bartekss

Są to żółwie osiągające wielkość 20-30 cm. Pancerz jest wysoko wysklepiony, ma barwę jasnożółtą, jasnobrązową lub oliwkowobrązową. Na środku każdej tarczki widnieje ciemnobrązowa lub czarna plama. Przednie kończyny zaopatrzone w pięć pazurów, tylne w cztery. Na czubku ogona znajduje się duża łuska. Pancerz brzuszny (plastron) również barwy żółtawej lub jasnobrązowej z czarnymi plamami.

Żółw grecki często mylony jest z żółwiem śródziemnomorskim, zwanym również mauretańskim (Testudo gracea). Lecz występuje kilka cech różniących te dwa gatunki:

- nie podzielona tarczka nadogonowa u Testudo gracea
- ogon zakończony pazurem u Testudo hermanni
- obecność ostróg na tylnych nogach żółwia mauretańskiego Testudo graeca

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Duży, niezwykle imponujący gatunek kameleona, który w latach 80. trafił do hodowli w ówczesnej Czechosłowacji i w roku 1987 był już rozmnażany przez Petra Necasa. Wiosną 1990 roku pierwsze osobniki zostały importowane do USA przez Ronalda L. Trempera, który przyczynił się tam do dużej popularności tego gatunku. W Polsce na początku lat 90 w tym samym czasie udało się je rozmnożyć we Wrocławiu w hodowli Roberta Maślaka i w Poznańskim Ogrodzie Zoologicznym. Do tej pory żaden inny gatunek kameleona nie stał się tak powszechnie trzymany i rozmnażany, żaden nie wykazywał tak dużej plastyczności i odporności na niesprzyjające warunki, żaden nie był tak powszechny w handlu.

Te nieco dziwaczne z wyglądu i niewielkich rozmiarów jaszczurki są doskonale przystosowane fizycznie jak i pod względem stylu życia do warunków w jakich przyszło im żyć. O dość zmiennym ubarwieniu tułowia - zazwyczaj o wyraźnie zaznaczonych, szerokich, poprzecznych pasach w kolorze ciemnego brązu na żółtawym, żółtawo-brązowawym tle. Angielska nazwa zwyczajowa "Sandfish" (piaskowa ryba), doskonale odzwierciedla ich niezwykłą zdolność do szybkiej lokomocji wśród niezmierzonych połaci piasku, zarówno na powierzchni jak i pod.

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Jest to bardzo charakterystycznie wyglądająca jaszczurka. Ciało jest smukłe, szczupłe, z dobrze wyodrębnioną głowa na stosunkowo długiej i ruchliwej szyi. Tułów krępy, lekko spłaszczony bocznie. Kończyny długie, silnie umięśnione zakończone bardzo długimi i szczupłymi palcami o hakowatych pazurach. Palce stup posiadają poszerzone łuski po bokach zwiększające ich powierzchnię. Łuski granulkowate, drobne, nie zachodzące na siebie i pozbawione kila. Dorosłe osobniki posiadają charakterystyczny płetwowaty grzebień na grzbiecie i ogonie, szczególnie dobrze rozwinięty u samców. Odcinek grzbietowy grzebienia wyraźnie oddzielony od odcina ogonowego. Na głowie dorosłych osobników występuje grzebień w formie płatka, u samców jest on duży dwudzielny u samic mały i trójkątny w kształcie. Ubarwienie dorosłych osobników obu płci zdominowane przez soczystą zieleń, niekiedy z odcieniem błękitnym. Wzdłuż ciała po bokach tułowia występują okrągłe plamki koloru błękitnego lub kremowo-żółtego ułożone w pasy. Podgardle jasne, kremowe lub żółtawe. Na grzebieniu grzbietowym występuje 3 do 5 ciemnych, czarnych lub brunatnych pręg. Tylna połowa ogona ozdobiona także ciemnymi pierścieniami.Osobniki młodociane oliwkowo-zielone lub brązowe z ciemnymi pręgami. Dorosłe osobniki dorastają nawet do 95 cm dł, z czego ponad połowa przypada na ogon. Przeciętna długość dorosłych okazów w hodowli to 75 - 80 cm.