tokaga

To duże, beznogie jaszczurki o silnie wydłużonym ciele i dość masywnej budowie ciała, dorosłe w najszerszych miejscach mogą osiągać grubość ludzkiego nadgarstka. Żółtopuziki bałkańskie są najdłuższymi europejskimi jaszczurkami, za maksymalne rozmiary przyjmuje się około 120 cm długości. Ubarwienie zależy od podgatunku, u europejskiej populacji dominuje ciemny brąz na prawie całym ciele, jedynie brzuch, szyja i głowa są szarawe lub oliwkowe, choć zdarzają się osobniki z jedynie nieco jaśniejszymi barwami tych części ciała. U populacji azjatyckiej populacji barwa ciała jest ceglasta z jasnymi przebarwieniami na całej powierzchni ciała. Brzuch, szyja i głowa jest kremowa. Młode osobniki charakteryzują się jednolicie jasnoszarą barwą, na tym tle występują ciemne ułożone poprzecznie pręgi.

Duży przedstawiciel padalcowatych (Anguidae) mogący osiągać nawet nieco ponad metr długości.

Brak charakterystyki

Średniej wielkości, mocno zbudowana jaszczurka o grzbieto-brzusznie spłaszczonym ciele. W przeciwieństwie do większości przedstawicieli rodziny legwanowatych (Iguanidae) nie posiadają grzebienia na głowie, plecach czy ogonie. Ogon stanowi 2/3 długości całkowitej jaszczurek i jest dość masywny, tępo zakończony.

Brak charakterystyki

Abronia graminea pokryte są dużymi łuskami i posiadają chwytny ogon ułatwiający im wspinanie się po drzewach.

Stosunkowo duża i mocno zbudowana jaszczurka o budowie typowej dla rodzaju Lacerta. Osiągając do około 35 cm długości jest jedną z większych jaszczurek właściwych występujących w Europie. Większość długości przypada na ogon, który może zostać w sytuacji zagrożenia odrzucony przez jaszczurkę. Ogon odrośnie, jednak układ łusek nigdy nie będzie taki sam jaki był na odrzuconej części.
Ciało pokryte jest drobnymi i lśniącymi łuskami.
Nogi krótkie, ale silne zbudowane.

Duża, masywna i silna jaszczurka, jedna z największych jaszczurek występujących na terenie Europy i jeden z największych przedstawicieli jaszczurek właściwych (Lacertidae).

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Omanosaura jayakari to dość duży przedstawiciel jaszczurek właściwych (Lacertidae), osiągając do prawie 50 cm długości całkowitej, czyni je jednym z największych przedstawicieli tej rodziny. W porównaniu z innymi dużymi jaszczurkami właściwymi (np. Gallotia sp, Timon sp.) są znacznie smuklejsze.

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Anakonda żółta to masywny wąż, prowadzący wodno-lądowy tryb życia. Głowa, z wysoko osadzonymi nozdrzami oraz oczami, jest słabo wyodrębniona od reszty ciała. W ubarwieniu dominuje ciemnożółty lub zielonkawożółty kolor. Grzbiet pokrywają owalne, czarne plamy, natomiast po bokach znajdują są niereguralne, często poprzerywane, mniejsze cętki. Na głowie oraz pysku widocznych jest kilka ciemnych, podłużnych smug.

Węże te średnio osiągają od 3 do 4 metrów długości przy wadze od 25 do 40 kg.

Boa dusiciele to masywne i silne węże cechujące się zróżnicowanym ubarwieniem w zależności od podgatunku. Posiadają trójkątną głowę, wyraźnie wyodrębnioną od reszty ciała. Po obydwu stronach pyska przebiegają charakterystyczne pręgi. Wzór na grzbiecie tworzą tzw. siodła, które najczęściej mają czarny, ciemnoszary lub ciemnobrązowy kolor. Ogon pokryty jest owalnymi, nieregularnymi plamami, zwykle w odcieniach ciemnej czerwieni.

Gady te są dość popularne w hodowlach zamkniętych. Większość osobników dostępnych na rynku to mieszańce różnych podgatunków, osiągające rozmiary wyszczególnione poniżej. W naturze wielkość boa jest bardzo zróżnicowana w zależności od podgatunku czy odmiany terytorialnej. Przedstawiciele tych największych mogą osiągać nawet ponad 300 cm długości, podczas gdy osobniki odmian karłowatych często nie przekraczają 180 cm.

Duża ilość odmian kolorystycznych oraz względnie łatwa hodowla determinuje popularność tego gatunku na rynku terrarystycznym. Jednakże, decydując się na zakup boa dusiciela należy pamiętać o zapewnieniu mu właściwej opieki i odpowiednich warunków (duże terrarium, odpowiednia ilość pożywienia). Jednocześnie należy wziąć pod uwagę, że dorosłe węże tego gatunku, pomimo zazwyczaj łagodnego usposobienia, mogą być realnym zagrożeniem dla zdrowia i życia człowieka.

Boa dumerila to dość masywne węże o krępej budowie ciała. Ubarwienie w odcieniach brązu oraz czerni stanowi świetny kamuflaż w środowisku naturalnym. Charakterystyczny wzór pokrywający grzbiet nie zawsze jest regularny, jednak zazwyczaj wygląda jak połączone ze sobą litery "H". Po bokach ciała widoczne są jaśniejsze cętki często zlewające się ze wzorem przebiegającym wzdłuż kręgosłupa. Uwagę zwracają ciemne linie na głowie, które niemal zawsze tworzą symetryczny kształt. Na pysku widocznych jest kilka czarnych smug.

Węże te średnio osiągają długość 180 - 210 cm.

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki