Lampropeltis mexicana - lancetogłów meksykański, meksykański wąż królewski*
Serpentes - Węże
Opis gatunku
|
0,0,1
|
---
|
---
|
Został odkryty przez niemieckiego biologa Oliviera Zompro w 1996 r, który znalazł samice tego gatunku. Stał się jednym z najpopularniejszych gatunków w Polskich hodowlach. W czerwcu 2008 roku Thierry Heitzmann - francuz mieszkający na Filipinach - odkrył samca tego gatunku. Znalazł go na zachodnim wybrzeżu Luzon (jedna z wysp Archipelagu Filipińskiego). Dotąd w hodowlach znane były tylko samice tego gatunku rozmnażające się partenogenetycznie. Teraz płciowa populacja rozprzestrzenia się i można ją zdobyć od zagranicznych hodowców.
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
Mało wymagający gatunek patyczaka, nie sprawiający problemów nawet początkującym hodowcom. Do niedawna często spotykany w handlu, obecnie co raz mniej popularny. Ze względu na jego smukłą budowę, należy obchodzić się z nim w dość delikatny sposób, ponieważ łatwo można doprowadzić do sytuacji, gdzie owad odrzuci swoją kończynę. Zdarza się to szczególnie u młodych osobników.
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
Patyczak skrzydlaty (Sipyloidea sipylus) występuje w tropikalnych lasach Madagaskaru. Patyczaki te posiadają skrzydła, których używają w razie niebezpieczeństwa, odstraszając nimi napastnika lub podlatując na niewielkie odległości. Ciekawostką u tego gatunku owada jest to, że w razie niebezpieczeństwa oprócz ucieczki może wydzielić cuchnącą ciecz. Sipyloidea sipylus to gatunek łatwy w hodowli, polecany na rozpoczęcie przygody z niezwykłymi owadami jakimi są straszyki. W hodowlach rozmnaża się wyłącznie partenogenetycznie. Do tej pory nie udało się odnaleźć samca tego gatunku. Nie jest wykluczone, że w naturalnym środowisku występuje.
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
Gatunek typowy dla rodzaju.
Lepidodactylus lugubris - gekon płaczący
Lacertilia - Jaszczurki
Opis gatunku
|
0,4,0
|
Gekon płaczący posiada zadziwiająco wręcz szeroki i rozległy zasięg geograficzny. Występuje na większości wysp na Pacyfiku, oraz północnej Australii i południowo-wschodniej Azji. Zawleczony na Galapagos i do Ameryki. Rozmnażanie partenogenetyczne pozwala mu łatwo kolonizować nowe lądy i przeważnie jest jednym z pierwszych zwierząt pojawiających się na nowo powstałych wyspach oceanicznych. Dostaje się tam najczęściej na zwalonych do wody przez sztormy pniach drzew albo na gapę na skonstruowanych przez ludzi łodziach (albo na pokładzie samolotów). Rozmnażanie partenogenetyczne to prawdopodobnie przystosowanie do kolonizacji odległych lądów. Dzięki temu wystarczy by jeden gekon dopłynął na zwalonym do wody drzewie na inną wyspę i bez problemu może założyć tam nową populację. W przypadku zwierząt rozdzielnopłciowych potrzebne do tego jest niewielkie stado lub w wypadku bardzo zdrowych genetycznie zwierząt, przynajmniej ciężarna samica. Gekony płaczące nie mają tego problemu. Bardzo ufne, chętnie przyjmują pokarm z pincety, ale nie należy brać go na ręce ze względu na wyjątkowo małe rozmiary i związaną z nimi delikatność.
Gekon płaczący potrafi zmieniać barwę od czekoladowego brązu z pręgowanym grzbietem i żółtym brzuchem do jasnego beżu z nielicznymi czarnymi plamkami na grzbiecie.
|
---
|
---
|
Jest to jeden z najbardziej popularnych gatunków modliszek hodowanych w domach. Osiąga imponujące rozmiary, posiada różnorodne ubarwienie, dzięki czemu interesuje tak wielu terrarystów. Może przyjmować barwę od jaskrawo zielonej, przez pomarańczową do brązowej. Idealnie nadaje się na pierwszą modliszkę. Jest to gatunek łatwy dlatego tak często spotykany w hodowli. Chętnie poluje zarówno na owady latające jak i biegające. Nie wymaga rejestracji.
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
Modliszki o bardzo charakterystycznym wyglądzie, nawet larwy
L1 można z łatwością oznaczyć do gatunku. Ubarwienie brązowo - szare we wszystkich stadiach. Pronotum osobników dorosłych jest chropowate, a spodnia strona skrzydeł pierwszej pary zabarwiona na czerwono. Skrzydła drugiej pary są czarne.
Wielkość samca: 6-7 cm
Wielkość samicy: 7-8 cm
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
Niewielki płaz z rodziny grzbietorodowatych (Pipidae), jeden z najpopularniejszych w hodowli. Całe życie spędza pod wodą, sporadycznie wychodząc na liście roślin pływających, w celu odpoczynku. Ubarwienie skromne, wierzch ciała żółtawobrązowy lub szary, z ciemniejszymi, czarnymi plamkami. Spód ciała białawy. Tylne łapy z dużymi błonami pławnymi, na trzech palcach każdej stopy znajdują się czarne, rogowe pazurki. Przednie łapy również z błoną między palcami. Samice są większe, bardziej "pękate", samce mają z kolei mocniej zbudowane przednie łapki, a za nimi różowawe zgrubienia. Potrafią też wydawać dźwięki, przypominające skrzypienie.
Thamnophis sirtalis - wąż pończosznik, pończosznik prążkowany, ogrodowiec zwyczajny
Serpentes - Węże
Opis gatunku
|
0,0,3
|
Lampropeltis pyromelana
Serpentes - Węże
Opis gatunku
|
1,0,0
|
Lampropeltis getula - wąż królewski
Serpentes - Węże
Opis gatunku
|
1,1,0
|
|
---
|
---
|
Paroedura picta jest gatunkiem osiągającym do 18 cm dla samców, jednakże zdecydowana większość osobników rośnie do 15 cm. Gekon ten jest łatwy w utrzymaniu i polecany dla początkujących terrarystów. Jest to gatunek naziemny o aktywności nocnej. Nie jest gatunkiem płochliwym, osobniki zaaklimatyzowane są bardzo ciekawym obiektem nocnych obserwacji dla hodowcy.
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
Gatunek bardzo prosty w hodowli, polecany jako pierwszy owad do hodowli. W odróżnieniu od patyczaka rogatego (Medauroidea extradentata) w hodowlach zwykle występują samce. W naturalnym środowisku występuje na niewielkim archipelagu Andamany, leżącym na Oceanie Indyjskim pomiędzy Zatoką Bengalską a Morzem Andamańskim i wchodzącym w skład indyjskiego terytorium związkowego Andamany i Nikobary.
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
Jeden z mniejszych skrzydlatych gatunków patyczaków. Kilka lat temu bardzo popularny w krajowych hodowlach, jego zdobycie nie sprawiało większego problemu. Obecnie gatunek jest nieosiągalny nawet na zagranicznych forach i giełdach.
Coleonyx mitratus
Lacertilia - Jaszczurki
Opis gatunku
|
0,1,0
|
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
Już jako młode osobniki są ciekawie ubarwione. Na czarnym odwłoku widoczny jest ornament złożony z pomarańczowych plamek. Na odnóżach na metatarsus także obecne jest pomarańczowe zabarwienie. W miarę wzrostu ubarwienie diametralnie się zmienia.
|
---
|
---
|
Pająk odkryty stosunkowo niedawno, a już cieszy się wysoką popularnością.
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
Gatunek stosunkowo rzadki w hodowlach. Dymorfizm u tego gatunku jest słabo zaznaczony. Pseudophasma acanthonotum jak wszystkie gatunki z rodzaju Pseudophasmatidae wydziela z gruczołów znajdujących się za głową substancję o ostrym, silnym zapachu, która może wywołać łzawienia oczu lub podrażnienie błon śluzowych.
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
Gatunek bardzo prosty w hodowli, polecany początkującym miłośnikom owadów. Wyraźnie zaznaczony dymorfizm płciowy. Samiec znacznie mniejszy od samicy, samica większa masywniej zbudowana. Stara nie aktualna już nazwa tego gatunku to Trachyaretaon brueckneri. Gatunek popularny w wielu hodowlach.
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
Znajdź zawartość
Mężczyzna
