solo

Brak charakterystyki

Pająk odkryty stosunkowo niedawno, a już cieszy się wysoką popularnością.

Brak charakterystyki

Gatunek typowy dla rodzaju.

Młode osobniki bardzo przypominają dorosłe samice. Jedyną cechą, która je odróżnia to pomarańczowy karapaks, który w miarę wzrostu ciemnieje. Jest to także cecha odróżniająca je od młodych osobników Psalmopeus cambridgei, gdzie karapaks jest zdecydowanie bledszy, wpadający w szary.

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Gatunek typowy dla rodzaju.

Atrakcyjnie ubarwiony ptasznik o masywnej budowie. Przez całą długość odnóży prócz femur biegną białe prążki i stosunkowo grube obwódki w okolicy kolan. Odwłok czarny, porośnięty czerwonymi włosami.

Szybki, nadrzewny, agresywny, mocno jadowity.

Ptasznik występuje w zachodniej i centralnej Afryce.

Brak charakterystyki

Phelsuma grandis jest gekonem rosnącym do 30 cm, ogon stanowi około połowy z tej długości, a główne umaszczenie to kolor szmaragdowo zielony z miejscowo pojawiającymi się czerwonymi plamami i paskami. Felsumy w odróżnieniu od wielu innych gekonów występujących w hodowlach są zwierzętami o aktywności dziennej. Posiadają także lamelle, co ułatwia im poruszanie się po gładkich powierzchniach, przy odpowiednich warunkach będą nawet chodzić po suficie.
P. grandis jest najbardziej popularnym gatunkiem felsum w hodowlach. Jest polecany dla osób początkujących, choć biorąc pod uwagę warunki hodowli (wilgotne, ciepłe, wertykalne terrarium dla jaszczurki dziennej) należy się odpowiednio przygotować.

Gatunek typowy dla rodzaju i jedyny opisany przedstawiciel.

Osobniki młode i dorosłe różnią się ubarwieniem. Młode osobniki mają jasnopomarańczową tarczkę grzbietową ze złotym połyskiem, odwłok jest czarny w pomarańczowe pręgi, odnóża również pomarańczowe z ciemnymi stopami. Dorosłe osobniki mają niebieskie odnóża oraz zielono-niebieski karapaks, odwłok natomiast pokrywają pomarańczowe włoski. Kądziołki są koloru czarnego. Małe tracą ubarwienie młodzieńcze przy 5 linieniu.

Mrówka żniwiarka ( Messor barbarus ) To dość duże mrówki charakteryzujące się podziałem klasztornym. Nie są dość wymagające. Najczęściej występują w obszarze Morza Śródziemnego ale także w : Hiszpanii, Portugalii , południowej Francji, Włochach, Chorwacji, Grecji , Turcji. Dorosłe kolonie tego gatunku liczą około 9-11 tysięcy mrówek

Jaszczurka tęczowa jest gatunkiem należącym do rodziny Lacertidae. Sporadycznie trafia się w handlu i hodowli, najczęściej są to jednak osobniki pochodzące z odłowu. Jest to niewielka jaszczurka dorastająca do 10 -12 cm wraz z ogonem. Charakteryzuje się bardzo kontrastowym ubarwieniem ciała. Na czarnym tle wzdłuż całego ciała biegną jaskrawe pręgi. W przedniej części ciała pręgi są białe, niekiedy kremowe lub żółtawe. W tylnej części ciała, poczynając od poziomu miednicy pręgi te przechodzą w neonowy błękit. Dwie główne pręgi grzbietowe zlewają się w jedną u nasady ogona. Dodatkowo pręgi leżące po bokach tułowia i po ogona na całej długości są jasne, białe lub żółtawe. Kolor spodniej strony ciała u osobników młodych jest ciemny, brązowy lub czarny u dorosłych pomarańczowy, żółty lub szary.
Całe ciało tej jaszczurki jest mocno spłaszczone. Pysk jest zaostrzony, strzałkowaty. Łuski na stronie grzbietowej są powiększone, silnie spłaszczone, pozbawione kilka. Na ogonie łuski tworzą wręcz spłaszczone płytki. Łuski po bokach ogona tworzą piłopodobną strukturę, od której pochodzi jedna z anglojęzycznych nazw tego gatunku - sawtail lizard. Gad ten potrafi dodatkowo rozpłaszczać swoje ciało dzięki czemu potrafi szybować na niewielkie odległości z drzewa na drzewo. Podczas tych skoków końcówki żeber wchodzą w luźne fałdy skóry po bokach ciała zwiększając powierzchnię nośną. Przystosowanie to nie jest jednak tak mocno zaawansowane jak u innych szybujących jaszczurek, agam z rodzaju Draco.

Jaszczurki tęczowe prowadzą typowo nadrzewny tryb życia. W naturze przebywają głównie na pniach i gałęziach w górnych partiach drzew lasów tropikalnych. Bardzo rzadko schodzą na poziom gruntu.

Modliszki o bardzo charakterystycznym wyglądzie, nawet larwy L1 można z łatwością oznaczyć do gatunku. Ubarwienie brązowo - szare we wszystkich stadiach. Pronotum osobników dorosłych jest chropowate, a spodnia strona skrzydeł pierwszej pary zabarwiona na czerwono. Skrzydła drugiej pary są czarne.

Wielkość samca: 6-7 cm
Wielkość samicy: 7-8 cm