gibon

Gatunek typowy dla rodzaju.

Maluchy niebieskie z wyraźnym połyskiem i charakterystycznym wzorem na odwłoku, długość ciała około 8-9 mm. Około 6 wylinki kolor zaczyna się zmieniać, pojawiają się pierwsze symptomy dojrzałych kolorów. Około 7-9 wylinki kolor fioletowy, z czerwonymi akcentami i czerwonym odwłokiem. Wylinka na której kolor zmienia się na wyraźnie bardziej czerwony dla większości samic oznacza dorosłość. Dorosłe osobniki soczyście czerwone, z zielonkawym karapaksem. Dorosłe samce ubarwione podobnie jak samice.

Gatunek typowy dla rodzaju i jedyny opisany przedstawiciel.

Osobniki młode i dorosłe różnią się ubarwieniem. Młode osobniki mają jasnopomarańczową tarczkę grzbietową ze złotym połyskiem, odwłok jest czarny w pomarańczowe pręgi, odnóża również pomarańczowe z ciemnymi stopami. Dorosłe osobniki mają niebieskie odnóża oraz zielono-niebieski karapaks, odwłok natomiast pokrywają pomarańczowe włoski. Kądziołki są koloru czarnego. Małe tracą ubarwienie młodzieńcze przy 5 linieniu.

Już jako młode osobniki są ciekawie ubarwione. Odnóża są czarnej barwy z wyjątkiem tibia i metatarsus, które są pomarańczowe. Cały odwłok wyraźnie opalizuje na zielonkawy kolor. Wraz ze wzrostem pomarańczowa barwa na odnóżach całkowicie zanika. U dorosłych osobników karapaks oraz uda mają złotawy kolor. Pozostałe części odnóży wpadają w barwę brązowo-szarą. Odwłok jest ciemnobrązowy z zielonym połyskiem, pokryty rudymi, rzadkimi włoskami.

Już jako młode osobniki są ciekawie ubarwione. Na czarnym odwłoku widoczny jest ornament złożony z pomarańczowych plamek. Na odnóżach na metatarsus także obecne jest pomarańczowe zabarwienie. W miarę wzrostu ubarwienie diametralnie się zmienia.

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Szybki, nadrzewny, agresywny, mocno jadowity.

Szybki, nadrzewny, agresywny, mocno jadowity.

Brak charakterystyki

(n. d.)* - nomen dubium - oznacza nazwę o nieznanym lub wątpliwym zastosowaniu; nie została ustalona przynależność gatunku.

Gatunek uznany jest obecnie za nomen dubium. Wcześniej był też nazywany Avicularia sp. Peru lub A. sp. Ekwador. Osobniki występujące w hodowli często mylne z Avicularia bicegoi lub Avicularia juruensis(sx Peru Purple) Czyste, prawdziwe huriany zdecydowanie różnią się wyglądem od wspominanych wyżej dwóch gatunków.
Pierwsze egzemplarze zostały zaimportowane na początku lat dziewięćdziesiątych przez Heinza Hirschiego pod nazwą Avicularia bicegoi z Ekwadoru. To samo powinno było opisane w 1996 r. Przez Marca Tesmoingta jako Avicularia huriana.
Gatunek ten jest gatunkiem bardzo dużym, niektóre dzikie osobniki miały rozpiętość nóg do 20 cm. Tymczasem znane są co najmniej dwa różne warianty kolorystyczne: pierwsze importowane zwierzęta powinny mieć dość jasny brązowo-szary kolor podstawowy. „Nowsze” zwierzęta są jednak znacznie ciemniejsze, szaro-brązowe, z lekkim niebiesko-fioletowym połyskiem na pancerzu i kościach udowych.
Samce A. huriana (ciemne odmiany) są jednolicie brązowo-czarne z białymi końcówkami włosów, lekko liliowy połysk pancerza i kości udowych można rozpoznać natychmiast po linieniu.

Avicularia sp. Peru Purple
Ta Avicularia została sprowadzona z Iquitos w Peru w latach 2006/2007. Osiągają około 7 cm i charakteryzują się bardzo silnym fioletowo-fioletowym połyskiem na pancerzu i udach. Dorosłe samce również mają ten blask. Jednak przed linieniem znika prawie całkowicie, przez co wygląda na zmieszanego z A. huriana. Dlatego w wielu przypadkach A. sp. Peru Purple fałszywie sprzedawane pod nazwą A. huriana. Ponadto zwierzęta były tymczasowo pod nazwą Avicularia sp. „Amazon Purple” lub Avicularia sp. „amazonica”. Należy zauważyć, że zwierzęta te nie mają nic wspólnego z niedawno zaimportowanym Avicularia Sp. „amazonica” z Brazylii (Manaos). Można je dobrze odróżnić dzięki zdecydowanym róznicom

Zapamiętaj:
huriana Tesmoingt, 1996................................................................................Ecuador
cf. "bicegoi" (Pet Trade)........................................................................Peru/Ecuador
sp. "purple"........................................................................................................Peru

Już jako młode osobniki są ciekawie ubarwione. Na czarnym odwłoku widoczny jest ornament złożony z pomarańczowych plamek. Na odnóżach na metatarsus także obecne jest pomarańczowe zabarwienie. W miarę wzrostu ubarwienie diametralnie się zmienia.