoeus reduncus
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Już jako młode osobniki są ciekawie ubarwione. Odnóża są czarnej barwy z wyjątkiem tibia i metatarsus, które są pomarańczowe. Cały odwłok wyraźnie opalizuje na zielonkawy kolor. Wraz ze wzrostem pomarańczowa barwa na odnóżach całkowicie zanika. U dorosłych osobników
karapaks oraz uda mają złotawy kolor. Pozostałe części odnóży wpadają w barwę brązowo-szarą. Odwłok jest ciemnobrązowy z zielonym połyskiem, pokryty rudymi, rzadkimi włoskami.
Psalmopoeus pulcher - panamska blondynka
Arachnida - Pajęczaki
|
1,0,0
|
Ciekawie ubarwiony ptasznik. Podrośnięte osobniki są jasno brązowego/pomarańczowego koloru, zaś ich odwłok jest w całości czarny. Z wiekiem ich ubarwienie się zmienia.
Psalmopoeus cambridgei - ptasznik trynidadzki
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Już jako młode osobniki są ciekawie ubarwione. Na czarnym odwłoku widoczny jest ornament złożony z pomarańczowych plamek. Na odnóżach na metatarsus także obecne jest pomarańczowe zabarwienie. W miarę wzrostu ubarwienie diametralnie się zmienia.
Hapalopus triseriatus
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Ceratogyrus darlingi
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Gatunek typowy dla rodzaju.
Chilobrachys fimbriatus
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Lampropelma nigerrimum
Arachnida - Pajęczaki
|
1,0,0
|
Szybki, nadrzewny, agresywny, mocno jadowity
Ephebopus murinus
Arachnida - Pajęczaki
|
0,1,0
|
Theraphosa stirmi
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Pterinochilus murinus - ptasznik słoneczny
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,3
|
Avicularia metallica - ptasznik metaliczny (n. d.)*
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
(n. d.)* -
nomen dubium - oznacza nazwę o nieznanym lub wątpliwym zastosowaniu; nie została ustalona przynależność gatunku.
Avicularia huriana (n. d.)*
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
(n. d.)* -
nomen dubium - oznacza nazwę o nieznanym lub wątpliwym zastosowaniu; nie została ustalona przynależność gatunku.
Gatunek uznany jest obecnie za
nomen dubium. Wcześniej był też nazywany
Avicularia sp. Peru lub
A. sp. Ekwador. Osobniki występujące w hodowli często mylne z Avicularia bicegoi lub Avicularia juruensis(sx Peru Purple) Czyste, prawdziwe huriany zdecydowanie różnią się wyglądem od wspominanych wyżej dwóch gatunków.
Pierwsze egzemplarze zostały zaimportowane na początku lat dziewięćdziesiątych przez Heinza Hirschiego pod nazwą Avicularia bicegoi z Ekwadoru. To samo powinno było opisane w 1996 r. Przez Marca Tesmoingta jako Avicularia huriana.
Gatunek ten jest gatunkiem bardzo dużym, niektóre dzikie osobniki miały rozpiętość nóg do 20 cm. Tymczasem znane są co najmniej dwa różne warianty kolorystyczne: pierwsze importowane zwierzęta powinny mieć dość jasny brązowo-szary kolor podstawowy. „Nowsze” zwierzęta są jednak znacznie ciemniejsze, szaro-brązowe, z lekkim niebiesko-fioletowym połyskiem na pancerzu i kościach udowych.
Samce A. huriana (ciemne odmiany) są jednolicie brązowo-czarne z białymi końcówkami włosów, lekko liliowy połysk pancerza i kości udowych można rozpoznać natychmiast po linieniu.
Avicularia sp. Peru PurpleTa Avicularia została sprowadzona z Iquitos w Peru w latach 2006/2007. Osiągają około 7 cm i charakteryzują się bardzo silnym fioletowo-fioletowym połyskiem na pancerzu i udach. Dorosłe samce również mają ten blask. Jednak przed linieniem znika prawie całkowicie, przez co wygląda na zmieszanego z A. huriana. Dlatego w wielu przypadkach A.
sp. Peru Purple fałszywie sprzedawane pod nazwą A. huriana. Ponadto zwierzęta były tymczasowo pod nazwą Avicularia
sp. „Amazon Purple” lub Avicularia
sp. „amazonica”. Należy zauważyć, że zwierzęta te nie mają nic wspólnego z niedawno zaimportowanym Avicularia
Sp. „amazonica” z Brazylii (Manaos). Można je dobrze odróżnić dzięki zdecydowanym róznicom
Zapamiętaj:
huriana Tesmoingt, 1996................................................................................Ecuador
cf. "bicegoi" (Pet Trade)........................................................................Peru/Ecuador
sp. "purple"........................................................................................................Peru
Caribena laeta (Avicularia laeta)
Arachnida - Pajęczaki
|
0,1,0
|
Gatunek typowy dla rodzaju.
Bardzo charakterystycznie ubarwiony ptasznik, młode podobne do Caribena versicolor, niebieskie na całym ciele, z jaśniejszym wzorkiem na odwłoku, około 8 milimetrów długości ciała. Od 4 wylinki stopniowo nabierają koloru brązowego, na początku bardzo słabo widocznego, ale z każdą kolejną wylinką znika coraz więcej koloru niebieskiego, a w jego miejsce wchodzi kolor brązowy. Około 8 wylinki nie ma już śladu po młodzieńczym , niebieskim kolorze, wzorek na odwłoku stopniowo przechodzi w plamę ciemniejszych włosków o charakterystycznym kształcie. Dorosłe osobniki ubarwione jednolicie brązowo , dorosłe samce bardzo podobnego koloru, ze złotymi przebłyskami. Długie włoski na całym ciele podobnego koloru co krótkie.
Tliltocatl schroederi (ex. Brachypelma schroederi)
Arachnida - Pajęczaki
|
0,1,0
|
Megaphobema robustum
Arachnida - Pajęczaki
|
0,1,0
|
Blaptica dubia - karaczan argentyński
Insecta - Owady
|
2,17,50
|
Jest to jeden z najbardziej popularnych karaczanów karmowych. Swoją popularność zawdzięcza dużej płodność, łatwości w hodowli, odpowiedniej wielkości (40-48 mm) oraz tym, że nie wspina się po gładkich pionowych powierzchniach. Jednak ostatnimi czasy, często pojawiają się informacje o uczuleniach na ten gatunek.
Nhandu chromatus
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Acanthoscurria antillensis
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Boa constrictor - boa dusiciel
Serpentes - Węże
|
0,1,0
|
Boa dusiciele to masywne i silne węże cechujące się zróżnicowanym ubarwieniem w zależności od podgatunku. Posiadają trójkątną głowę, wyraźnie wyodrębnioną od reszty ciała. Po obydwu stronach pyska przebiegają charakterystyczne pręgi. Wzór na grzbiecie tworzą tzw. siodła, które najczęściej mają czarny, ciemnoszary lub ciemnobrązowy kolor. Ogon pokryty jest owalnymi, nieregularnymi plamami, zwykle w odcieniach ciemnej czerwieni.
Gady te są dość popularne w hodowlach zamkniętych. Większość osobników dostępnych na rynku to mieszańce różnych podgatunków, osiągające rozmiary wyszczególnione poniżej. W naturze wielkość boa jest bardzo zróżnicowana w zależności od podgatunku czy odmiany terytorialnej. Przedstawiciele tych największych mogą osiągać nawet ponad 300 cm długości, podczas gdy osobniki odmian karłowatych często nie przekraczają 180 cm.
Duża ilość odmian kolorystycznych oraz względnie łatwa hodowla determinuje popularność tego gatunku na rynku terrarystycznym. Jednakże, decydując się na zakup boa dusiciela należy pamiętać o zapewnieniu mu właściwej opieki i odpowiednich warunków (duże terrarium, odpowiednia ilość pożywienia). Jednocześnie należy wziąć pod uwagę, że dorosłe węże tego gatunku, pomimo zazwyczaj łagodnego usposobienia, mogą być realnym zagrożeniem dla zdrowia i życia człowieka.