Zestaw do makrofotografii przy słabym świetle

Ze względu na to, że w tym roku w planach mieliśmy podróż do lasów deszczowych Borneo, koniecznością stało się zmontowanie zestawu, który umożliwiłby fotografowanie w bardzo słabych warunkach oświetleniowych.

Podszycie dżungli charakteryzuje się bardzo silnym zacienieniem. Na dno lasu dociera nikły procent światła przechwytywanego głównie przez korony wysokich drzew i jeszcze po drodze przez kilka pięter lepiej tolerujących zacienienie paproci i epifitów. Nierzadko, przy poszukiwaniu niewielkich modeli, nawet w środku dnia, konieczna staje się latarka. Jednocześnie wiele gatunków zwierząt uaktywnia się dopiero w nocy, a ich schwytanie za dnia graniczy z cudem. Dodatkowym czynnikiem jest wysoka temperatura, wilgotność i częste deszcze. Jest to trudny test dla niemal każdego aparatu. Nic dziwnego, że na takie warunki konieczne było przygotowanie czegoś solidniejszego niż korpus z jedną lampą i domowej roboty dyfuzorem.

Przede wszystkim priorytetem stała się konieczność dostarczenia większej ilości światła, padającego przynajmniej z dwóch stron. Problem ten rozwiązała instalacja dodatkowego flesza. Okazało się jednak, że mocowanie tego wszystkiego na kablach nie jest dobrym pomysłem, choćby ze względu na brak odpowiednich przewodów. Z pomocą przybyła niezawodna ekipa z forum Nikoniarze.pl. Dzięki ich informacjom nabyliśmy SG-3IR, urządzenie blokujące błysk z lampy wbudowanej, przepuszczający jednocześnie podczerwień. W ten sposób możliwe jest niezależne sterowanie lampami z poziomu korpusu, bez okablowania i bez fałszowania pomiaru światła przez lampkę wbudowaną.

Obie lampy próbowaliśmy zamocować na domowej roboty podstawie, zrobionej z pojedynczych szyn. Rozwiązanie to okazało się niewypałem, gdyż nigdy nie dało się tego całkowicie ustabilizować. Obecność ruchomych elementów groziła rozsypaniem się całości podczas pracy i uszkodzeniem sprzętu. I tu znów pomocne okazało się doświadczenie forumowiczów. Zakupiony za ich podpowiedzią uchwyt Manfrotto 330B spełnił wszystkie nasze oczekiwania.

Pozostały jeszcze dyfuzory, by światło odpowiednio rozproszyć. Domowej roboty konstrukcje nie przetrwałyby podróży, nie mówiąc już o tym, że nawet zrobione na miejscu, rozlazłyby się w panujących w dżungli warunkach. Na jednym z portali aukcyjnych znaleźliśmy uniwersalne dyfuzory typu PD-5 mocowane bezpośrednio na lampach. Dzięki rzepom, solidnie trzymają się na fleszu. Wykonane są z plastiku, a więc wodoodporne i prawie niepodatne na uszkodzenia mechaniczne. Po użyciu, można je odczepić, złożyć i nie zajmują zbyt dużo miejsca w torbie lub plecaku.

Tak więc ostateczny zestaw składał się z następujących elementów:

• korpus: Nikon D700 lub D300s
• obiektywy Nikkor Micro 60/2.8D lub 105/2.8D
• lampy SB-800 i SB-900
• nasadka odcinająca światło lampy wbudowanej SG-3IR
• uchwyt Manfrotto 330B
• dwa dyfuzory PD-5

Zestaw ten, choć nieźle sprawdził się w terenie, nie pozbawiony jest wad. Najbardziej dokuczliwą jest ciężar. Łącznie ponad 4kg. Noszenie tego w upale sięgającym 37 °C, przy wilgotności bliskiej 100%, przez kilka godzin, robi się mordęgą. Kolejna wada to system mocowania lamp. Ze zdobytego doświadczenia już wiemy, że powinny być przymocowane do uchwytu Manfrotto za pomocą stopek, a najlepiej z możliwością ich pochyłu. W ten sposób można wygodnie operować fleszami bez konieczności kręcenia ich palnikami.

Na minus można też policzyć rozmiar całego zestawu. Przy przemieszczaniu się wśród gęstych chaszczy trzeba zachować pewną uwagę. Łatwo zaczepić dyfuzorem o gałąź i przy mocnym ruchu wykręcić palnik lub nawet zrzucić lampę.

Ostatnia wada to problem z oświetleniem fotografowanego obiektu w celu właściwego złapania ostrości. Pomagaliśmy sobie lampkami czołówkami, ale docelowo powinno być to źródło światła zamocowane gdzieś w pobliżu przodu obiektywu.

Efekty pracy z tym zestawem można zobaczyć na poniższych zdjęciach: