---
|
---
|
Charakteryzuje się bardzo wydłużonym przedpleczem z rozszerzeniem za głową. Na nogach liściowate rozszerzenia. W ubarwieniu dominuje brąz.
Wielkość samca: 7-8 cm
Wielkość samicy: 9-10 cm
|
---
|
---
|
Bardzo charakterystyczna, liściowate wyrostki na konczynach, przedpleczu i głowie.
Wielkość samca: 5 cm
Wielkość samicy: 6 cm
|
---
|
---
|
Modliszka osiąga imponujące rozmiary, a przy tym posiada piękne skrzydła, których pierwsza para jest łososiowa, natomiast na drugiej widoczne są pojedyncze opalizujące plamy przypominające wyglądem pawie oko. Młodsze stadia rozwojowe są bardziej „pospolite”, gdyż ubarwione są jednolicie na kolor brązowy.
Wielkość samca: 7,5 cm
Wielkość samicy: 10 cm
|
---
|
---
|
Charakterystyczną cechą gatunków z rodzaju Creobroter jest „oko” występujące na soczyście zielonej pierwszej parze skrzydeł. Druga para skrzydeł dwukolorowa, bliżej ciała skrzydła mają kolor czerwony, pozostała część łącznie z końcówkami skrzydeł czarna.
Wielkość samca: 3,0-3,5 cm
Wielkość samicy: 4,0-4,5 cm
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
Duża dysproporcja w rozmiarach ciała obu płci, rzadko spotykana wśród modliszek. Charakterystyczny wygląd oraz piękne biało-różowe ubarwienie (począwszy od stadium
L2) czynią
H. coronatus niemożliwym do pomylenia z żadnym innym gatunkiem wśród dostępnych w handlu.
Wielkość samca: 3 cm
Wielkość samicy: 6 cm
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
Modliszki o bardzo charakterystycznym wyglądzie, nawet larwy
L1 można z łatwością oznaczyć do gatunku. Ubarwienie brązowo - szare we wszystkich stadiach. Pronotum osobników dorosłych jest chropowate, a spodnia strona skrzydeł pierwszej pary zabarwiona na czerwono. Skrzydła drugiej pary są czarne.
Wielkość samca: 6-7 cm
Wielkość samicy: 7-8 cm
|
---
|
---
|
Gatunek jest podobny do modliszek z rodzaju Creobroter jednak na odwłoku posiada liczne wyrostki. Spirala występująca na skrzydełkach jest bardzo charakterystyczna i pozwala bez cienia wątpliwości klasyfikować modliszki do rodzaju
Wielkość samca: 4 cm
Wielkość samicy: 5 cm
|
---
|
---
|
Ubarwienie u młodych z poczatku białe, z czarnymi plamkami, następnie piaskowe i biało-piaskowe do biało-zielonego z charakterystycznymi czerwonymi, czarnymi i białymi plamami na goleniach i udach, po złożeniu odnóży chwytnych tworzącymi wzór kwiatu – u podrośnietych osobników i imago. Charakterystyczny wyrostek na głowie. Przedplecze bardzo szerokie, trójkątne, zwężające się ku odwłokowi z charakterystycznym ząbkowaniem zewnętrznych krawędzi. Osobniki imago zielonkawe.
Wielkość samca: 8-9 cm
Wielkość samicy: 9-10 cm
|
---
|
---
|
Młode wykazują mimikrę do mrówek. Wraz z kolejnymi wylinkami ciemne ubarwienia zanika, ustępując miejsca bieli z piaskowymi i zielonkawymi paskami. Charakterystyczny jest wyrostek na głowie i pionowe paski na oczach oraz długie, masywne kolce na goleniach odnóży chwytnych. U dorosłych samców pierzaste czułki. Przedplecze dosyć szerokie, okrągłe z charakterystycznym ząbkowaniem zewnętrznych krawędzi. Osobniki imago białe z zielonkawym, lub brązowawym nakrapianiem.
Wielkość samca: 5-6 cm (populacja zachodnia), 7-8 cm (populacja wschodnia)
Wielkość samicy: 5-6 cm (populacja zachodnia), 7,5-8,5 cm (populacja wschodnia)
|
---
|
---
|
Brązowa modliszka przypominająca suche, pomarszczone liście. Samice większe i zdecydowanie masywniejsze od samców. Samice nielotne, samce latają. Występuje silny dymorfizm płciowy.
Agresywność - średnia.
|
---
|
---
|
Rozróżnienie poszczególnych gatunków z rodzaju Sphodromantis jest niezwykle trudne, różnice miedzy osobnikami tego samego gatunku, są często większe niż między osobnikami różnych gatunków - tylko doświadczeni taksonomowie (nawet nie hodowcy) są w stanie rozpoznać różnice istotne dla oznaczenia gatunku. Nawet oni jednak nie są w stanie zrobić tego na oko i na ogół musza posiłkować się porównaniem z holotypami i allotypami znajdującymi się w kolekcjach. Oznaczenie gatunku po miejscu z jakiego pochodzi także nie jest pewne. W wielu wypadkach (zwłaszcza w przypadku rodzaju Sphodromantis) w danym kraju (np. Egipt i Tanzania) występuje bardzo dużo (nawet do kilkunastu!) gatunków z danego rodzaju i oznaczenie ich na podstawie samego pochodzenia jest niemożliwe. Co więcej, importerzy (na ogół absolutni laicy jeśli chodzi o modliszki) sprowadzają kolejne partie kokonów czy owadów z danego kraju i mimo, że nazywają je tak samo, nie oznacza to że są to owady należące do tego samego gatunku.
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
Pierwsza udana hodowla tego gatunku miała miejsce w 2005 roku u Haralda Lamprechta ze Szwajcarii. Gatunek od jakiegoś czasu dostępny jest w Polsce. Jest jednak stosunkowo mało popularny pomimo swojego pięknego ubarwienia i sporych rozmiarów. Ze względu na swoją wyjątkowo delikatną budowę ciała należy się obchodzić z nim bardzo delikatnie. Zaatakowany popada w stan katalepsji, która może trwać sporo czasu. Owad wygląda wówczas jak martwy, jego mięśnie sztywnieją, a odnóża ustawiają się wzdłuż ciała lub sterczą nieruchomo pod znacznym kątem. Gatunek ten nie wydziela substancji obronnych. Jest prosty w hodowli i osobom, które hodowały już straszyki nie sprawi problemów.
|
---
|
---
|
Gatunek typowy dla rodzaju i jedyny opisany przedstawiciel.
Osobniki młode i dorosłe różnią się ubarwieniem. Młode osobniki mają jasnopomarańczową tarczkę grzbietową ze złotym połyskiem, odwłok jest czarny w pomarańczowe pręgi, odnóża również pomarańczowe z ciemnymi stopami. Dorosłe osobniki mają niebieskie odnóża oraz zielono-niebieski
karapaks, odwłok natomiast pokrywają pomarańczowe włoski. Kądziołki są koloru czarnego. Małe tracą ubarwienie młodzieńcze przy 5 linieniu.
|
---
|
---
|
Modliszka duża i prosta w hodowli, a przy tym agresywna. Jest dobrą alternatywą dla
Sphodromantis sp. często polecanych dla początkujących hodowców, gdyż gatunek jest równie odporny na ich błędy. Wylęgi są liczne, a wszystkie stadia rozwojowe chętnie przyjmują jako pokarm owady zarówno latające jak i biegające.
Budowa ciała typowa. Imago najczęściej przyjmuje zabarwienie zielone (niekiedy jaśniejszy lub żółtawy, rzadko brązowy), młodsze stadia mają kolor zielonkawy lub brązowy.
|
---
|
---
|
Niewielka modliszka o normlanej, typowej budowie ciała, z charakterystycznymi zielonymi paskami na skrzydłach. Przeważający kolor u tego gatunku to brąz.
|
---
|
---
|
Delikatne długie odnóża kroczne. Cechą charakterystyczną są także duże, wyraźne przyoczka oraz wyrostek na głowie.
Wielkość samca: 4-5 cm
Wielkość samicy: 5-6 cm
Hierodula unimaculata
Insecta - Owady
Opis gatunku
|
0,0,2
|
|
Odontomantis planiceps
Insecta - Owady
Opis gatunku
|
0,0,4
|
|
Creobroter meleagris
Insecta - Owady
Opis gatunku
|
0,0,4
|
Creobroter gemmatus
Insecta - Owady
Opis gatunku
|
0,0,6
|
Charakterystyczną cechą gatunków z rodzaju Creobroter jest „oko” występujące na soczyście zielonej pierwszej parze skrzydeł. Druga para skrzydeł dwukolorowa, bliżej ciała skrzydła mają kolor czerwony, pozostała część łącznie z końcówkami skrzydeł czarna.
Wielkość samca: 3,0 cm
Wielkość samicy: 3,5-4,0 cm
|
---
|
---
|
|
---
|
---
|
Wielkość samca: 3,5 cm
Wielkość samicy: 3,4-4,0 cm
Znajdź zawartość
Mężczyzna
