CUBE_2

Jest to raczej spokojny i nieagresywny gatunek lecz w chwilach zagrożenia potrafi się przemieszczać dość szybko. Nadaje się dla początkujących hodowców, jest w miarę odporny na błędy początkujących. T. ockerti są ptasznikami aktywnymi, nie plotącymi zbyt dużej ilości pajęczyny, chętnie jedzą i rzadko zdarzają się u nich głodówki. Myślę, że wiele osób zachęci on Swoim wyglądem. Tarczka grzbietowa i nasada kłów jadowych w kolorze szaro-niebieskim. Odnóża w podobnym kolorze, mocno owłosione. Odwłok ciemny, bardzo gęsto porośnięty czerwono-różowymi, długimi włoskami. Na odwłoku znajduje się złotawa plama, tzw. lusterko(miejsce w którym znajdują się włoski parzące). Młode pajączki linieją i rosną dość szybko przy prawidłowym karmieniu i odpowiedniej temperaturze.

Jego zęby jadowe są imponujące - mierzą prawie 2 cm. Należy do gatunków wydających syczące dźwięki (strydulacja), które podobne są do odgłosów wydawanych przez niektóre gatunki karaczanów.

Dorosłe są grafitowo-czarne, na odnóżach występują żółtawe paseczki, na odwłoku złota plama, tzw. lusterko. Młode do 3-4 wylinki są różowe z czarnym odwłokiem, na którym znajduje się błyszcząca plamka. Od 5 wylinki ptasznik zaczyna się wybarwiać – tarczka grzbietowa jest ciemna, na odnóżach zaczynają być widoczne jasne kreseczki, odwłok ciemny ze złotym „lusterkiem” porośnięty rzadkimi, jasnymi włoskami.
Dojrzałe samce mają na przedniej parze odnóży haczyki, a na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne, tak zwane bulbusy.. Nie ma różnicy w ubarwieniu osobników obu płci

Brak charakterystyki

Szybki, nadrzewny, agresywny, mocno jadowity.

Brak charakterystyki

Samice tego gatunku dorastają do 8 cm (tj. długość głowotułowia + odwłoka ), samce do 6 cm (ale nie ma zasady może nam sie trafić mniejszy albo większy), przy czym samica jest masywniejsza, a oprócz tego posiada krótsze odnóża. Dojrzałe samce mają na przedniej parze odnóży haczyki, a na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne, tak zwane bulbusy. Nie ma różnicy w ubarwieniu osobników obu płci, w ubarwieniu tego gatunku dominuje kolor czarny, na spodniej części odnóży widoczne są natomiast gęste czerwone włoski. Młode są koloru różowego a ich odwłoki sino-czarne , ciemniejsze barwy przybierają dopiero po 5-6 linieniu.

Brak charakterystyki

Gatunek typowy dla rodzaju.

Brak charakterystyki

Róg najprawdopodobniej służy do magazynowania zapasów pokarmowych, które są wykorzystywane podczas suszy.

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Bardzo podobne do ptasznika z gatunku Brachypelma boehmei. Istnieją 3 widoczne różnice:

• Brachypelma boehmei ma gęsto owłosione kończyny, Aphonopelma bicoloratum mniej. Ten pierwszy ma odwłok porośnięty rzadkimi, perłowymi włoskami, natomiast ten drugi ma te włoski czerwone, jest ich więcej i są wyraźnie dłuższe
• Brachypelma boehmei prawie bez wyjątku wyczesują włoski parzące z odwłoka, natomiast Aphonopelma bicoloratum prawie wcale tego nie robią.
• Brachypelma boehmei posiada narząd strydulacyjny na przedniej powierzchni uda pierwszej nogi (widoczny pod mikroskopem lub gołym okiem u większych osobników), natomiast Aphonopelma bicoloratum tego narządu nie posiadają

Samiec identycznie ubarwiony jak samica do momentu zrzucenia ostatniej wylinki. Po osiągnięciu dojrzałości płciowej jego barwa diametralnie się zmienia. Odnóża robią się czarne, wzdłuż których widoczne są jedynie pomarańczowe prążki. Karapaks jest ciemnopomarańczowy, odwłok zaś czarny z rudymi włosami.

Jedna z najpiękniej i najciekawiej ubarwionych przedstawicieli rodzaju Ybyrapora. Maluchy zielono – niebieskie z wyraźnym połyskiem i charakterystycznym wzorem na odwłoku, długość ciała około 8-9 mm. Niemal każda kolejna wylinka przynosi zmiany ubarwienia. Osobniki około 5-6 wylinki posiadają zdecydowanie najpiękniejsze ubarwienie, odnóża zielono – niebieskie z bardzo intensywnym połyskiem, karapaks zielono – niebiesko – żółty z jaśniejszymi włoskami dookoła, na odwłoku pasek czerwonych włosków, z każdą wylinką powiększający się. Na 7-8 wylince pająk nabiera fioletowych poblasków, karapaks jaśnieje, czerwona plama włosków na odwłoku powiększa się. Dorosłe młode samice koloru brązowo – niebieskiego z licznymi poblaskami innych kolorów. Długie włoski na całym ciele jasne, karapaks jasnobrązowy, wzór na odwłoku zmienia kolor na brązowy i obejmuje już niemal cały odwłok. Na „stopach” wyraźnie widoczny wzorek tzw. błyskawic. Starsze samice tracą atrakcyjne kolory, niemal cały pająk staje się jednolicie brązowy. Dorosłe samce jednolicie brązowe.

Brak charakterystyki

Szybki, nadrzewny, agresywny, mocno jadowity.

Szybki, nadrzewny, agresywny, mocno jadowity.

Szybki, nadrzewny, agresywny, mocno jadowity.

Brak charakterystyki

Ptasznik występuje w zachodniej i centralnej Afryce.