swiderelk

można się dołączyć ?

Stegodyphus lineatus (Eresidae)

Gatunek sklasyfikowany przez Latreille w 1817 roku

Występowanie:
Basen morza śródziemnego: Turcja, Izrael, Maroko, Afganistan, Hiszpania, Portugalia, Włochy, Grecja, Kreta, Azerbejdżan, Algieria

Środowisko: Pustynie i półpustynie, suche stepy
Biotop – suche krzewy, na których buduje charakterystyczne workowate gniazdo i odchodzącą od niego sieć.

Wygląd:
Średniej wielkości pająk, samice wielkości 1,5-2,5 cm ( 3 cm długość całkowita), samce ok. 1 cm, smuklejsze. Podstawowym ubarwieniem jest biel i czerń. Samice białe z dwoma czarnymi pasami na odwłoku (ubarwienie podstawowe), występują także modyfikacje ubarwienia, które zmienia się także po kolejnych wylinkach. U samców, jak i u młodych osobników pojawia się kolor złoty. Samce przechodzą 9 wylinek, samice 10.

samica:

samiec:

Rozmnażanie:
Pająki z gatunku Stegodyphus lineatus żyją w naturze w koloniach złożonych ze spokrewnionych ze sobą osobników, bardzo często dochodzi do chowu wsobnego. Negatywne skutki kazirodztwa są redukowane poprzez spółkowanie samicy z wieloma samcami. Są to także samce pochodzące z innej, niedalekiej kolonii. Niejednokrotnie zdarza się, że samiec który natrafi na gniazdo samicy, wyrzuca z niego jej kokon i ponownie zapładnia samiczkę (samica reaguje agresją w stosunku do samca który usiłuje zniszczyć jej kokon). W warunkach terraryjnych kojarzenie ze sobą osobników nie sprawia problemów. Samiczki nie są agresywne w stosunku do samców, pozwalają samcom mieszkać w ich gnieździe. Samca można zostawić w terrarium samicy na 2 tygodnie podczas których pająki kilkukrotnie kopulują. Po około 2-3 tygodniach od zapłodnienia samiczka tworzy w swoim gnieździe kokon w którym znajduje się ok. 70-80 jaj. Ilość jaj w kokonie waha się od 10 do 100 i zależy między innymi od masy samicy. U pająków tego gatunku występuje zjawisko matryfagii. Po upływie miesiąca samica otwiera kokon, z którego wychodzą nimfy, Nimfy żywią się płynną masą którą wymiotuje samica. Finalnym efektem matryfagii u Stegodyphus lineatus jest całkowite zjedzenie matki przez młode.

Hodowla:

Wymagane jest terrarium pionowe, dla jednego osobnika optymalne wymiary to 25x25x35, jednak doskonale dają sobie radę w dużo mniejszych zbiornikach. Niezbędne są w terrarium suche krzewy na których żyje pająk, a także suche trawy, patyczki, liście, z których zbuduje gniazdo. Całkowita powierzchnia sieci może wynosić nawet 150 cm2. Podłoże nie jest wymagane. Dla większej ilości osobników zbiornik musi mieć odpowiednio większą powierzchnię. Można hodować grupowo. W naturze pająki te znoszą duże wahania temperatury i niską wilgotność. Zimą 4-20 stopni, latem 20-46 stopni. Przeciętna wilgotność 30-50 %. Hodujemy je na sucho, raz na 2 tygodnie można lekko spryskać pajęczynę z której pająk spije wodę. Karmimy odpowiedniej wielkości pokarmem, pająki doskonale radzą sobie z ofiarą większą od siebie, która wpadnie w lepką i gęstą pajęczynę. Młode polują zbiorowo, często „bijąc się” o dostęp do ofiary, konsumują ją po kilka osobników jednocześnie. W razie zagrożenia pająk woli uciec niż zaatakować. Jad nie stanowi zagrożenia dla zdrowego człowieka, ugryzienia zdarzają się bardzo rzadko.

Opracował: Marcin Świderski (swiderelk) na podstawie własnych doświadczeń oraz:

• Schneider J., Lubin Y., Infanticide by males in a spiker with suicidal maternal care, Stegodyphus lineatus (Eresidae), Animal Behavior 1997, Aug. 54(2): 305-12
• Pasquet A, Leborgne R, Lubin Y., Previous foraging success influences web building in the spider Stegodyphus lineatus (Eresidae), Behavioral Ecology vol. 10, No. 2, 115-121

1. wilgotnosc - przeważnie trzyma się je "na sucho" , pare kropel raz na dwa tygodnie, dosłownie

2.temp pokojowa

3. pajaki są bardzo odporne, mogą długo nie jeść, żyją w koloniach, jednak trzeba zapewnic odpowiedniej wielkosci pojemnik

4. co do rzeczywistej dlugosci życia sammicy samca nikt ci pprecyzyjnie nie powie, samice kilka, nawet prawdopodobnie do kilkunastu lat (przy niektóych Eresidae pustynnych jak np. dresserus, gandanameno)

5. samica nie jest agresywna w stosunku samca, jak nie chce kopulowac to go przegania, nie zjada go,

6. w polsce baaardzo rzadkie ale występują E. kollari

7. pająki bardzo łatwe w hodowli, nie padają, nie wymagają duzego pojemnika, nie agresywne (defensywne)

kwestia wywozu z kraju - jesli nie chronionyi panstwo nie nakłada zakazu wywozu z kraju to mozna, jesli polska nie nakłada jakichs ograniczen ws. importu danej grupy zwierząt - mozna, ale druga kwestia to wewnętrzne regulaminy poczty, kuriera czy linii lotniczej - tu juz pewnie mogą byc jakies niezgodnosci

Ja w temacie. C. darlingi L3, B. albopilosum L1 (jeszcze nimfy II, niedlugo powinny liniec) na inne pająki, skorpiony, drewnojady lub szarańcze.  Pisz PW, dogadamy się   Kędziory możliwa sprzedaż hurtem

kwestia osobnicza. u mnie P. murinus, C. marschali, C. schoedtei