---
|
---
|
Młode osobniki bardzo przypominają dorosłe samice. Jedyną cechą, która je odróżnia to pomarańczowy
karapaks, który w miarę wzrostu ciemnieje. Jest to także cecha odróżniająca je od młodych osobników
Psalmopeus cambridgei, gdzie
karapaks jest zdecydowanie bledszy, wpadający w szary.
|
---
|
---
|
Gatunek typowy dla rodzaju i jedyny opisany przedstawiciel.
Osobniki młode i dorosłe różnią się ubarwieniem. Młode osobniki mają jasnopomarańczową tarczkę grzbietową ze złotym połyskiem, odwłok jest czarny w pomarańczowe pręgi, odnóża również pomarańczowe z ciemnymi stopami. Dorosłe osobniki mają niebieskie odnóża oraz zielono-niebieski
karapaks, odwłok natomiast pokrywają pomarańczowe włoski. Kądziołki są koloru czarnego. Małe tracą ubarwienie młodzieńcze przy 5 linieniu.
Uromastyx aegyptia - biczogon egipski
Lacertilia - Jaszczurki
Opis gatunku
|
1,1,0
|
To najbardziej reprezentacyjny z biczogonów - choć z pewnością nie jest atrybutem tego gatunku tak atrakcyjne ubarwienie jak u jego mniejszych krewniaków.Jest największym przedstawicielem rodzaju Uromastyx. Gatunek ten może osiągać 70 cm i więcej długości całkowitej (a wagę nawet ok. 2 kg) z czego ok. 1/3 to masywny "uzbrojony" w kolce ogon - cecha charakterystyczna biczogonów. Kolejnym podobieństwem jest posiadanie gruczołów solnych wokół nozdrzy umożliwiających usuwanie nadmiaru soli z organizmu przy minimalnej utracie wody z organizmu. W zależności od podgatunku o kolorystyce od żółtawego, oliwkowo-beżowy, jasnoszary, jasny brąz; z ciemniejszą głową i/lub ciemno zabarwionym gardłem czy szyją.
Python regius - pyton królewski
Serpentes - Węże
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Lamprophis fuliginosus - wąż mahoniowy
Serpentes - Węże
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Trachylepis quinquetaeniata
Lacertilia - Jaszczurki
Opis gatunku
|
1,1,0
|
Gekko gecko - gekon toke
Lacertilia - Jaszczurki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Bardzo duży, pięknie ubarwiony i łatwy w hodowli, choć agresywny gekon. Samce wydają głośne odgłosy godowe.
Chondrodactylus turneri - gekon leśny
Lacertilia - Jaszczurki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
|
---
|
---
|
Archispirostreptus gigas
Myriapoda - Wije
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Duży krocionóg z rodziny Spirostreptidae, osiągający 14-32 cm długości, liczba segmentów 59-72.
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
Młode osobniki są bardzo kolorowe: tarczka grzbietowa jest czarna z zielonkawym połyskiem, odwłok opalizuje na zielono, kądziołki przędne są różowe. Nasada kłów jadowych metalicznie niebieska. Odnóża są różowe z rzadkimi żółtawymi włoskami, ich ostatnie dwa segmenty czarne z fioletowym połyskiem. Na każdej stopie żółta plamka. Spodnia strona stóp zielona. Podrostki i osobniki dorosłe są brązowo fioletowe, z ciemnoniebieską, metalicznie połyskującą nasadą kłów jadowych. Tarczka grzbietowa jest zielonkawa.
|
---
|
---
|
Jest to jeden z najbardziej popularnych karaczanów karmowych. Swoją popularność zawdzięcza dużej płodność, łatwości w hodowli, odpowiedniej wielkości (40-48 mm) oraz tym, że nie wspina się po gładkich pionowych powierzchniach. Jednak ostatnimi czasy, często pojawiają się informacje o uczuleniach na ten gatunek.
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
Maluchy niebieskie z wyraźnym połyskiem i charakterystycznym wzorem na odwłoku, długość ciała około 8-9 mm. Około 6 wylinki kolor zaczyna się zmieniać, pojawiają się pierwsze symptomy dojrzałych kolorów. Około 7-9 wylinki kolor fioletowy, z czerwonymi akcentami i czerwonym odwłokiem. Wylinka na której kolor zmienia się na wyraźnie bardziej czerwony dla większości samic oznacza dorosłość. Dorosłe osobniki soczyście czerwone, z zielonkawym karapaksem. Dorosłe samce ubarwione podobnie jak samice.
|
---
|
---
|
Gatunek typowy dla rodzaju.
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
Duży gatunek ptasznika. Dorosłe samice dorastają do 7-8cm
DC i są potężnie zbudowane. Ubarwienie sięga od ciemnego brązu aż po czerń, a na tarczy grzbietowej znajduje się ornament w barwie fioletu. W hobby oprócz odmiany nominalnej, często oznaczanej jako "gold" wyróżnia się także barwną odmianę "violet", która charakteryzuje się fioletową barwą odnóży i karapaksu.
|
---
|
---
|
Jest to raczej spokojny i nieagresywny gatunek lecz w chwilach zagrożenia potrafi się przemieszczać dość szybko. Nadaje się dla początkujących hodowców, jest w miarę odporny na błędy początkujących. T. ockerti są ptasznikami aktywnymi, nie plotącymi zbyt dużej ilości pajęczyny, chętnie jedzą i rzadko zdarzają się u nich głodówki. Myślę, że wiele osób zachęci on Swoim wyglądem. Tarczka grzbietowa i nasada kłów jadowych w kolorze szaro-niebieskim. Odnóża w podobnym kolorze, mocno owłosione. Odwłok ciemny, bardzo gęsto porośnięty czerwono-różowymi, długimi włoskami. Na odwłoku znajduje się złotawa plama, tzw. lusterko(miejsce w którym znajdują się włoski parzące). Młode pajączki linieją i rosną dość szybko przy prawidłowym karmieniu i odpowiedniej temperaturze.
Xenesthis immanis
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Znajdź zawartość
Mężczyzna
