Procambarus fallax forma virginalis - rak marmurkowy
Stan prawny
Aneks UE: | Nie jest w Aneksie UE |
Ochrona w Polsce: | Brak danych |
Gatunek niebezpieczny: | Nie |
CITES: | Nie jest na liście CITES |
Gatunek inwazyjny w Polsce: | Tak |
Skale
Trudność: | Gatunek prosty w hodowli |
Dostępność: | Gatunek łatwo dostępny |
Siła jadu: | Gatunek niejadowity |
Gatunek |
|
Nazwa gatunkowa: |
Procambarus fallax forma virginalis (Hagen, 1970)
|
Nazwa polska | Rak marmurkowy |
Nazwa angielska | Marbled Crayfish, Marmorkrebs |
Nazwa niemiecka | Marmorkrebs |
Nazwa czeska | Rak mramorový |
Długość życia | Zwykle do dwóch lat, maksymalnie ponad 4 lata. |
Hodowla grupowa | Hodujemy w stadzie |
Aktywność | Nocna |
Typ terrarium | Akwarium |
Wielkość terrarium dla dorosłego | 20x30x20 cm |
Oświetlenie | Oświetlenie niewymagane |
Dymorfizm płciowy | Dymorfizm widoczny, gatunek partenogenetyczny |
Środowisko życia | Gatunek słodkowodny |
Informacje wstępne | Rak rozmnażający się przez partenogenezę. Osiąga około 8 cm długości, niezwykle rzadko do 12 cm. Ma bardzo ładne, brązowe, cętkowane czarno i beżowo ubarwienie, które jest zmienne i niepowtarzalne u każdego osobnika, mimo że genetycznie wszystkie osobniki są identycznymi klonami (układ cętek rozwija się prawdopodobnie losowo). Rak ten jest jednym z najłatwiejszych i najbardziej bezproblemowych zwierząt w hodowli. Toleruje bardzo różne warunki środowiskowe i niemal każdy rodzaj karmy. Rozmnaża się bardzo łatwo i nie potrzebuje dużego akwarium. |
Wygląd samca | Samce u tego gatunku nie występują i nie da się ich uzyskać nawet przez podawanie embrionom męskich hormonów, ani przez próby krzyżowania raków marmurkowych z dzikimi samcami rozdzielnopłciowych Procambarus fallax (do zapłodnienia jaj nie może dojść, gdyż jaja raka marmurkowego nie są haploidalne jak u niemal wszystkich innych zwierząt, ale triploidalne). |
Wygląd samicy | Cechy płciowe typowe dla amerykańskich raków, u tego gatunku wszystkie osobniki to zawsze samice. |
Cechy szczególne |
Jedyny znany dziesięcionóg rozmnażający się przez partenogenezę. Bardzo popularny zarówno w akwarystyce jak i hodowlach laboratoryjnych jako gatunek modelowy. Raki te są triploidalne. Oznacza to iż mają w każdej komórce trzy a nie jak jest zazwyczaj dwa komplety chromosomów. Jest to cecha bardzo rzadka u zwierząt, wywołująca zazwyczaj śmierć na bardzo wczesnym etapie rozwoju. U roślin triploidia jest częstsza, ale triploidalne odmiany roślin nie są zdolne do rozmnażania płciowego, mimo to często są za to bardziej żywotne i odporne od odmian o normalnej liczbie chromosomów. Raki marmurkowe są o tyle wyjątkowe jak na zwierzęta, że triploidia nie tylko im nie szkodzi, ale wręcz zapewniła im sukces umożliwiając szybkie rozmnażanie przez partenogenezę, a także zapewniła im niezwykłą odporność i łatwość hodowli. Historia raków marmurkowych rozpoczęła się w latach 90 w niemieckim sklepie zoologicznym i nie udało się ustalić skąd się tam wzięły. Możliwe więc, że raki marmurkowe powstały dopiero 20 lat temu już w warunkach hodowlanych na skutek pojedynczego przypadku zaburzenia mejozy lub nieprawidłowego zapłodnienia jaja przez dwa plemniki. Takie zjawiska zwykle kończą się obumarciem zarodka, ale tu zamiast tego doszło do powstania formy wyraźnie przewyższającej dzikie Procambarus fallax pod względem odporności na warunki środowiskowe, wielkości oraz płodności. Ponieważ jak się okazuje raki marmurkowe nie są zdolne do rozmnażania płciowego i co za tym idzie nie mogą się krzyżować z dzikimi Procambarus fallax, rozważane jest wydzielenie dla nich nowego gatunku "Procambarus virginalis". Jeśli teoria o powstaniu raków marmurkowych już w warunkach hodowlanych jest prawdziwa i są one rzeczywiście nowym gatunkiem, oznaczałoby to że ich gatunek istnieje obecnie od zaledwie około 30 pokoleń. Jest to tym ciekawsze, że raki marmurkowe zdążyły w tym czasie stać się jednym z najczęściej hodowanych w akwariach raków i założyć zdziczałe populacje na trzech kontynentach. Cóż, trzeba przyznać jest to niezły wynik. |
Biotop |
Nie są znane tereny z których ten gatunek pochodzi. Nie znaleziono żadnej naturalnej dzikiej populacji. Dzikie populacje znane są z Niemiec, Japonii i Madagaskaru i są to efekty wypuszczenia na wolność raków z akwarium. Dopiero niedawno ustalono, że jest to partenogenetyczna forma raka Procambarus fallax pochodzącego z Georgii i Florydy. Dzikie Procambarus fallax rozmnażają się jednak rozdzielnopłciowo. |
Temperatura | Najlepiej pokojowa, znosi od 4 do 30°C |
Terrarium |
Akwarium z dużą ilością kryjówek. Pojedynczego osobnika można hodować w 10 litrach, ale dla rozmnażającej się populacji wymagane jest minimum 30 litrów. Niestety w akwarium z rakami marmurkowymi nie przeżyje żadna roślina poza rzęsą wodną. Można łączyć z małymi i szybko uciekającymi gatunkami ryb jak np. dzikie gupiki, krewetkami i ślimakami świderkami. Akwarium nie potrzebuje filtracji tym bardziej że filtr wciąga młode raki, ale powinno być napowietrzane, bo raki nie lubią słabo natlenionej wody. |
Żywienie | Gatunek wszystkożerny, w akwarium najłatwiej karmić je suchą karmą dla ryb, ale są w stanie zjeść wszystko co przed nimi nie ucieka dostatecznie szybko albo nie ma muszli na tyle twardej by nie mogły jej skruszyć. Niestety bardzo szybko zjada rośliny wodne, co uniemożliwia sadzenie ich w akwarium z rakami. |
Rozmnażanie |
Rozmnaża się partenogenetycznie. Wszystkie osobniki są samicami i składają jaja nie przechodzące mejozy a więc nie wymagające zapłodnienia. Do rozrodu wystarcza więc jeden rak a córki są pod względem genetycznym bez wyjątku klonami swojej matki. Osiągają dojrzałość płciową po osiągnięciu wielkości 4 cm. Rozmnażanie jest bardzo proste, każdy rak prędzej czy później zacznie składać jaja. Z jakiegoś powodu najczęściej zdarza się to w zimę, choć raki nie wymagają w tym celu zimowania. Rak składa od 50 do ponad 400 jaj zależnie od wielkości. Następnie nosi jaja pod odwłokiem przez około 20 dni spędzając ten czas zwykle w ukryciu, a potem jeszcze przez około tydzień nosi larwy, które nadal spędzają czas przyczepione pod odwłokiem matki i się nie odżywiają. Po tym czasie przekształcają się one w młode pół centymetrowe i samodzielne raki, które mogą być od początku karmione tą samą karmą co dorosłe. Oczywiście pojawienie się ponad 50 nowych raków w akwarium skutkuje przegęszczeniem, na co raki reagują kanibalizmem. Same utrzymują zagęszczenie populacji na znośnym dla siebie poziomie, zjadając słabsze osobniki. Gdy zagęszczenie się zmniejszy kanibalizm ustaje. |
Zimowanie | Zupełnie niepotrzebne, choć raki te potrafią przeżyć w zimnej wodzie pod warstwą lodu. |
Uwagi | Gatunek bardzo inwazyjny. Niezwykle odporny na warunki środowiskowe i przy tym jeden osobnik może założyć nową populację. Absolutnie nie wolno wypuszczać ich na wolność. |
Odnośnik do opisu | http://www.terrarium.com.pl/zobacz/procambarus-fallax-forma-virginalis-rak-marmurkowy-401.html |
Źródła informacji |
|
Informacje
Dodano przez: | Nook |
Pomogli: | Radek_Pomagalski, |
Dodano: | gru 15 2013 02:23 |
Aktualizowano: | sie 28 2015 02:35 |
Wyświetlenia: | 4928 |
Komentarzy: | 0 |
0 Komentarze