Pillar

Gatunek typowy dla rodzaju i jedyny opisany przedstawiciel.

Osobniki młode i dorosłe różnią się ubarwieniem. Młode osobniki mają jasnopomarańczową tarczkę grzbietową ze złotym połyskiem, odwłok jest czarny w pomarańczowe pręgi, odnóża również pomarańczowe z ciemnymi stopami. Dorosłe osobniki mają niebieskie odnóża oraz zielono-niebieski karapaks, odwłok natomiast pokrywają pomarańczowe włoski. Kądziołki są koloru czarnego. Małe tracą ubarwienie młodzieńcze przy 5 linieniu.

Całe ciało dorosłych samic jest czarno-szare pokryte długimi gęstymi włoskami. Młode tego gatunku są różowe z ciemną plamką na odwłoku. Kolory dorosłych osobników przybierają po 6-7 linieniu, bardzo łatwo pomylić je w pierwszych fazach rozwoju z pająkami takimi jak Acanthoscurria, Brachypelma, Nhandu.

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Już jako młode osobniki są ciekawie ubarwione. Na czarnym odwłoku widoczny jest ornament złożony z pomarańczowych plamek. Na odnóżach na metatarsus także obecne jest pomarańczowe zabarwienie. W miarę wzrostu ubarwienie diametralnie się zmienia.

Młode osobniki bardzo przypominają dorosłe samice. Jedyną cechą, która je odróżnia to pomarańczowy karapaks, który w miarę wzrostu ciemnieje. Jest to także cecha odróżniająca je od młodych osobników Psalmopeus cambridgei, gdzie karapaks jest zdecydowanie bledszy, wpadający w szary.

Ubarwienie Mesobuthus martensi jest polimorficzne w kolorze od jasnożółtego, złoto pomarańczowego do jasnobrązowego. Sam pancerz na ogół jest w kolorze ciemnobrązowym. Ciemniejsze zabarwienie pancerza i mesosoma segmentu VII może być ograniczone lub nie występować u niektórych okazów. Segment V metasomy jest w kolorze ciemnoszarym, jednak u niektórych okazów ciemne zabarwienie metasomy segmentu V może być w znacznym stopniu zmniejszone lub wyblakłe i prawie niezauważalne. Spodnia strona skorpiona jest żółtawa z występującymi bladożółtymi pektynami.

Gatunek nie stanowi większych problemów hodowlanych. Skorpion jest dosyć szybki i nie przejawia zbytniej agresji, atakuje jedynie w ostateczności, gdy jego droga ucieczki jest ograniczona. Należy pamiętać, że skorpiony pustynne podatne są na grzybicę i uważnie obserwować gatunek. Walka z grzybicą jest trudna, a operacje jakie będziemy musieli przeprowadzać wymagają pewnej ręki, dlatego też należy zwracać uwagę na skorpiona przy zakupie oraz nie dopuszczać do osiągania wysokiego poziomu wilgotności. Skorpion ten należy do aktywnych, szczególnie przed zmierzchem i o świcie, ale lubi również pokazywać się w ciągu dnia. Gatunek poza podatnością na grzybicę nie stanowi problemów hodowlanych i jest łatwy w hodowli. Każdy średnio zaawansowany terrarysta poradzi sobie z jego utrzymaniem. Skorpiony dostępne w handlu pochodzą w większości z odłowu, chociaż coraz częściej zdarzają się również osobniku urodzone w hodowlach i te najbardziej są polecane przeze mnie.

Brak charakterystyki

Gatunek typowy dla rodzaju.

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Gatunek typowy dla rodzaju.

Atrakcyjnie ubarwiony ptasznik o masywnej budowie. Przez całą długość odnóży prócz femur biegną białe prążki i stosunkowo grube obwódki w okolicy kolan. Odwłok czarny, porośnięty czerwonymi włosami.

Maluchy niebieskie z wyraźnym połyskiem i charakterystycznym wzorem na odwłoku, długość ciała około 8-9 mm. Około 6 wylinki kolor zaczyna się zmieniać, pojawiają się pierwsze symptomy dojrzałych kolorów. Około 7-9 wylinki kolor fioletowy, z czerwonymi akcentami i czerwonym odwłokiem. Wylinka na której kolor zmienia się na wyraźnie bardziej czerwony dla większości samic oznacza dorosłość. Dorosłe osobniki soczyście czerwone, z zielonkawym karapaksem. Dorosłe samce ubarwione podobnie jak samice.

Jeden z największych ptaszników nadrzewnych, szybki, agresywny.

Szybki, nadrzewny, agresywny, mocno jadowity.

Jest to jeden z najbardziej popularnych karaczanów karmowych. Swoją popularność zawdzięcza dużej płodność, łatwości w hodowli, odpowiedniej wielkości (40-48 mm) oraz tym, że nie wspina się po gładkich pionowych powierzchniach. Jednak ostatnimi czasy, często pojawiają się informacje o uczuleniach na ten gatunek.

Gromphadorina portentosa osiąga wielkość 60-80 mm. Jeden z bardziej znanych karaczanów. Posiada różne formy kolorystyczne.