martinez74

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Gekon płaczący posiada zadziwiająco wręcz szeroki i rozległy zasięg geograficzny. Występuje na większości wysp na Pacyfiku, oraz północnej Australii i południowo-wschodniej Azji. Zawleczony na Galapagos i do Ameryki. Rozmnażanie partenogenetyczne pozwala mu łatwo kolonizować nowe lądy i przeważnie jest jednym z pierwszych zwierząt pojawiających się na nowo powstałych wyspach oceanicznych. Dostaje się tam najczęściej na zwalonych do wody przez sztormy pniach drzew albo na gapę na skonstruowanych przez ludzi łodziach (albo na pokładzie samolotów). Rozmnażanie partenogenetyczne to prawdopodobnie przystosowanie do kolonizacji odległych lądów. Dzięki temu wystarczy by jeden gekon dopłynął na zwalonym do wody drzewie na inną wyspę i bez problemu może założyć tam nową populację. W przypadku zwierząt rozdzielnopłciowych potrzebne do tego jest niewielkie stado lub w wypadku bardzo zdrowych genetycznie zwierząt, przynajmniej ciężarna samica. Gekony płaczące nie mają tego problemu. Bardzo ufne, chętnie przyjmują pokarm z pincety, ale nie należy brać go na ręce ze względu na wyjątkowo małe rozmiary i związaną z nimi delikatność.

Gekon płaczący potrafi zmieniać barwę od czekoladowego brązu z pręgowanym grzbietem i żółtym brzuchem do jasnego beżu z nielicznymi czarnymi plamkami na grzbiecie.

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Jaszczurka tęczowa jest gatunkiem należącym do rodziny Lacertidae. Sporadycznie trafia się w handlu i hodowli, najczęściej są to jednak osobniki pochodzące z odłowu. Jest to niewielka jaszczurka dorastająca do 10 -12 cm wraz z ogonem. Charakteryzuje się bardzo kontrastowym ubarwieniem ciała. Na czarnym tle wzdłuż całego ciała biegną jaskrawe pręgi. W przedniej części ciała pręgi są białe, niekiedy kremowe lub żółtawe. W tylnej części ciała, poczynając od poziomu miednicy pręgi te przechodzą w neonowy błękit. Dwie główne pręgi grzbietowe zlewają się w jedną u nasady ogona. Dodatkowo pręgi leżące po bokach tułowia i po ogona na całej długości są jasne, białe lub żółtawe. Kolor spodniej strony ciała u osobników młodych jest ciemny, brązowy lub czarny u dorosłych pomarańczowy, żółty lub szary.
Całe ciało tej jaszczurki jest mocno spłaszczone. Pysk jest zaostrzony, strzałkowaty. Łuski na stronie grzbietowej są powiększone, silnie spłaszczone, pozbawione kilka. Na ogonie łuski tworzą wręcz spłaszczone płytki. Łuski po bokach ogona tworzą piłopodobną strukturę, od której pochodzi jedna z anglojęzycznych nazw tego gatunku - sawtail lizard. Gad ten potrafi dodatkowo rozpłaszczać swoje ciało dzięki czemu potrafi szybować na niewielkie odległości z drzewa na drzewo. Podczas tych skoków końcówki żeber wchodzą w luźne fałdy skóry po bokach ciała zwiększając powierzchnię nośną. Przystosowanie to nie jest jednak tak mocno zaawansowane jak u innych szybujących jaszczurek, agam z rodzaju Draco.

Jaszczurki tęczowe prowadzą typowo nadrzewny tryb życia. W naturze przebywają głównie na pniach i gałęziach w górnych partiach drzew lasów tropikalnych. Bardzo rzadko schodzą na poziom gruntu.

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Wąż tego gatunku osiąga średnie rozmiary ok 120 - 140 cm, choć zdarzają się też większe okazy do 160 cm.

Brak charakterystyki