Euprepiophis mandarinus - wąż mandaryński
Stan prawny
| Aneks UE: | Nie jest w Aneksie UE |
| Ochrona w Polsce: | Brak danych |
| Gatunek niebezpieczny: | Nie |
| CITES: | Nie jest na liście CITES |
| Gatunek inwazyjny w Polsce: | Nie |
Skale
| Trudność: | Gatunek umiarkowanie prosty w hodowli |
| Dostępność: | Gatunek o ograniczonej dostępności |
| Siła jadu: | Brak danych |
0. Euprepiophis mandarinus - wąż mandaryński
1. Euprepiophis mandarinus - wąż mandaryński
2. Euprepiophis mandarinus - wąż mandaryński
3.
4.
Gatunek |
|
| Nazwa gatunkowa: |
Eupropiophis mandarinus (Cantor, 1842)
|
| Synonimy | Elaphe mandarina; Elaphe mandarinus; Coluber mandarinus; Ablabes pavo; Elaphe takasago; |
Nazwa polska
|
Wąż mandaryński |
Nazwa angielska
|
Mandarin Ratsnake |
Nazwa niemiecka
|
Mandarinnatter |
| Długość życia | Do ok. 15 lat. |
| Występowanie |
Chiny
Powiększenie mapy |
| Aktywność | O zmierzchu |
| Typ terrarium | Terrarium tropikalne |
| Wielkość terrarium dla dorosłego | 100x50x60 cm |
| Wielkość terrarium dla pary | 100x50x60 cm |
| Oświetlenie | 8 godzin |
| UVB | Niepotrzebne |
| Dymorfizm płciowy | Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy |
| Informacje wstępne | Euprepiophis mandarinus to jeden z najbardziej efektownych azjatyckich węży. O smukłej budowie, z niewielką głową, słabo odznaczającą się od reszty ciała. To gatunek wykazujący znaczną zmienność pod względem osiąganych rozmiarów jak i kolorystyki ubarwienia. Od jasnoszarego po czerwono-szary, z rysunkiem wzoru w części grzbietowej zazwyczaj składającym się z wyraźnych, czarno ubarwionych rombów, z żółtymi jego krawędziami oraz żółtym środkiem; na głowie naprzemienne, żółte i czarne pręgi, w tym tworzące rysunek szewronu. Strona brzuszna jasno zabarwiona. |
| Odmiany |
U Euprepiophis mandarinus obecnie rozpoznajemy tylko pare odmian barwnych - hypomelanistic, patternless (praktycznie nie dostępne w ofertach), axanthic oraz selektywne odmiany takie jak "red phase" i "high yellow". Kolejną kwestią są odmiany terytorialne, które różnią się wzorami, rozmiarem oraz brakiem lub mniejszą ilością danej barwy. Znane występujące formy terytorialne: 1. Vietnam - dużo żółtego barwnika, zredukowany czerwony, osobniki potrafią być dwa razy większe od węży występujących na innych terytoriach! To właśnie w Wietnamie występuje wersja "Axanthic", której młode rodzą się w takim samym kolorze jak "klasyczne", a po roku zaczynają "blaknąć" i stopniowo stają się czarno-białe. Od tej formy także selektywnie utworzono "hi yellow" - nie powinna ona zawierać ani czerwonej ani szarej barwy. Jedynie czerń i żółć. 2. Sichuan (Chiny) - brak czerwonego barwnika - żółty występuje w "trapezach" (grubo podkreślonych czarnym) i nieco pomiędzy, zaś poza wzorami dominuje barwa szara. 3. Hunan (Chiny) - brak czerwonego barwnika, szary i żółty, który "wgryza się w czarny" dominują, a "trapezy" na grzbiecie są szersze niż u innych odmian 4 . Yunnan (Chiny) - dużo czerwonego barwnika, w miejscach gdzie zwykle występuje szary przebija go czerwień, żółty mocno zredukowany, na koszt czarnego |
| Wygląd samca | Samce są mniejsze i bardziej smukłej budowy niż samice. Z szerszą nasadą ogona u samców. Ponadto ogon u samców jest dłuższy o ok. 1/3. |
| Wygląd samicy | Dorastają do większych rozmiarów, posiadają krótsze ogony oraz węższe ich nasady. |
| Biotop | Występują w zróżnicowanych siedliskach, preferując te bardziej wilgotne i chłodne tereny - od ok. 300 do 3000 m n.p.m. Są przede wszystkim mieszkańcami dna deszczowych lasów wyżynnych i górskich, spotykane na polach ryżowych i plantacjach w pobliżu zbiorników i cieków wodnych. |
| Temperatura | 21-23°C w ciągu dnia, lokalnie - pod promiennikiem do ok. 28°C. Nocne spadki do ok. 18°C. |
| Wilgotność | Na poziomie około 65%,w wilgotnych kryjówkach z mchem torfowcem 80%. |
| Terrarium | W przypadku tego gatunku najważniejsza jest powierzchnia dna zbiornika. Jako podłoże dobrze sprawdzi się gruba, co najmniej kilkucentymetrowa warstwa luźnego substratu, umożliwiająca tym wężom rycie i zakopanie się w podłożu. Doskonale sprawdzi się w tym przypadku substrat z mchu torfowca, a to ze względu na jego właściwości bakterio- jak i grzybobójcze, w mniejszym stopniu włókno kokosowe czy torf. Uzupełnieniem wystroju może być roślinność - zarówno ta naturalna jak i sztuczna oraz płaski kamień jako miejsce do wygrzewania się oraz korzeń czy też gałąź, choć trzeba podkreślić, że pomimo posiadania umiejętności wspinania się to węże te rzadko z niej korzystają. Nieodzownym elementem wyposażenia będzie naczynie z czystą wodą. |
| Żywienie | W skład ich diety w środowisku naturalnym wchodzą przede wszystkim małe ssaki - ryjówki, gryzonie, sporadycznie jaszczurki oraz ich jaja. W warunkach niewoli podstawą diety węży mandaryńskich będą gryzonie karmowe. Pomimo osiąganych rozmiarów węże te preferują mniejszą zdobycz. |
| Rozmnażanie |
W kilka tygodniu po przywróceniu pierwotnych wartości w zbiorniku powinien rozpocząć się czas godów uwieńczony kopulacjami. W 6-8 tygodni od kopulacji samica składa od 3 do 12 jaj. Jaja przenosimy do wcześniej przygotowanego inkubatora. Czas inkubacji w temperaturze 25°C trwa od 45 do 60 dni.
|
| Zimowanie | Nieodzownym warunkiem stymulującym rozród u tego gatunku jest poddanie 3 miesięcznemu okresowi zimowego odpoczynku, ze stopniowym obniżaniem temperatury do poziomu 8-10°C. |
| Odnośnik do opisu | http://www.terrarium.com.pl/zobacz/euprepiophis-mandarinus-waz-mandarynski-2432.html |
Informacje
0 Komentarze