Skocz do zawartości

Wesprzyj serwis, wyłącz reklamy  
1 raz na nowej odsłonie? | Problemy z zalogowaniem?






* * * * * 3 głosów

Stwierdzenia pasożytniczych nicieni w hodowlach ptaszników

Napisany przez Dark_Raptor, w Terrarystyka, Pajęczaki 11 czerwca 2013 · 10 791 wyświetleń

ptasznik pasożyt nicienie terrarium - pozostałe tematy ziemiórki ds steinernematidae panagrolaimidae nematoda nematoza theraphosidae
Dziś, zgodnie z obietnicą, coś bezpośrednio związanego z terrarystyką. Treść plakatu zaprezentowanego na majowej konferencji Arthropod w Katowicach. Jest to tylko doniesienie, wskazujące nowe pole do badań. Być może temat ktoś dalej "pociągnie", bo wydaje się coraz poważniejszy i dość interesujący...
Jako uzupełnienie plakatu, dwa filmiki nagrane jakiś czas temu i osadzone bezpośrednio w temacie (pająki z obu, są obiektami doniesienia i mimowolnymi bohaterami plakatu ;) ).

Plakat na konferencję Arthropod II 2013


Autorzy i osoby, bez których nie powstałoby to doniesienie (m.in. oznaczenie pasożytów, dostarczenie próbek i danych obserwacyjnych, kwerenda wśród sprzedawców/hodowców).

Dariusz Kucharski (PAN - Ogród Botaniczny CZRB; Zakład Ekologii, Instytut Zoologii UW)
Kornelia Kucharska (Wydział Nauk o Zwierzętach, SGGW)
Elżbieta Pezowicz (Wydział Nauk o Zwierzętach, SGGW)
Jakub Skowronek
Tomasz Drożdżal



Wstęp


Jedną z najważniejszych grup organizmów, o dużym znaczeniu weterynaryjnym jako pasożyty zwierząt, są nicienie. Część z nich to wyspecjalizowane pasożyty bezkręgowców, wśród których najpospolitszymi są przedstawiciele rodzin Steinernematidae, Heterorhabditidae i Mermithidae. Wiele atakuje wyłącznie owady lub pajęczaki, jednak u gatunków mających szerokie spektrum ofiar mogą być nimi również inne grupy, np. mięczaki.

W ostatnich latach pojawia się coraz więcej doniesień na temat infekcji powodowanych przez nicienie w hodowlach ptaszników. Infekcja, czasami o charakterze epidemii, cechuje się szeregiem charakterystycznych objawów. Wiele z opisów tych schorzeń pasuje do schematu zarażenia nicieniami. Nematoza może pojawiać się zarówno u pająków trzymanych w terrariach od wielu pokoleń, jak i u pochodzących z odłowu. W ostateczności, gwałtowny rozwój choroby, może doprowadzić do całkowitego uśmiercenia wszystkich zwierząt. W hodowlach zagranicznych odnotowano kilkanaście takich przypadków. Z terenu Polski, jak dotychczas, takie informacje nie dochodziły. Jednak w ostatnim czasie udało się zidentyfikować przynajmniej kilka takich zdarzeń. W omawianym przypadku organizmem pasożytniczym były nicienie z rodziny Panagrolaimidae i Steinernematidae.

Poecilotheria subfusca porażona nicieniami


Materiał

Pasożytnicze nicienie zostały zebrane z 3 hodowli w 2011 r. W przypadku Panagrolaimidae okazy pobrano bezpośrednio z ciała zarażonych pająków. W przypadku Steinernematidae, materiał pobrano z podłoża jak i ciała martwych ptaszników. Zebrany materiał podano obserwacji mikroskopowej. Nicienie oznaczono za pomocą kluczy i z zastosowaniem markerów genetycznych.


Zarażenie nicieniami Panagrolaimidae

Większość tych nicieni to organizmy wolno żyjące, odżywiające się glebowymi bakteriami. Jednak szereg z nich może być obligatoryjnymi lub fakultatywnymi pasożytami zarówno bezkręgowców, jak i kręgowców. Dokładny cykl życiowy tych zwierząt jest praktycznie nieznany, podobnie jak drogi przenoszenia i zarażania. Dodatkowo, ogromna odporność na środki stosowane zwyczajowo przy nematozach, czyni je potencjalnie bardzo groźnymi pasożytami. Przypadki zarażenia ptaszników objawiają się szeregiem charakterystycznych symptomów. Najłatwiej objawy choroby można rozpoznać na ostatnim etapie, oznaczającym bliską śmierć zarażonej ofiary. Bardzo wyraźnym sygnałem jest wytwarzanie dość gęstej, kremowo-szarej wydzieliny w pobliżu otworu gębowego. Jest ona często mylona z naturalnym, nierzadkim wydalaniem płynnego pokarmu przez ptasznika. Dokładne obejrzenie tego miejsca, a zwłaszcza pobranie próbki i umieszczenie jej pod mikroskopem, pozwala na rozpoznanie zjawiska. W płynie pojawiają się ruchliwe, liczące sobie ok. 1mm długości, przezroczyste nicienie. Zarażone pająki są wychudzone, gdyż nie przyjmują pokarmu. W charakterystyczny sposób podkulają odnóża, stając „na palcach” i przybierają też postawę przypominającą obronną. Z czasem zwierzę zostaje osłabione do tego stopnia, że umiera. Wszystkie odnotowane przypadki zakończyły się śmiercią gospodarza. Testowane przy okazji środki zwalczania nematoz, takie jak iwermektyna, fenbendazol, oksfendazol, enrofloksacyna, trimetoprim z sulfonamidem, pomimo braku toksyczności dla ptaszników i w niektórych wypadkach pozornego zmniejszenia objawów, okazały się nieskuteczne wobec nicieni.



Nicienie na chelicerach Poecilotheria subfusca


Nicienie Panagrolaimidae wychodzą z otworu gębowego


Panagrolaimidae


Źródłem zarażenia były zakupione u jednego ze sprzedawców młode Poecilotheria subfusca. Już drugiego dnia zaobserwowano u nich charakterystyczną wydzielinę, jednak nie uznano jej za nic niepokojącego. Po kilkudziesięciu dniach część pająków z tej partii zaczęła padać lub została uśmiercona przez hodowcę, ale podobne objawy pojawiły się u innych, żyjących od dawna w tej hodowli. W ciągu czterech miesięcy zaraziły się i umierały kolejno młode jak i dorosłe P. miranda, P. pederseni, P. ornata, P. rufilata, Xenesthis immanis, Grammostola aureostriata. U wszystkich zaobserwowano zespół objawów nematozy, jednak dopiero dokładna lustracja wydzieliny pozwoliła na zidentyfikowanie przyczyny śmierci stawonogów. Nicienie stwierdzono u wszystkich, zarówno żywych jak i wcześniej padłych i zakonserwowanych pająków. Próby znalezienia pierwotnego źródła zarażenia nie powiodły się. Znamy jednak możliwe wektory nicieni pomiędzy terrariami. Duża wilgotność, pozostawione resztki pokarmu to doskonała pożywka dla muchówek z rodziny ziemiórkowatych (Sciaridae). U jednego z hodowców, który poniósł największe straty, odnotowano dużą liczbę tych owadów. Dodatkowym czynnikiem mogła być nadmierna oszczędność. W przypadku niezjedzenia ofiary przez zarażone pająki, była ona przenoszona do terrarium innego ptasznika. W ten sposób możliwy był transfer pasożytów przy udziale zarażonych wtórnie owadów karmowych.

Zarażenie nicieniami Steinernematidae

W porównaniu z poprzednią grupą, ta obejmuje obligatoryjne pasożyty, atakujące szerokie spektrum ofiar. Atakowane są głównie stawonogi, jednak zarażane mogą być również inne typy, jak np. mięczaki. Cykl życiowy Steinernematidae jest dobrze poznany. Obejmuje 10-14 dni rozwoju w ciele gospodarza, do jego opuszczenia przez larwy inwazyjno-przetrwalnikowe (IJs). Formy inwazyje przebywają w środowisku glebowym i aktywnie poszukują nowych ofiar. Wnikają do ciała gospodarza dzięki enzymom trawiącym chitynę. Następnie uwalniają symbiotyczne bakterie (Xenorhabdus spp.), które doprowadzają do rozkładu tkanek żywiciela i uśmiercają go. Informacje o zarażeniach ptaszników nicieniami z rodziny Steinernematidae nie były prawdopodobnie dotychczas publikowane, jest to więc pierwsze tego typu stwierdzenie na świecie. Objawy zarażenia są trudne do zaobserwowania i stwierdzenie obecności pasożytów może nastąpić dopiero po wnikliwym zbadaniu ciała martwego gospodarza.

Zarażone pająki pochodziły z zagranicznej hodowli. Nie jest znane pierwotne źródło nematozy, jednak nicienie mogą być przenoszone ze środowiska wraz z owadami karmowymi z odłowu, elementami wystroju terrarium (niewysterylizowane korzenie, podłoże), przenoszone przez wektory, takie jak muchówki (np. Sciaridae lub Phoridae). Podobnie jak w przypadku Panagrolaimidae, transfer pasożytów wewnątrz hodowli może być bardzo ułatwiony przez nieumiejętne zabiegi pielęgnacyjne. W tym wypadku, dzięki szybkiej interwencji i odseparowaniu zarażonych osobników, udało się uniknąć epidemii i zdechły dwa ptaszniki.

Steinernema


Wnioski

Zarażenie nicieniami może nieść ze sobą poważne następstwa. Słabo poznana biologia pasożytów, niepewne drogi transmisji powodują, że należy podjąć szereg kroków zapobiegających potencjalnemu niebezpieczeństwu:

- Każdy nowy pająk w kolekcji powinien przechodzić kwarantannę, najlepiej w oddzielnym pomieszczeniu przez 30 dni. Należy sprawdzać okolice otworu gębowego na obecność wydzieliny i nicieni.
- Należy ograniczyć podawanie owadów z odłowu, a jeśli to niemożliwe, schwytane osobniki trzymać w minimum 24 godzinnej kwarantannie (72 godziny mogą być optymalne).
- Elementy podłoża, jak również samo podłoże pochodzące z natury, należy sterylizować (wysoka temperatura – minimum 120oC, promieniowanie UV).
- Unikać transferu podłoża i niezjedzonych ofiar pomiędzy terrariami.
- Likwidować muchówki z rodzin Sciaridae i Phoridae, jako możliwe wektory pasożytów.
- Zarażone ptaszniki szybko uśmiercać.




bardzo ciekawy materiał, czekam na dalszy ciąg :)

Mam zamiar zarazić grupy ptaszników nicieniami z kilku grup przez podanie im skażonych ofiar lub wprowadzając nicienie bezpośrednio do podłoża. Niestety potrzebuję sporej grupy pająków, bo wyniki muszą być opracowane statystycznie. W  powyższej pracy szans na jakąkolwiek statystykę nie było :)

Ciekaw jestem co to za eksperyment naukowy

eeee... to nawet nie jest artykuł naukowy, tylko zwykłe doniesienie. Mam zaplanowany eksperyment, ale na razie nie mam środków i laba, aby się w to pobawić.

Tyś jest niesamowity.

Przeszukaj mój blog

użytkownicy przeglądający

0 zarejestrowanych terrarystów, 0 gości, 0 anonimowych terrarystów

Ostatni odwiedzający






© 2001-2024 terrarium.pl. Serwis wykorzystuje pliki cookies, które są wykorzystywane do emisji spersonalizowanych reklam. Więcej. Korzystając akceptujesz Regulamin.