Bitis gabonica - Żmija gabońska
Stan prawny
| Aneks UE: | Nie jest w Aneksie UE |
| Ochrona w Polsce: | Brak danych |
| Gatunek niebezpieczny: | Brak danych |
| CITES: | Nie jest na liście CITES |
| Gatunek inwazyjny w Polsce: |
Skale
| Trudność: | Brak danych |
| Dostępność: | Brak danych |
| Siła jadu: | Brak danych |
0.
1.
Gatunek |
|
| Nazwa gatunkowa: |
Bitis gabonica (Drumeril, Bibron & Drumeril, 1854)
|
Nazwa polska
|
Żmija gabońska |
Nazwa angielska
|
Gaboon Viper, Butterfly Adder, Forest Puff Adder, Or Swampjack |
Nazwa niemiecka
|
Die Gabunviper |
Nazwa czeska
|
Zmije gabunská |
| Podgatunki |
|
| Długość życia | 18-20 lat |
| Występowanie |
Togo
Powiększenie mapy |
| Dymorfizm płciowy | Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy |
| Dawka jadu | 450.00 - 600.00 mg |
| LD50 dożylnie | 6.722 mg/kg |
| Informacje wstępne |
Żmija gabońska jest największym przedstawicielem z rodzaju Bitis, średnio dorasta do 120 cm długości choć odnotowano większe osobniki. Bitis gabonica rhinoceros może dochodzić do ponad 2 metrów długości i wagi około 8-10 kg. Ma najdłuższe zęby jadowe spośród wszystkich węży jadowitych około 55 mm. Jest bardzo masywnie zbudowana, posiada spłaszczoną, sercowatą głowę która może osiągać nawet 12,5 cm szerokości. Pionowa eliptyczna źrenica. Nad nozdrzami umiejscowione są dwa wyrostki które są kluczową cechą w rozróżnianiu podgatunków ( są znacznie większe u Bitis gabonica rhinoceros ). Wzór i kolor łusek u żmii gabońskiej jest naprawdę oszałamiający. Jasne kolory głowy od białego, łososiowego po pastelowe odcienie brązu. Pośrodku głowy biegnie cienki ciemniejszy pasek. Po obu bokach głowy biegną dwie symetryczne plamy w kształcie trójkątów. Wzdłuż grzbietu ciągnie się seria symetrycznych siodeł w kształcie prostokątów poprzeplatanych z mozaiką klepsydr i trójkątów w różnych kolorach ( czarne, brązowe, żółte, szare, purpurowe). Takie ubarwienie pomaga żmii doskonale maskować się wśród opadłych liści. Aktywna nocą i o zmierzchu. Prowadzi naziemny tryb życia. |
| Biotop | Żmija gabońska zamieszkuje nizinne tropikalne lasy deszczowe. Często spotykana na terenach podmokłych, w pobliżu stałych i okresowych zbiorników wodnych. Większość czasu spędza zagrzebana w ściółce leśnej gdzie biernie oczekuje na ofiarę. Widywana też na polach uprawnych i obszarach rolniczych. |
| Żywienie | Żywią się głównie małymi ssakami, naziemnymi ptakami, zjadają też żaby i ropuchy. W odróżnieniu od większości przedstawicieli żmijowatych po ukąszeniu nie wypuszczają ofiary. Trzymają ją w pysku dopóki jad nie zacznie działać a ofiara nie wyda ostatniego tchu. Na pozór ociężała i nieruchoma żmija potrafi z dużym impetem, błyskawicznie uderzyć na odległość równą długości jej ciała. |
| Rozmnażanie |
W naturze okres godowy żmii gabońskiej przypada na porę deszczową ( od października do grudnia). Jest jajożyworodna, ciąża trwa około 7 miesięcy. Średnio, jednorazowo może mieć od 20 do 40 młodych. Liczba młodych w lęgu różni się u poszczególnych podgatunków. U Bitis gabonica gabonica około 8-32 młodych, natomiast u większej Bitis gabonica rhinoceros nawet do 60. W chwili urodzenia młode mierzą 25-32 cm i ważą 25-45 g.
|
| Źródła informacji |
|
Informacje
0 Komentarze