Modliszka ta pochodzi z Azji, została wprowadzona do Stanów Zjednoczonych przez człowieka i obecnie jest tam powszechna, zwłaszcza na wschodzie kraju i w Kalifornii. Została introdukowana także w Australii.
Dorosłe żółwie dorastają do prawie 14 cm, jednak przeważnie ich wielkość nie przekracza 11 cm. Jako niewielkie i wymagające niedużego zbiornika świetnie nadają się do domowych zbiorników. Gady te posiadają bardzo silne szczęki, przystosowane do kruszenia skorup mięczaków, z łatwością potrafią rozciąć skórę nieuważnemu hodowcy. W środowisku naturalnym ich systemem obronnym jest w sytuacji stresowej wydzielanie substancji o drażniącym piżmowym zapachu. W warunkach hodowlanych żółwie tracą tą umiejętność jednak zdarzają się wyjątki. U młodych osobników, oraz samców często występuje agresja, dlatego zaleca się trzymać żółwie pojedynczo.
Łatwy w hodowli, niewielki żółw (13-16 cm) o bardzo ładnym ubarwieniu. Skóra beżowa z charakterystycznym kropkowanym, ciemnym deseniem. Głowa stosunkowo duża, silne szczęki potrafią z łatwością rozciąć skórę nieuważnego właściciela.
Karapaks zwężający się ku górze, w przekroju tworzy kształt podobny do trójkąta. Kolor karapaksu od beżu do brązu z ciemniejszymi kropkami, które mogą zanikać z wiekiem.
Bylina mięsożerna. Jeśli potencjalna ofiara potrąci znajdujący się na liściach pułapkowych jeden włosek dwa razy, bądź pojedynczo dwa inne w odstępie mniejszym niż ok. pół minuty, pułapka zamyka się w czasie zwykle krótszym od 1 sekundy. Roślina rozpoczyna wydzielanie enzymów trawiennych. Trawienie trwa kilka dni, w zależności od wielkości ofiary. Po zakończeniu tego procesu pułapka otwiera się i czyha na kolejnego owada (liczba zamknięć pułapki jest ograniczona do około 2-4, czasami do 1). Jeżeli pułapka nie nadaje się już do łapania zdobyczy, usycha, zaś na jej miejsce szybko wyrasta nowa.
Drapieżnictwo pozwala głównie zapewnić wystarczającą ilość azotu, w który ubogie są gleby, na których roślina występuje.
Bylina mięsożerna. Jeśli potencjalna ofiara potrąci znajdujący się na liściach pułapkowych jeden włosek dwa razy, bądź pojedynczo dwa inne w odstępie mniejszym niż ok. pół minuty, pułapka zamyka się w czasie zwykle krótszym od 1 sekundy. Roślina rozpoczyna wydzielanie enzymów trawiennych. Trawienie trwa kilka dni, w zależności od wielkości ofiary. Po zakończeniu tego procesu pułapka otwiera się i czyha na kolejnego owada (liczba zamknięć pułapki jest ograniczona do około 2-4, czasami do 1). Jeżeli pułapka nie nadaje się już do łapania zdobyczy, usycha, zaś na jej miejsce szybko wyrasta nowa.
Drapieżnictwo pozwala głównie zapewnić wystarczającą ilość azotu, w który ubogie są gleby, na których roślina występuje.
Gatunek został opisany na podstawie holotypu z północnej części Boliwii. Młode posiadają trzy stadia nimfalne, podobnie jak u
Poecilotheria metallica i włoski na wszystkich rzepkach (pattellae). Jeden z największych przedstawicieli rodzaju, dorosłe samice dorastają nawet do ponad 10 cm
DC. Prawdziwe
Pamphobeteus antinous nie występują w hodowlach.
Na terenie Boliwii, Peru i Brazylii istnieje bardzo wiele różnych populacji z podgatunku
Pamphobeteus antinous (cf), które mają jedynie wspólne rodzaju. Sukces w rozmnażaniu możemy otrzymać jedynie wtedy gdy osobniki będą pochodziły z tej samej lokalizacji, lub gdy będą zgodne taksonomiczne. W innym przypadku próba rozmnażania będzie porażką a z kokonu nic nie wyjdzie.
W hobby dostępne są między innymi:
- P. cf. antinous "big black"
- P. cf. antinous "lighling blue"
- P. cf. antinous "Rio Urumbaba"
- P. cf. antinous "purple earth"
- P. sp. wuschig / "shaggy blue"
Bylina mięsożerna. Jeśli potencjalna ofiara potrąci znajdujący się na liściach pułapkowych jeden włosek dwa razy, bądź pojedynczo dwa inne w odstępie mniejszym niż ok. pół minuty, pułapka zamyka się w czasie zwykle krótszym od 1 sekundy. Roślina rozpoczyna wydzielanie enzymów trawiennych. Trawienie trwa kilka dni, w zależności od wielkości ofiary. Po zakończeniu tego procesu pułapka otwiera się i czyha na kolejnego owada (liczba zamknięć pułapki jest ograniczona do około 2-4, czasami do 1). Jeżeli pułapka nie nadaje się już do łapania zdobyczy, usycha, zaś na jej miejsce szybko wyrasta nowa.
Drapieżnictwo pozwala głównie zapewnić wystarczającą ilość azotu, w który ubogie są gleby, na których roślina występuje.
Bylina mięsożerna. Jeśli potencjalna ofiara potrąci znajdujący się na liściach pułapkowych jeden włosek dwa razy, bądź pojedynczo dwa inne w odstępie mniejszym niż ok. pół minuty, pułapka zamyka się w czasie zwykle krótszym od 1 sekundy. Roślina rozpoczyna wydzielanie enzymów trawiennych. Trawienie trwa kilka dni, w zależności od wielkości ofiary. Po zakończeniu tego procesu pułapka otwiera się i czyha na kolejnego owada (liczba zamknięć pułapki jest ograniczona do około 2-4, czasami do 1). Jeżeli pułapka nie nadaje się już do łapania zdobyczy, usycha, zaś na jej miejsce szybko wyrasta nowa.
Drapieżnictwo pozwala głównie zapewnić wystarczającą ilość azotu, w który ubogie są gleby, na których roślina występuje.
Grammostola rosea - ptasznik chilijski
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Lampropeltis triangulum - lancetogłów mleczny
Serpentes - Węże
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Morelia spilota - pyton dywanowy
Serpentes - Węże
Opis gatunku
|
0,1,0
|
Tenodera aridifolia
Insecta - Owady
Opis gatunku
|
1,0,0
|
Sternotherus odoratus - żółw wonny
Testudines - Żółwie
Opis gatunku
|
1,2,0
|
Sternotherus carinatus - piżmik brzytwogrzbiety
Testudines - Żółwie
Opis gatunku
|
0,0,3
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|