Euprepiophis mandarinus to jeden z najbardziej efektownych azjatyckich węży. O smukłej budowie, z niewielką głową, słabo odznaczającą się od reszty ciała. To gatunek wykazujący znaczną zmienność pod względem osiąganych rozmiarów jak i kolorystyki ubarwienia. Od jasnoszarego po czerwono-szary, z rysunkiem wzoru w części grzbietowej zazwyczaj składającym się z wyraźnych, czarno ubarwionych rombów, z żółtymi jego krawędziami oraz żółtym środkiem; na głowie naprzemienne, żółte i czarne pręgi, w tym tworzące rysunek szewronu. Strona brzuszna jasno zabarwiona.
Osiąga 9-12,5cm. Dominuje czarne ubarwienie. Szczypce oraz telson u niektórych osobników mogą mieć kolor brązowo-czerwony. Duże, masywne nogogłaszczki. Ich budowa jest taka sama zarówno u samca jak i u samicy.
Gatunek domowego świerszcza (synantropijny), przez cały rok można go spotkać w budynkach, a tylko latem w ich pobliżu.
Pożywienie stanowią odpadki, zdarza się też, że dobiera się do zapasów kuchennych.
Postać dorosłą można spotkać przez cały rok.
Donośny śpiew słychać pod wieczór i w nocy.
Osiąga około od 16-20 mm.
Średniej wielkości karaczan o kosmopolitycznym zasięgu występowania osiągający 25-30 mm długości. Wspinający się po gładkich pionowych powierzchniach, nie zagrzebujący się. Notowany jako owad synantropijny.