Cordylus tropidosternum - szyszkowiec tropikalny
Lacertilia - Jaszczurki
Opis gatunku
|
2,1,0
|
W handlu najczęściej dostępny oprócz
C. tropidosternum również
C. jonesii (niegdyś traktowane jako dwa podgatunki jednego gatunku). Należy więc zwrócić uwagę na to jaki gatunek nabywamy, aby nie łączyć ze sobą obu jaszczurek.
Różnica między gatunkami w liczbie rzędów tarczek brzusznych przedstawia się następująco:
ventralia (u
C. tropidosternum 28-30, u
C.jonesii 22-26 rzędów), zaś w liczbie rzędów tarczek grzbietowych:
dorsalia (u
C. tropidosternum 24-26, u
C. jonesii 21-26 rzędów). Szyszkowiec tropikalny jest większy (
SVL 88 mm),
C. jonesii dorasta do 75 mm (bez ogona). U
C. tropidosternum stosunek długości ogona do długości ciała jest większy (75-110%) niż u
C. jonesii (66-87%).
Odmienne jest także położenie nozdrzy u obu gatunków. U
C. tropidosternum znajdują się one w dolnym tylnym "rogu" tarczki
nasal, zaś u
C. jonesii w jej centrum.
Dodatkowo zauważalna jest różnica w ubarwieniu. U
C. jonesii charakterystyczne są dwa jaśniejsze pasma przebiegające po obu stronach grzbietu. U
C. tropidosternum grzbiet jest bardziej jednolity.
Trachemys scripta - żółw ozdobny
Testudines - Żółwie
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Pachnoda marginata
Insecta - Owady
Opis gatunku
|
0,0,5
|
Gatunek łatwo dostępny na polskim rynku hodowla trwa dosyć krótko jak na chrząszcze przez co jest popularna wśród początkujących chrząszczy- warto zaczynać przygodę z hodowlą chrząszczy właśnie od Pachnod ponieważ są dosyć odporne na błędy początkujących hodowców
Lissachatina fulica
Mollusca - Mięczaki
Opis gatunku
|
0,0,6
|
Muszla skręcona spiralnie, długości od 6 do nawet 20 cm, przeciętnie 12-15 cm. Ubarwienie muszli u dzikich ślimaków zależnie od podgatunku: ciemnobrązowe, jasnobrązowe, lekko oliwkowe z jasnymi pasami o zmiennym rysunku, które z wiekiem zanikają. Wnętrze muszli jasne, niebieskawe lub szarawe.
Ciało ślimaka jasnobrązowe do ciemnobrązowego z ciemnym pasem biegnącym od głowy.
Orthomeria sp. Pandora
Insecta - Owady
Opis gatunku
|
0,0,7
|
Peruphasma schultei - straszyk diabelski
Insecta - Owady
Opis gatunku
|
0,0,11
|
Phaenopharos khaoyaiensis - patyczak czerwonoskrzydły
Insecta - Owady
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Trachycephalus resinifictrix - rzekotka żabia, rzekotka arlekin
Amphibia - Płazy
Opis gatunku
|
0,0,3
|
Leiocephalus personatus - tropidur maskowy, legwanik haitański*, legwanik maskowy*
Lacertilia - Jaszczurki
Opis gatunku
|
1,0,0
|
Pogona vitticeps - agama brodata
Lacertilia - Jaszczurki
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Agamy brodate zdobywają coraz większą popularność zarówno wśród doświadczonych hodowców, jak i osób które dopiero zaczynają swoją przygodę z terrarystką. Jest to spowodowane przez ciekawy wygląd, którego głównym czynnikiem jest coraz większa ilość odmian genetycznych i barwnych. Dość duży rozmiar w porównaniu do innych jaszczurek (osiągają nawet do 50 cm długości), charakter dzięki któremu możemy obserwować ciekawe zachowania stadne oraz w przypadku większej ilości osobników, łatwe oswojenie i przyzwyczajenie się do swojego opiekuna.
Gatunek polecany dla początkujących hodowców, jednakże nie oznacza to, że jest odporny na wszystkie błędy hodowlane. Niedopuszczalne jest hodowanie brodaczy w parach (samiec / samica) lub dwóch samców razem. Najczęstszym rozwiązaniem jest hodowanie dwóch samiczek lub jednego samca.
Testudo horsfieldii - żółw stepowy
Testudines - Żółwie
Opis gatunku
|
1,0,1
|
Jest to średniej wielkości żółw osiągający wielkość od 13-25 cm.
Karapaks jest szeroki i nisko wysklepiony,jest koloru jasnożółtego, brązowego lub oliwkowego z rozległymi ciemnymi plamami na każdej tarczce.
Plastron jest ciemny z żółtymi szwami.
Warunki życia żółwi stepowych są ekstremalne, tak więc okres ich aktywności w naturze przypada na 3-4 miesiące w roku, resztę czasu spędzają zakopane w ziemi. W zimie hibernują, natomiast w najgorętsze okresy zapadają w sen letni (estywacja)
Boa constrictor - boa dusiciel
Serpentes - Węże
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Boa dusiciele to masywne i silne węże cechujące się zróżnicowanym ubarwieniem w zależności od podgatunku. Posiadają trójkątną głowę, wyraźnie wyodrębnioną od reszty ciała. Po obydwu stronach pyska przebiegają charakterystyczne pręgi. Wzór na grzbiecie tworzą tzw. siodła, które najczęściej mają czarny, ciemnoszary lub ciemnobrązowy kolor. Ogon pokryty jest owalnymi, nieregularnymi plamami, zwykle w odcieniach ciemnej czerwieni.
Gady te są dość popularne w hodowlach zamkniętych. Większość osobników dostępnych na rynku to mieszańce różnych podgatunków, osiągające rozmiary wyszczególnione poniżej. W naturze wielkość boa jest bardzo zróżnicowana w zależności od podgatunku czy odmiany terytorialnej. Przedstawiciele tych największych mogą osiągać nawet ponad 300 cm długości, podczas gdy osobniki odmian karłowatych często nie przekraczają 180 cm.
Duża ilość odmian kolorystycznych oraz względnie łatwa hodowla determinuje popularność tego gatunku na rynku terrarystycznym. Jednakże, decydując się na zakup boa dusiciela należy pamiętać o zapewnieniu mu właściwej opieki i odpowiednich warunków (duże terrarium, odpowiednia ilość pożywienia). Jednocześnie należy wziąć pod uwagę, że dorosłe węże tego gatunku, pomimo zazwyczaj łagodnego usposobienia, mogą być realnym zagrożeniem dla zdrowia i życia człowieka.
Lepidodactylus lugubris - gekon płaczący
Lacertilia - Jaszczurki
Opis gatunku
|
0,2,3
|
Gekon płaczący posiada zadziwiająco wręcz szeroki i rozległy zasięg geograficzny. Występuje na większości wysp na Pacyfiku, oraz północnej Australii i południowo-wschodniej Azji. Zawleczony na Galapagos i do Ameryki. Rozmnażanie partenogenetyczne pozwala mu łatwo kolonizować nowe lądy i przeważnie jest jednym z pierwszych zwierząt pojawiających się na nowo powstałych wyspach oceanicznych. Dostaje się tam najczęściej na zwalonych do wody przez sztormy pniach drzew albo na gapę na skonstruowanych przez ludzi łodziach (albo na pokładzie samolotów). Rozmnażanie partenogenetyczne to prawdopodobnie przystosowanie do kolonizacji odległych lądów. Dzięki temu wystarczy by jeden gekon dopłynął na zwalonym do wody drzewie na inną wyspę i bez problemu może założyć tam nową populację. W przypadku zwierząt rozdzielnopłciowych potrzebne do tego jest niewielkie stado lub w wypadku bardzo zdrowych genetycznie zwierząt, przynajmniej ciężarna samica. Gekony płaczące nie mają tego problemu. Bardzo ufne, chętnie przyjmują pokarm z pincety, ale nie należy brać go na ręce ze względu na wyjątkowo małe rozmiary i związaną z nimi delikatność.
Gekon płaczący potrafi zmieniać barwę od czekoladowego brązu z pręgowanym grzbietem i żółtym brzuchem do jasnego beżu z nielicznymi czarnymi plamkami na grzbiecie.