Pejdżer

Gatunek typowy dla rodzaju.

Atrakcyjnie ubarwiony ptasznik o masywnej budowie. Przez całą długość odnóży prócz femur biegną białe prążki i stosunkowo grube obwódki w okolicy kolan. Odwłok czarny, porośnięty czerwonymi włosami.

Gatunek nieopisany błędnie identyfikowany jako Sericopelma angustum (Valerio, 1980), (ex. Brachypelma angustum).

Pająk odkryty niedawno. Gatunek niezwykle pożądany, jednak dość trudno dostępny.

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

(n. d.)* - nomen dubium - oznacza nazwę o nieznanym lub wątpliwym zastosowaniu; nie została ustalona przynależność gatunku.

Około 4 wylinki młode ciemnieją, natomiast około 6 mają już wyraźnie niebieski kolor, który utrzymuje się przez całe dorosłe życie pająka. Już od około 7- 8 wylinki kolor jednolicie niebieski na całym ciele, dłuższe włoski także koloru niebieskiego, w tym wieku brak czerwonawych włosków, czy białych zakończeń. Dorosłe samice czysto morskiego koloru (zielono – niebieskie), także wszystkie dłuższe włoski na ciele są dokładnie tego samego koloru, brak obrączek na odnóżach, stopy zakończone pomarańczowymi włoskami. U starszych samic mogą pojawić się czerwonawe włoski na dwóch ostatnich parach odnóży, kolor blednie, nie jest już tak uderzająco czysto – niebieski, włoski także stają się jaśniejsze. Dorosłe samce także niebieskie, lecz kolor jest już ciemniejszy, jaśniejsze tylko uda, na których dobrze widać typowy dla gatunku kolor.

Średniej wielkości gatunek ptasznika. Podstawowym ubarwieniem dorosłych samic jest czerń z białymi elementami na odnóżach i obwódce karapaksu. Posiada rdzawo-czerwone włoski na odwłoku. Samce nie różnią się w ubarwieniu od samic. Nadaje się dla początkujących terrarystów, odporny na błędy hodowców. Zaniepokojony wyczesuje włoski parzące z odwłoka. Dorosłe samice dorastają do około 6.5-7cm DC, samce nieco mniejsze.

Szybki, nadrzewny, agresywny, mocno jadowity.