lucy

Muszla skręcona spiralnie, długości od 6 do nawet 20 cm, przeciętnie 12-15 cm. Ubarwienie muszli u dzikich ślimaków zależnie od podgatunku: ciemnobrązowe, jasnobrązowe, lekko oliwkowe z jasnymi pasami o zmiennym rysunku, które z wiekiem zanikają. Wnętrze muszli jasne, niebieskawe lub szarawe.
Ciało ślimaka jasnobrązowe do ciemnobrązowego z ciemnym pasem biegnącym od głowy.

Boki płaszcza barwy ciemno kremowej, głowa, oraz pas od niej do skorupy ciemne, niemalże czarne, wzdłuż paska płaszcz ma kolor rdzawo - brązowy. Skorupa kremowa, z brązowymi cętkami i pasami, które u młodych osobników są bardzo regularne, u starszych stają się nieregularne, a ich powierzchnie są coraz bardziej poszarpane.

[źródło: 1; opis gatunkowy]
Muszla długości przeciętnie 11-12 cm, rzadko większej niż 15 cm.
Pierwotny zasięg L.reticulata obejmował Zanzibar.

Ślimak o zaokrąglonej muszli, średnicy przeciętnie około 2 cm i barwie białawej, żółtej lub różowej (polimorfizm jest mniejszy niż w przypadku wstężyka gajowego). Muszla może posiadać do 5 pasów biegnących wzdłuż skrętów, w różnych odcieniach brązu. Pasy mogą być zlane lub w częściowym zaniku. Charakterystyczną cechą gatunku jest biała warga otaczająca otwór muszli.
Gatunek pospolity w Europie Zachodniej; w Polsce lokalnie pospolity, występujący na rozproszonych stanowiskach głównie na północy i zachodzie kraju.

Jeden z najpospolitszych w obserwacji gatunków na obszarze Europy. Występuje od strefy śródziemnomorskiej do Skandynawii.
Wstężyk gajowy posiada zaokrągloną, prawoskrętną muszlę o przeciętnej średnicy do 2,5 cm. Kolor muszli waha się od bladożółtego przez odcienie różu i czerwieni do ciemnobrązowego. Muszla posiada otwór otoczony ciemną wargą, co stanowi cechę charakterystyczną gatunku. Polską nazwę, wstężyk zawdzięcza posiadaniu zmiennej ilości pasów biegnących wzdłuż skrętów muszli. Liczba pasów waha się od 0 do 5, możliwe jest występowanie pasów dwubarwnych (najczęściej czarnych z białym deseniem) oraz pasów zlanych-widoczne na zdjęciu prezentującym parę ślimaków. Stopień zlania pasów może być różny. Ciało ślimaka ma barwę od jasnoszarego, przez odcienie beżu do ciemnoszarego. U większości osobników występuje środkowy ciemniejszy pas, biegnący od głowy. U starszych osobników ciało może przybierać żółtawy odcień.