Gatunek:
Acanthoscurria antillensis
Acanthoscurria antillensis to gatunek ptasznika naziemnego endemicznego dla wyspy Curaçao na Karaibach. Dorasta do 6-7 cm długości ciała, z rozpiętością odnóży do 15 cm. Dorosłe osobniki charakteryzują się jednolitym, ciemnobrązowym lub czarniawym ubarwieniem, z wyraźnie jaśniejszymi, długimi włoskami na odwłoku, zwanymi włoskami parzącymi, które służą jako mechanizm obronny. Młode są jaśniejsze, często z pomarańczowym lub różowawym odcieniem na karapaksie i odnóżach. Gatunek ten zamieszkuje suche, półpustynne środowiska, gdzie kopie głębokie nory pod kamieniami lub korzeniami roślin, zapewniające schronienie przed wysokimi temperaturami i niską wilgotnością. Jest aktywny głównie nocą, polując na bezkręgowce i drobne kręgowce. Samice są długowieczne, mogą dożywać nawet 15-20 lat, podczas gdy samce żyją znacznie krócej, zazwyczaj kilka miesięcy po ostatniej wylince. W hodowli wymaga terrarium z grubą warstwą podłoża do kopania i umiarkowanej wilgotności....
Stan prawny
| Aneks UE: | Nie jest w Aneksie UE |
| Ochrona w Polsce: | Brak danych |
| Gatunek niebezpieczny: | Nie |
| CITES: | Nie jest na liście CITES |
| Gatunek inwazyjny w Polsce: | Nie |
Skale
| Trudność: | Gatunek umiarkowanie prosty w hodowli |
| Dostępność: | Gatunek o umiarkowanej dostępności |
| Siła jadu: | Umiarkowany jad |
0.
1.
Nazwa gatunkowa: |
Acanthoscurria antillensis (Pocock, 1903)
|
|
The Pinkpatch Tarantula, Pink Patched Bird-Eater |
|
Sklípkan antilský |
Długość życia |
18-20 lat |
Występowanie |
Antigua i Barbuda, Barbados, Brytyjskie Wyspy Dziewicze, Dominika, Grenada, Montserrat, Portoryko, Saint Kitts i Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Trynidad i Tobago
Powiększenie mapy |
Biotop |
Lasy deszczowe. Obszar występowania w naturze to Dominikana, Małe Antyle, Wyspa Świętego Wincentego oraz Santa Lucii. |
Hodowla grupowa |
Hodujemy pojedynczo |
Aktywność |
Nocna |
Typ terrarium |
Terrarium tropikalne |
Wielkość terrarium dla dorosłego |
30x30x30 cm |
UVB |
Niepotrzebne |
Dymorfizm płciowy |
Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy |
Włoski parzące |
Typ I, Typ III |
Środowisko życia |
Gatunek naziemny |
Wygląd samca |
Samiec ma znacznie smuklejszą budową ciała niż samica. Osiąga 6 cm długości ciała. Na nogogłaszczkach widoczne są narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na I parze odnóży, obecne są haczy... czytaj więcej zaloguj się lub zarejestruj się |
Wygląd samicy |
Długość ciała 6-7 cm. |
Cechy szczególne |
Pająk łagodny i powolny. |
Temperatura |
W dzień 24-28°C, w nocy około 20°C. |
Wilgotność |
60-70% |
Oświetlenie cykl |
12 godzin |
Rozmnażanie |
Gatunek rzadko rozmnażany w hodowlach. Brak informacji na temat przebiegu kopulacji i pielęgnacji kokonu. Prawdopodobnie wygląda to podobnie, jak u innych przedstawicieli rodzaju.
|
Uwagi |
Mimo tego że większość osobników nie przejawia agresji, a jako obronę wykorzystuje parzące włoski, gatunek ten jest polecany dla osób, które miały już wcześniej kontakt z ptasznikami. |
Odnośnik do opisu |
http://www.terrarium.com.pl/zobacz/acanthoscurria-antillensis-374.html |
Źródła informacji |
https://wsc.nmbe.ch/species/37049/Acanthoscurria_antillensishttp://www.scielo.br/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1984-46702013000400006 |
Nazwa angielska
Nazwa czeska
Informacje
0 Komentarze