niezapominajka

Jest to niewielka agama, osiągająca zazwyczaj 16-18 cm dł, o krępej, baryłkowatej budowie ciała. Głowa jest niewielka w stosunku do wielkości ciała, zaokrąglona, z wysokim czołem i krótkim pyskiem. Kończyny raczej krótkie. Ogon sztywny, okrągły w przekroju. Ciało tej agamy pokryte jest szorstkimi łuskami z wyraźnym kilem. W okolicach gardła łuski są bardziej spiczaste, lekko stożkowate.

Agamy brodate zdobywają coraz większą popularność zarówno wśród doświadczonych hodowców, jak i osób które dopiero zaczynają swoją przygodę z terrarystką. Jest to spowodowane przez ciekawy wygląd, którego głównym czynnikiem jest coraz większa ilość odmian genetycznych i barwnych. Dość duży rozmiar w porównaniu do innych jaszczurek (osiągają nawet do 50 cm długości), charakter dzięki któremu możemy obserwować ciekawe zachowania stadne oraz w przypadku większej ilości osobników, łatwe oswojenie i przyzwyczajenie się do swojego opiekuna.

Gatunek polecany dla początkujących hodowców, jednakże nie oznacza to, że jest odporny na wszystkie błędy hodowlane. Niedopuszczalne jest hodowanie brodaczy w parach (samiec / samica) lub dwóch samców razem. Najczęstszym rozwiązaniem jest hodowanie dwóch samiczek lub jednego samca.

Jest to średniej wielkości agama pochodząca z tropikalnych obszarów południowo-wschodnich Azji. Długość dorosłego osobnika wynosi ok 32-36 cm, sporadycznie duże okazy dorastają nawet do 40 cm, z czego mniej więcej połowa przypada na ogon. Podobnie jak pozostałe agamy z rodzaju Acanthosaura charakteryzuje się się zbitą, masywną budową ciała i dużą głową z krótkim, lekko zadartym pyskiem. Dorosłe osobniki obu płci posiadają wydatne rogokształtne kolce nad oczodołami powstałe z przekształcanych łusek. Na karku i grzbiecie wzdłuż kręgosłupa biegnie grzebień utworzony przez zaostrzone, powiększone łuski. Rogi u tego gatunku są wydatniejsze oraz posiadają znacznie masywniejszą podstawę niż u innych gatunków z rodzaju Acanthosaura. Szczególnie wysokie są łuski grzebienia u samców. Występuje wyraźna przerwa pomiędzy odcinkiem karkowym i grzbietowym grzebienia. Stosunkowo słabo wykształcony worek podgardzielowy o żółtym ubarwieniu. Ciało pokryte niejednorodnej wielkości łuskami z wyraźnym kilem, które nadają jaszczurce "szorstki" wygląd. Łuski na ogonie ułożone są w pierścieniowato. Ubarwienie zmienne, zależne od płci, wieku, stanu zdrowia i emocjonalnego. Ogólnie barwa zdominowana przez kolory: ciemnozielony, oliwkowy i różne odcienie brązu, niekiedy rdzawy. Dojrzałe samce potrafią przybrać bardzo jaskrawe, jasno zielone ubarwienie ciała, zwłaszcza podczas okresu godowego. U dorosłych okazów występuje wyraźny marmurkowy deseń jasnych plam i cętek po bokach ciała. Okolice oczu ciemniejsze od reszty ciała, ciemno zielone, niekiedy czarne.

Brak charakterystyki

Wśród podrzędu jaszczurek (Lacertilia, dawniej Sauria), Pogona henrylawsoni (Wells, Wellington, 1985) zaliczana jest do rodziny agamowatych (agamidae), która obejmuje 373 gatunki w 56 rodzajach.

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Rodzaj Rieppeleon obejmuje 3 gatunki kameleonów pigmejskich, w tym najpopularniejszy w hodowli i przez wielu uważany za najładniejszy wśród miniaturowych kameleonków Rieppeleon brevicaudatus, zwany u nas kameleonem liściastym brodatym*.


Kameleon liściasty brodaty* jest kalką językową nazwy angielskiej - Bearded Leaf Chameleon, ale niepoprawną z racji stosowania nazewnictwa binominalnego - zgodnie z zaleceniami i zasadami ICZN. Sugerujemy posługiwanie się nazwą łacińską.