Jeden z najpospolitszych w obserwacji gatunków na obszarze Europy. Występuje od strefy śródziemnomorskiej do Skandynawii.
Wstężyk gajowy posiada zaokrągloną, prawoskrętną muszlę o przeciętnej średnicy do 2,5 cm. Kolor muszli waha się od bladożółtego przez odcienie różu i czerwieni do ciemnobrązowego. Muszla posiada otwór otoczony ciemną wargą, co stanowi cechę charakterystyczną gatunku. Polską nazwę, wstężyk zawdzięcza posiadaniu zmiennej ilości pasów biegnących wzdłuż skrętów muszli. Liczba pasów waha się od 0 do 5, możliwe jest występowanie pasów dwubarwnych (najczęściej czarnych z białym deseniem) oraz pasów zlanych-widoczne na zdjęciu prezentującym parę ślimaków. Stopień zlania pasów może być różny. Ciało ślimaka ma barwę od jasnoszarego, przez odcienie beżu do ciemnoszarego. U większości osobników występuje środkowy ciemniejszy pas, biegnący od głowy. U starszych osobników ciało może przybierać żółtawy odcień.
Ślimak o zaokrąglonej muszli, średnicy przeciętnie około 2 cm i barwie białawej, żółtej lub różowej (polimorfizm jest mniejszy niż w przypadku wstężyka gajowego). Muszla może posiadać do 5 pasów biegnących wzdłuż skrętów, w różnych odcieniach brązu. Pasy mogą być zlane lub w częściowym zaniku. Charakterystyczną cechą gatunku jest biała warga otaczająca otwór muszli.
Gatunek pospolity w Europie Zachodniej; w Polsce lokalnie pospolity, występujący na rozproszonych stanowiskach głównie na północy i zachodzie kraju.
Rak rozmnażający się przez partenogenezę. Osiąga około 8 cm długości, niezwykle rzadko do 12 cm. Ma bardzo ładne, brązowe, cętkowane czarno i beżowo ubarwienie, które jest zmienne i niepowtarzalne u każdego osobnika, mimo że genetycznie wszystkie osobniki są identycznymi klonami (układ cętek rozwija się prawdopodobnie losowo). Rak ten jest jednym z najłatwiejszych i najbardziej bezproblemowych zwierząt w hodowli. Toleruje bardzo różne warunki środowiskowe i niemal każdy rodzaj karmy. Rozmnaża się bardzo łatwo i nie potrzebuje dużego akwarium.