MorfSnakes

Brak charakterystyki

Agamy brodate zdobywają coraz większą popularność zarówno wśród doświadczonych hodowców, jak i osób które dopiero zaczynają swoją przygodę z terrarystką. Jest to spowodowane przez ciekawy wygląd, którego głównym czynnikiem jest coraz większa ilość odmian genetycznych i barwnych. Dość duży rozmiar w porównaniu do innych jaszczurek (osiągają nawet do 50 cm długości), charakter dzięki któremu możemy obserwować ciekawe zachowania stadne oraz w przypadku większej ilości osobników, łatwe oswojenie i przyzwyczajenie się do swojego opiekuna.

Gatunek polecany dla początkujących hodowców, jednakże nie oznacza to, że jest odporny na wszystkie błędy hodowlane. Niedopuszczalne jest hodowanie brodaczy w parach (samiec / samica) lub dwóch samców razem. Najczęstszym rozwiązaniem jest hodowanie dwóch samiczek lub jednego samca.

Średnich rozmiarów wąż z rodziny połozowatych. Ciało smukłe i muskularne, o niewielkiej głowie z zaokrąglonym pyskiem; oczy posiadają okrągłą źrenicę. Wąż o bardzo zróżnicowanej barwie zależnej od miejsca występowania. Podstawowa barwa waha się od białej, poprzez szarą, pomarańczową aż do brązowej czy ceglastoczerwonej. Na grzbiecie oraz bokach występują duże, nieregularne, czarno obrzeżone czerwone plamy. Łuski brzuszne z reguły posiadają charakterystyczną czarną "szachownicę". Oczywiście na skutek mieszania różnych odmian barwnych od tego schematu występuje wiele odchyleń (np. wzór na grzbiecie u odmian motley lub stripe). Dorosłe osobniki osiągają długość ok. 130 cm (zdarzały się osobniki 180 centymetrowe) i wagę 400-500 gramów (są również spotykane osobniki obu płci o wadze ponad 1 kg). Jest to gatunek powszechnie hodowany w domowych terrariach, oraz polecany dla początkujących terrarystów.

Boa dusiciele to masywne i silne węże cechujące się zróżnicowanym ubarwieniem w zależności od podgatunku. Posiadają trójkątną głowę, wyraźnie wyodrębnioną od reszty ciała. Po obydwu stronach pyska przebiegają charakterystyczne pręgi. Wzór na grzbiecie tworzą tzw. siodła, które najczęściej mają czarny, ciemnoszary lub ciemnobrązowy kolor. Ogon pokryty jest owalnymi, nieregularnymi plamami, zwykle w odcieniach ciemnej czerwieni.

Gady te są dość popularne w hodowlach zamkniętych. Większość osobników dostępnych na rynku to mieszańce różnych podgatunków, osiągające rozmiary wyszczególnione poniżej. W naturze wielkość boa jest bardzo zróżnicowana w zależności od podgatunku czy odmiany terytorialnej. Przedstawiciele tych największych mogą osiągać nawet ponad 300 cm długości, podczas gdy osobniki odmian karłowatych często nie przekraczają 180 cm.

Duża ilość odmian kolorystycznych oraz względnie łatwa hodowla determinuje popularność tego gatunku na rynku terrarystycznym. Jednakże, decydując się na zakup boa dusiciela należy pamiętać o zapewnieniu mu właściwej opieki i odpowiednich warunków (duże terrarium, odpowiednia ilość pożywienia). Jednocześnie należy wziąć pod uwagę, że dorosłe węże tego gatunku, pomimo zazwyczaj łagodnego usposobienia, mogą być realnym zagrożeniem dla zdrowia i życia człowieka.

Japalura splendida jest stosunkowo niewielką agamą, dorosłe osobniki osiągają 18-25 cm dł. z czego połowa przypada na ogon. Charakteryzuje się zbitą, masywną budową ciała. Ogon jest walcowaty i gruby u nasady. Kończyny stosunkowo krótkie i masywne. Głowa duża w stosunku do wielkości ciała, z krótkim pyskiem. Cechy budowy ciała są prawdopodobnie przystosowaniem do środowiska w jakim występuje ten gatunek. Zasiedla obszary podgórskie i górskie, od 350 do ponad 3000 metrów nad poziomem morza. Masywna budowa ciała , jak w przypadku wielu innych gatunków zasiedlających chłodniejsze rejony ma za zadanie ograniczenie utraty ciepła nagromadzonego podczas wygrzewania na słońcu.
Ciało tej agamy pokryte jest w większości granulkowatymi, jednorodnej wielkości łuskami. Na kończynach i ogonie, a także wzdłuż grzbietu łuski są wydłużone, zachodzące na siebie z delikatnie zaznaczonym kilem. Na karku widoczny jest rząd powiększonych, spłaszczonych łusek tworzących niski grzebień. Worek podgardzielowy słabo zaznaczony. Agama ta odznacza się bardzo charakterystycznym ubarwieniem ciała. Tło stanowi kolor ciemnobrunatny, oliwkowy lub niekiedy czarny, na którym widnieje mozaika zielonych cętek. Wzdłuż grzbietu biegną jaskrawo zielone pręgi. Na wierzchu czaszki widoczne są również zielone jaskrawe plamy. Obwódka pyska, podgardle oraz podbrzusze jest kremowobiałe.

Gatunek ten zasiedla południowo -zachodnie prowincje Chin: Hunan, Hubei, Guizhou, Junan, Syczuan, Ganzu i Henan a także poludniowo-wschodnie obszary Tybetu.