Avicularia geroldi (n. d.)*
Arachnida - Pajęczaki
|
0,1,0
|
(n. d.)* -
nomen dubium - oznacza nazwę o nieznanym lub wątpliwym zastosowaniu; nie została ustalona przynależność gatunku.
Około 4 wylinki młode ciemnieją, natomiast około 6 mają już wyraźnie niebieski kolor, który utrzymuje się przez całe dorosłe życie pająka. Już od około 7- 8 wylinki kolor jednolicie niebieski na całym ciele, dłuższe włoski także koloru niebieskiego, w tym wieku brak czerwonawych włosków, czy białych zakończeń. Dorosłe samice czysto morskiego koloru (zielono – niebieskie), także wszystkie dłuższe włoski na ciele są dokładnie tego samego koloru, brak obrączek na odnóżach, stopy zakończone pomarańczowymi włoskami. U starszych samic mogą pojawić się czerwonawe włoski na dwóch ostatnich parach odnóży, kolor blednie, nie jest już tak uderzająco czysto – niebieski, włoski także stają się jaśniejsze. Dorosłe samce także niebieskie, lecz kolor jest już ciemniejszy, jaśniejsze tylko uda, na których dobrze widać typowy dla gatunku kolor.
Caribena laeta (Avicularia laeta)
Arachnida - Pajęczaki
|
0,1,0
|
Gatunek typowy dla rodzaju.
Bardzo charakterystycznie ubarwiony ptasznik, młode podobne do Caribena versicolor, niebieskie na całym ciele, z jaśniejszym wzorkiem na odwłoku, około 8 milimetrów długości ciała. Od 4 wylinki stopniowo nabierają koloru brązowego, na początku bardzo słabo widocznego, ale z każdą kolejną wylinką znika coraz więcej koloru niebieskiego, a w jego miejsce wchodzi kolor brązowy. Około 8 wylinki nie ma już śladu po młodzieńczym , niebieskim kolorze, wzorek na odwłoku stopniowo przechodzi w plamę ciemniejszych włosków o charakterystycznym kształcie. Dorosłe osobniki ubarwione jednolicie brązowo , dorosłe samce bardzo podobnego koloru, ze złotymi przebłyskami. Długie włoski na całym ciele podobnego koloru co krótkie.
Avicularia metallica - ptasznik metaliczny (n. d.)*
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
(n. d.)* -
nomen dubium - oznacza nazwę o nieznanym lub wątpliwym zastosowaniu; nie została ustalona przynależność gatunku.
Avicularia minatrix
Arachnida - Pajęczaki
|
0,1,0
|
Gatunek ten ma liczne grono zwolenników, ceniących go przede wszystkim za ciekawe ubarwienie. Bardzo charakterystyczny gatunek. Wzór ubarwienia nie zmienia się w zasadzie przez całe życie pająka, delikatnie wahają się tylko kolory. Młode osobniki mają około 8 milimetrów długości ciała i są koloru jasnobeżowego, na odwłoku występuje czarno – czerwony wzór. Dorosłe samice beżowo - różowe, z mocnym czerwono – czarnym wzorem na odwłoku. U dorosłych samców ciemna plama na odwłoku większa niż u samic.
---
|
---
|
Maluchy niebieskie z wyraźnym połyskiem i charakterystycznym wzorem na odwłoku, długość ciała około 8-9 mm. Około 6 wylinki kolor zaczyna się zmieniać, pojawiają się pierwsze symptomy dojrzałych kolorów. Około 7-9 wylinki kolor fioletowy, z czerwonymi akcentami i czerwonym odwłokiem. Wylinka na której kolor zmienia się na wyraźnie bardziej czerwony dla większości samic oznacza dorosłość. Dorosłe osobniki soczyście czerwone, z zielonkawym karapaksem. Dorosłe samce ubarwione podobnie jak samice.
Tliltocatl albopilosus (ex. Brachypelma albopilosum) - ptasznik kędzierzawy
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,5
|
Pająk odkryty stosunkowo niedawno, a już cieszy się wysoką popularnością.
Brachypelma boehmei - ptasznik czerwononogi
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,3
|
Brachypelma emilia
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,2
|
Gatunek typowy dla rodzaju.
Brachypelma hamorii - ptasznik czerwonokolanowy
Arachnida - Pajęczaki
|
1,1,0
|
Chromatopelma cyaneopubescens
Arachnida - Pajęczaki
|
1,1,2
|
Gatunek typowy dla rodzaju i jedyny opisany przedstawiciel.
Osobniki młode i dorosłe różnią się ubarwieniem. Młode osobniki mają jasnopomarańczową tarczkę grzbietową ze złotym połyskiem, odwłok jest czarny w pomarańczowe pręgi, odnóża również pomarańczowe z ciemnymi stopami. Dorosłe osobniki mają niebieskie odnóża oraz zielono-niebieski
karapaks, odwłok natomiast pokrywają pomarańczowe włoski. Kądziołki są koloru czarnego. Małe tracą ubarwienie młodzieńcze przy 5 linieniu.
Davus fasciatus - ptasznik tygrysi
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,2
|
Phormictopus cancerides
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Duży gatunek ptasznika. Dorosłe samice dorastają do 7-8cm
DC i są potężnie zbudowane. Ubarwienie sięga od ciemnego brązu aż po czerń, a na tarczy grzbietowej znajduje się ornament w barwie fioletu. W hobby oprócz odmiany nominalnej, często oznaczanej jako "gold" wyróżnia się także barwną odmianę "violet", która charakteryzuje się fioletową barwą odnóży i karapaksu.
Psalmopoeus cambridgei - ptasznik trynidadzki
Arachnida - Pajęczaki
|
1,1,0
|
Już jako młode osobniki są ciekawie ubarwione. Na czarnym odwłoku widoczny jest ornament złożony z pomarańczowych plamek. Na odnóżach na metatarsus także obecne jest pomarańczowe zabarwienie. W miarę wzrostu ubarwienie diametralnie się zmienia.
Litoria caerulea - rzekotka australijska, australorzekotka szmaragdowa, rzekotka szmaragdowa, litoria wielkopalca
Amphibia - Płazy
|
2,2,0
|
---
|
---
|
Gromphadorhina portentosa - karaczan madagaskarski
Insecta - Owady
|
2,3,0
|
Gromphadorina portentosa osiąga wielkość 60-80 mm. Jeden z bardziej znanych karaczanów. Posiada różne formy kolorystyczne.
Nauphoeta cinerea - karaczan szary
Insecta - Owady
|
0,0,3000
|
Średniej wielkości karaczan o kosmopolitycznym zasięgu występowania osiągający 25-30 mm długości. Wspinający się po gładkich pionowych powierzchniach, nie zagrzebujący się. Notowany jako owad synantropijny.
Archimandrita tesselata - karaczan wielkoskrzydły
Insecta - Owady
|
7,23,0
|
Jest to duży, osiągający 70-80 mm długości, powolny i długowieczny karaczan.
Lasiodora parahybana - ptasznik olbrzymi
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,3
|
Całe ciało dorosłych samic jest czarno-szare pokryte długimi gęstymi włoskami. Młode tego gatunku są różowe z ciemną plamką na odwłoku. Kolory dorosłych osobników przybierają po 6-7 linieniu, bardzo łatwo pomylić je w pierwszych fazach rozwoju z pająkami takimi jak Acanthoscurria, Brachypelma, Nhandu.
---
|
---
|
Bardzo charakterystyczna, liściowate wyrostki na konczynach, przedpleczu i głowie.
Wielkość samca: 5 cm
Wielkość samicy: 6 cm
---
|
---
|
Jest to jeden z najbardziej popularnych gatunków modliszek hodowanych w domach. Osiąga imponujące rozmiary, posiada różnorodne ubarwienie, dzięki czemu interesuje tak wielu terrarystów. Może przyjmować barwę od jaskrawo zielonej, przez pomarańczową do brązowej. Idealnie nadaje się na pierwszą modliszkę. Jest to gatunek łatwy dlatego tak często spotykany w hodowli. Chętnie poluje zarówno na owady latające jak i biegające. Nie wymaga rejestracji.
---
|
---
|
Modliszka ta pochodzi z Azji, została wprowadzona do Stanów Zjednoczonych przez człowieka i obecnie jest tam powszechna, zwłaszcza na wschodzie kraju i w Kalifornii. Została introdukowana także w Australii.
---
|
---
|
Gatunek jest podobny do modliszek z rodzaju Creobroter jednak na odwłoku posiada liczne wyrostki. Spirala występująca na skrzydełkach jest bardzo charakterystyczna i pozwala bez cienia wątpliwości klasyfikować modliszki do rodzaju
Wielkość samca: 4 cm
Wielkość samicy: 5 cm
---
|
---
|
---
|
---
|
Extatosoma tiaratum - straszyk australijski
Insecta - Owady
|
0,0,1
|
Nhandu coloratovillosus
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,3
|
Blaberus craniifer - karaczan brazylijski
Insecta - Owady
|
0,0,50
|
Gatunki z rodzaju Blaberus są karaczanami, których rozwój larwalny związany jest z podłożem. Zarówno larwy jak i osobniki dorosłe nie wspinają się po gładkich pionowych powierzchniach. Osiąga wielkość 50-60 mm.
---
|
---
|
Dorasta nawet do 30 cm rozpiętości odnóży. Jego waga dochodzi do 250 gramów. Występuje w kolorach od brązu do czerni. Jad nie jest zagrożeniem dla życia lub zdrowia dorosłego człowieka. Należy jednak wziąć pod uwagę nieprzyjemne w skutkach ukąszenie kłami jadowymi dorastającymi do 2,5 cm. Po ukąszeniu najczęściej pojawiają się wymioty, nudności, bóle głowy, gorączka oraz skurcze mięśni (czasem występujące na długo po ukąszeniu). Dość często przejawia agresję. Ze względu na swoje rozmiary i wagę podrośnięte i dorosłe osobniki mają kłopoty ze wspinaniem się po pionowych powierzchniach.Dorosłe samce i samice są koloru brązowego o różnych odcieniach, przed linieniem nieco płowieją, a zaraz po wylince są ciemne.
Karapaks okrągły, brak „łezek”
Brachypelma klaasi
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,3
|
Tliltocatl vagans (ex. Brachypelma vagans) - ptasznik czerwonoodwłokowy
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,3
|
Gatunek typowy dla rodzaju.
Grammostola rosea - ptasznik chilijski
Arachnida - Pajęczaki
|
0,1,0
|
Triops australiensis - przekopnica australijska
Crustacea - Skorupiaki
|
0,0,1
|
Triops longicaudatus - przekopnica północnoamerykańska
Crustacea - Skorupiaki
|
0,0,1
|
Triops cancriformis - przekopnica właściwa
Crustacea - Skorupiaki
|
0,0,1
|
Brachypelma albiceps
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,2
|
Pająk odkryty niedawno. Gatunek niezwykle pożądany, jednak dość trudno dostępny.
Neoholothele incei
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Gatunek typowy dla rodzaju.
Nhandu chromatus
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,4
|
Nhandu carapoensis
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,2
|
Brachypelma sp. "angustum"
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Gatunek nieopisany błędnie identyfikowany jako Sericopelma angustum (Valerio, 1980), (ex. Brachypelma angustum).
Psalmopoeus irminia - ptasznik wenezuelski
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
Młode osobniki bardzo przypominają dorosłe samice. Jedyną cechą, która je odróżnia to pomarańczowy
karapaks, który w miarę wzrostu ciemnieje. Jest to także cecha odróżniająca je od młodych osobników
Psalmopeus cambridgei, gdzie
karapaks jest zdecydowanie bledszy, wpadający w szary.
---
|
---
|
Młode i dorosłe osobniki różnią się ubarwieniem. Małe pająki są bardziej kolorowe – odwłok mają zielony, odnóża czarne (poza ostatnią parą, która jest różowa), tarczkę grzbietową zaś złocistą. Osobniki dorosłe są ciemnobrązowe, na kończynach występują żółte paski, a odwłok połyskuje na fioletowo.
Panchlora nivea - karaczan zielony
Insecta - Owady
|
0,0,100
|
Niewielki karaczan osiągający 20-26 mm długości. Naturalnie występujący w Ameryce Środkowej i północnej części Ameryki Południowej. Owady dorosłe dobrze wspinają się po gładkich pionowych powierzchniach, potrafią latać. Rozwój larw w podłożu.
Lepidodactylus lugubris - gekon płaczący
Lacertilia - Jaszczurki
|
0,8,0
|
Gekon płaczący posiada zadziwiająco wręcz szeroki i rozległy zasięg geograficzny. Występuje na większości wysp na Pacyfiku, oraz północnej Australii i południowo-wschodniej Azji. Zawleczony na Galapagos i do Ameryki. Rozmnażanie partenogenetyczne pozwala mu łatwo kolonizować nowe lądy i przeważnie jest jednym z pierwszych zwierząt pojawiających się na nowo powstałych wyspach oceanicznych. Dostaje się tam najczęściej na zwalonych do wody przez sztormy pniach drzew albo na gapę na skonstruowanych przez ludzi łodziach (albo na pokładzie samolotów). Rozmnażanie partenogenetyczne to prawdopodobnie przystosowanie do kolonizacji odległych lądów. Dzięki temu wystarczy by jeden gekon dopłynął na zwalonym do wody drzewie na inną wyspę i bez problemu może założyć tam nową populację. W przypadku zwierząt rozdzielnopłciowych potrzebne do tego jest niewielkie stado lub w wypadku bardzo zdrowych genetycznie zwierząt, przynajmniej ciężarna samica. Gekony płaczące nie mają tego problemu. Bardzo ufne, chętnie przyjmują pokarm z pincety, ale nie należy brać go na ręce ze względu na wyjątkowo małe rozmiary i związaną z nimi delikatność.
Gekon płaczący potrafi zmieniać barwę od czekoladowego brązu z pręgowanym grzbietem i żółtym brzuchem do jasnego beżu z nielicznymi czarnymi plamkami na grzbiecie.
Cyriocosmus elegans
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,1
|
---
|
---
|
W naturze ptasznik ten żyje w trudnych warunkach, gdzie wahania temperatury są znaczne - od 35-40°C w dzień do 10°C w nocy.
Blaptica dubia - karaczan argentyński
Insecta - Owady
|
0,0,20
|
Jest to jeden z najbardziej popularnych karaczanów karmowych. Swoją popularność zawdzięcza dużej płodność, łatwości w hodowli, odpowiedniej wielkości (40-48 mm) oraz tym, że nie wspina się po gładkich pionowych powierzchniach. Jednak ostatnimi czasy, często pojawiają się informacje o uczuleniach na ten gatunek.
Phyllium siccifolium - liściec jesienny
Insecta - Owady
|
2,3,0
|
Sungaya inexpectata - straszyk filipiński
Insecta - Owady
|
0,0,8
|
Został odkryty przez niemieckiego biologa Oliviera Zompro w 1996 r, który znalazł samice tego gatunku. Stał się jednym z najpopularniejszych gatunków w Polskich hodowlach. W czerwcu 2008 roku Thierry Heitzmann - francuz mieszkający na Filipinach - odkrył samca tego gatunku. Znalazł go na zachodnim wybrzeżu Luzon (jedna z wysp Archipelagu Filipińskiego). Dotąd w hodowlach znane były tylko samice tego gatunku rozmnażające się partenogenetycznie. Teraz płciowa populacja rozprzestrzenia się i można ją zdobyć od zagranicznych hodowców.
Gowidon (Lophognathus) temporalis
Lacertilia - Jaszczurki
|
0,0,2
|
Jest to lekko zbudowany, smukły gatunek agamy, osiągający do 50 cm dł ( z czego ponad połowa przypada na smukły, biczowaty ogon). Głowa jest wydłużona, ze spiczastym pyskiem. Tułów lekko spłaszczony, pokryty szorstkimi, zachodzącymi na siebie lekko łuskami z kilem. Na karku widoczny jest niski grzebień utworzony z masywnych, zaostrzonych łusek. Kończyny są długie i silne, z długimi palcami zakończonymi zakrzywionymi hakowato pazurkami. Jaszczurka ta doskonale wspina się po drzewach, ale jest również bardzo aktywna na powierzchni gruntu. W przypadku zagrożenia, podobnie jak kilka innych gatunków agam potrafi biec na tylnych łapach.
Lophognathus temporalis jest jaszczurką zasiedlającą północne i północno-wschodnie rejony Australii (Queensland, Terytorium Północne oraz skrajnie wschodnie obszary Zachodniej Australii). Spotykany jest również na pobliskiej Nowej Gwinei oraz okolicznych mniejszych wyspach.
Phormictopus platus
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,2
|
Tapinauchenius gigas
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,2
|
Psalmopoeus reduncus
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,2
|
Już jako młode osobniki są ciekawie ubarwione. Odnóża są czarnej barwy z wyjątkiem tibia i metatarsus, które są pomarańczowe. Cały odwłok wyraźnie opalizuje na zielonkawy kolor. Wraz ze wzrostem pomarańczowa barwa na odnóżach całkowicie zanika. U dorosłych osobników
karapaks oraz uda mają złotawy kolor. Pozostałe części odnóży wpadają w barwę brązowo-szarą. Odwłok jest ciemnobrązowy z zielonym połyskiem, pokryty rudymi, rzadkimi włoskami.
Nhandu tripepii
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,2
|
Stromatopelma calceatum - ptasznik wiosłonogi
Arachnida - Pajęczaki
|
0,0,3
|