ahatinomaniak

Muszla skręcona spiralnie, długości od 6 do nawet 20 cm, przeciętnie 12-15 cm. Ubarwienie muszli u dzikich ślimaków zależnie od podgatunku: ciemnobrązowe, jasnobrązowe, lekko oliwkowe z jasnymi pasami o zmiennym rysunku, które z wiekiem zanikają. Wnętrze muszli jasne, niebieskawe lub szarawe.
Ciało ślimaka jasnobrązowe do ciemnobrązowego z ciemnym pasem biegnącym od głowy.

Choć uważa się że tę biedronkę wyróżnia się po siedmiu plamach na pokrywach skrzydeł, ta naprawdę wzór może być różny; od braku plam do całkowitego ich zlania.

Mrówka żniwiarka ( Messor barbarus ) To dość duże mrówki charakteryzujące się podziałem klasztornym. Nie są dość wymagające. Najczęściej występują w obszarze Morza Śródziemnego ale także w : Hiszpanii, Portugalii , południowej Francji, Włochach, Chorwacji, Grecji , Turcji. Dorosłe kolonie tego gatunku liczą około 9-11 tysięcy mrówek

Boki płaszcza barwy ciemno kremowej, głowa, oraz pas od niej do skorupy ciemne, niemalże czarne, wzdłuż paska płaszcz ma kolor rdzawo - brązowy. Skorupa kremowa, z brązowymi cętkami i pasami, które u młodych osobników są bardzo regularne, u starszych stają się nieregularne, a ich powierzchnie są coraz bardziej poszarpane.

[źródło: 1; opis gatunkowy]
Muszla długości przeciętnie 11-12 cm, rzadko większej niż 15 cm.
Pierwotny zasięg L.reticulata obejmował Zanzibar.

Jest jeden z najpopularniejszych gatunków w hobby oraz na naszych podwórkach, stosunkowo częściej można go spotkać w większych i średnich miastach, co nie znaczy że nie można go spotkać w lasach czy polanach daleko od metropolii. Są kosmopolityczne czyli wystepują na prawie całej kuli ziemskiej, za wyjątkiem Arktyki i Antarktydy. są bardzo prawdopodobnie najbardziej polimorficznym gatunkiem na rynku terrarystycznym. Posiadają bardzo dużo róznych odmian które mogą się jeszcze między sobą mieszać, odmiany te można podzielić na genetyczne oraz selekcyjne.

Gromphadorina portentosa osiąga wielkość 60-80 mm. Jeden z bardziej znanych karaczanów. Posiada różne formy kolorystyczne.

Ślimak nagi dorastający nawet do 20 cm długości w pełnym rozciągnięciu ciała. Ciało najczęściej barwy szarej lub brązowawej, pokryte zróżnicowanym wzorem- cętkami lub pasami ciągnącymi się wzdłuż ciała ślimaka. Po prawej stronie płaszcza umiejscowiony jest otwór płucny mięczaka.

Muszla skręcona spiralnie, długości od 6 do nawet 20 cm, przeciętnie 12-15 cm. Ubarwienie muszli u dzikich ślimaków zależnie od podgatunku: ciemnobrązowe, jasnobrązowe, lekko oliwkowe z jasnymi pasami o zmiennym rysunku, które z wiekiem zanikają. Wnętrze muszli jasne, niebieskawe lub szarawe.
Ciało ślimaka jasnobrązowe do ciemnobrązowego z ciemnym pasem biegnącym od głowy.

Gatunek popularny na obszarze całej Europy, obszar jego występowania na wschodzie sięga Moskwy.
Muszla wielkości 3-5,5 cm, zaokrąglona, z częściowo zakrytym dołkiem osiowym, posiada zaznaczoną wargę. Kolor muszli od białego u starszych osobników, przez odcienie beżu do ciemnobrązowego. Muszla może posiadać zmienną liczbę szerokich ciemnych pasów. Ciało ślimaka białawe do ciemnoszarego.
W Polsce gatunek objęty ochroną częściową, odławiany w celach konsumpcyjnych lub hodowany na fermach. Odłów może być prowadzony przez 30 dni w roku, za zezwoleniem, na potrzeby przetwórstwa.

Pospolita mrówka, występująca w całej Europie (również w Polsce - znana jako podziemnica zwyczajna) oraz w Ameryce Północnej. Gniazduje w budowanych przez siebie ziemnych kopcach na słonecznych łąkach, często porośniętych trawą, pełniących funkcję klimatyzatorów (są one skonstruowane tak, że zapewniają ciągły obieg powietrza oraz właściwą temperaturę), żywi się prawie wyłącznie spadzią mszyc korzeniowych, którymi troskliwie się opiekuje, rzadko można spotkać ją na powierzchni. Królowa zakłada gniazdo samodzielnie, lub z grupą innych królowych (pleometrozja). W tym drugim przypadku, ze względu na monoginiczność gatunku, po pewnym okresie, gdy kolonia już się ustabilizuje, w wyniku walk ustala się hierarchia dominacji pomiędzy królowymi. Zazwyczaj po jakimś czasie robotnice redukują ich liczbę do jednej - tej najwyżej położonej w hierarchii. Rzadziej królowe rozpraszają się po gnieździe, zajmując odseparowane od siebie komory i pozostając wobec siebie wciąż agresywne, niemniej jednak przeżywając - wtedy dochodzi do wykształcenia oligoginii. Robotnica ma długość od 2,2 do 4,8 mm i jest żółta lub żółtobrunatna; królowa mierzy 7,2 - 9,5 mm, może być w różnych odcieniach koloru brunatnego. Samiec ciemniejszy, niekiedy prawie czarny; mierzy 3,5 - 5,0 mm

Gatunek popularny na obszarze całej Europy, obszar jego występowania na wschodzie sięga Moskwy.
Muszla wielkości 3-5,5 cm, zaokrąglona, z częściowo zakrytym dołkiem osiowym, posiada zaznaczoną wargę. Kolor muszli od białego u starszych osobników, przez odcienie beżu do ciemnobrązowego. Muszla może posiadać zmienną liczbę szerokich ciemnych pasów. Ciało ślimaka białawe do ciemnoszarego.
W Polsce gatunek objęty ochroną częściową, odławiany w celach konsumpcyjnych lub hodowany na fermach. Odłów może być prowadzony przez 30 dni w roku, za zezwoleniem, na potrzeby przetwórstwa.