Całe ciało dorosłych samic jest czarno-szare pokryte długimi gęstymi włoskami. Młode tego gatunku są różowe z ciemną plamką na odwłoku. Kolory dorosłych osobników przybierają po 6-7 linieniu, bardzo łatwo pomylić je w pierwszych fazach rozwoju z pająkami takimi jak Acanthoscurria, Brachypelma, Nhandu.
Średniej wielkości karaczan o kosmopolitycznym zasięgu występowania osiągający 25-30 mm długości. Wspinający się po gładkich pionowych powierzchniach, nie zagrzebujący się. Notowany jako owad synantropijny.
Podstawowym ubarwieniem tego pająka jest jasny brąz. Odwłok podłużny. Na odnóżach występują słabo widoczne, żółtawe kreseczki. Dorosłe samce są ciemniejsze od samic i sporo mniejsze. Młode są ubarwione inaczej, niż dorosłe – są bardzo podobne do młodych Ephebopus cyanognathus, z tym że nie mają niebieskiej nasady kłów jadowych. Ich odnóża są różowe z ciemną stopą. Tuż nad stopami znajdują się żółte plamki. Tarczka grzbietowa jest czarna, a odwłok zielonkawy.
Średniej wielkości karaczan osiągający 22-28 mm długości, nie wspinający się po gładkich pionowych powierzchniach, nie zakopujący się. Bywa notowany jako owad synantropijny.
Atrakcyjnie ubarwiony ptasznik o masywnej budowie. Przez całą długość odnóży prócz femur biegną białe prążki i stosunkowo grube obwódki w okolicy kolan. Odwłok czarny, porośnięty czerwonymi włosami.
Już jako młode osobniki są ciekawie ubarwione. Na czarnym odwłoku widoczny jest ornament złożony z pomarańczowych plamek. Na odnóżach na metatarsus także obecne jest pomarańczowe zabarwienie. W miarę wzrostu ubarwienie diametralnie się zmienia.