kroquet

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Jest to jeden z najbardziej popularnych gatunków modliszek hodowanych w domach. Osiąga imponujące rozmiary, posiada różnorodne ubarwienie, dzięki czemu interesuje tak wielu terrarystów. Może przyjmować barwę od jaskrawo zielonej, przez pomarańczową do brązowej. Idealnie nadaje się na pierwszą modliszkę. Jest to gatunek łatwy dlatego tak często spotykany w hodowli. Chętnie poluje zarówno na owady latające jak i biegające. Nie wymaga rejestracji.

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Są to żółwie osiągające wielkość 20-30 cm. Pancerz jest wysoko wysklepiony, ma barwę jasnożółtą, jasnobrązową lub oliwkowobrązową. Na środku każdej tarczki widnieje ciemnobrązowa lub czarna plama. Przednie kończyny zaopatrzone w pięć pazurów, tylne w cztery. Na czubku ogona znajduje się duża łuska. Pancerz brzuszny (plastron) również barwy żółtawej lub jasnobrązowej z czarnymi plamami.

Żółw grecki często mylony jest z żółwiem śródziemnomorskim, zwanym również mauretańskim (Testudo gracea). Lecz występuje kilka cech różniących te dwa gatunki:

- nie podzielona tarczka nadogonowa u Testudo gracea
- ogon zakończony pazurem u Testudo hermanni
- obecność ostróg na tylnych nogach żółwia mauretańskiego Testudo graeca

Gekon płaczący posiada zadziwiająco wręcz szeroki i rozległy zasięg geograficzny. Występuje na większości wysp na Pacyfiku, oraz północnej Australii i południowo-wschodniej Azji. Zawleczony na Galapagos i do Ameryki. Rozmnażanie partenogenetyczne pozwala mu łatwo kolonizować nowe lądy i przeważnie jest jednym z pierwszych zwierząt pojawiających się na nowo powstałych wyspach oceanicznych. Dostaje się tam najczęściej na zwalonych do wody przez sztormy pniach drzew albo na gapę na skonstruowanych przez ludzi łodziach (albo na pokładzie samolotów). Rozmnażanie partenogenetyczne to prawdopodobnie przystosowanie do kolonizacji odległych lądów. Dzięki temu wystarczy by jeden gekon dopłynął na zwalonym do wody drzewie na inną wyspę i bez problemu może założyć tam nową populację. W przypadku zwierząt rozdzielnopłciowych potrzebne do tego jest niewielkie stado lub w wypadku bardzo zdrowych genetycznie zwierząt, przynajmniej ciężarna samica. Gekony płaczące nie mają tego problemu. Bardzo ufne, chętnie przyjmują pokarm z pincety, ale nie należy brać go na ręce ze względu na wyjątkowo małe rozmiary i związaną z nimi delikatność.

Gekon płaczący potrafi zmieniać barwę od czekoladowego brązu z pręgowanym grzbietem i żółtym brzuchem do jasnego beżu z nielicznymi czarnymi plamkami na grzbiecie.

Brak charakterystyki