---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
Został odkryty przez niemieckiego biologa Oliviera Zompro w 1996 r, który znalazł samice tego gatunku. Stał się jednym z najpopularniejszych gatunków w Polskich hodowlach. W czerwcu 2008 roku Thierry Heitzmann - francuz mieszkający na Filipinach - odkrył samca tego gatunku. Znalazł go na zachodnim wybrzeżu Luzon (jedna z wysp Archipelagu Filipińskiego). Dotąd w hodowlach znane były tylko samice tego gatunku rozmnażające się partenogenetycznie. Teraz płciowa populacja rozprzestrzenia się i można ją zdobyć od zagranicznych hodowców.
---
|
---
|
---
|
---
|
Patyczak skrzydlaty (Sipyloidea sipylus) występuje w tropikalnych lasach Madagaskaru. Patyczaki te posiadają skrzydła, których używają w razie niebezpieczeństwa, odstraszając nimi napastnika lub podlatując na niewielkie odległości. Ciekawostką u tego gatunku owada jest to, że w razie niebezpieczeństwa oprócz ucieczki może wydzielić cuchnącą ciecz. Sipyloidea sipylus to gatunek łatwy w hodowli, polecany na rozpoczęcie przygody z niezwykłymi owadami jakimi są straszyki. W hodowlach rozmnaża się wyłącznie partenogenetycznie. Do tej pory nie udało się odnaleźć samca tego gatunku. Nie jest wykluczone, że w naturalnym środowisku występuje.
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
Jest to jeden z najbardziej popularnych gatunków modliszek hodowanych w domach. Osiąga imponujące rozmiary, posiada różnorodne ubarwienie, dzięki czemu interesuje tak wielu terrarystów. Może przyjmować barwę od jaskrawo zielonej, przez pomarańczową do brązowej. Idealnie nadaje się na pierwszą modliszkę. Jest to gatunek łatwy dlatego tak często spotykany w hodowli. Chętnie poluje zarówno na owady latające jak i biegające. Nie wymaga rejestracji.
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
Gatunek mało popularny w hodowlach. Rozmnaża się płciowo jak i partenogenetycznie. Budową przypomina bardzo rozpowszechniony gatunek w hodowlach - Peruphasma shultei. Gatunek ten jest prosty w hodowli i na pewno nie sprawi problemów hodowcy, który miał już wcześniej do czynienia ze straszykami. W hodowlach występują 2 formy barwne: brązowo-czarna (opis) i czerwona.
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
Duży krocionóg z rodziny Spirostreptidae, osiągający 14-32 cm długości, liczba segmentów 59-72.
---
|
---
|
Gatunek typowy dla rodzaju.
Atrakcyjnie ubarwiony ptasznik o masywnej budowie. Przez całą długość odnóży prócz femur biegną białe prążki i stosunkowo grube obwódki w okolicy kolan. Odwłok czarny, porośnięty czerwonymi włosami.
Tliltocatl albopilosus (ex. Brachypelma albopilosum) - ptasznik kędzierzawy
Arachnida - Pajęczaki
Opis gatunku
|
0,0,1
|
Pająk odkryty stosunkowo niedawno, a już cieszy się wysoką popularnością.
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
Achatiny to afrykańskie lądowe ślimaki, rozpowszechnione w terrarystyce na całym świecie, skorupa największego osobnika w niewoli miała 39,3 cm!
---
|
---
|
---
|
---
|
Gatunek w ostatnim czasie stał się popularny w krajowych hodowlach, natomiast za granicą nie jest tak bardzo rozpowszechniony, dzięki czemu może stanowić świetne źródło nowych gatunków w drodze wymiany. Pierwsza udana hodowla miała miejsce w 2007 roku u Bruno Kneubühler'a ze Szwajcarii. Gatunek rozmnaża się płciowo i partenogenetycznie. Samica wyglądem przypomina popularnego patyczaka Sipyloidea sipylus. Zarówno samiec jak i samica posiadają skrzydła, bardzo dobrze latają. Czasami popadają w stan katalepsji, która jednak nie trwa długo. W tym stanie owad ustawia odnóża wzdłuż ciała i wygląda jak sucha gałązka. Zaatakowany może wydzielić z otworu gębowego nie przyjemnie pachnącą zielonkawą ciecz.
---
|
---
|
---
|
---
|
Charakterystyczną cechą gatunków z rodzaju Creobroter jest „oko” występujące na soczyście zielonej pierwszej parze skrzydeł. Druga para skrzydeł dwukolorowa, bliżej ciała skrzydła mają kolor czerwony, pozostała część łącznie z końcówkami skrzydeł czarna.
Wielkość samca: 3,0-3,5 cm
Wielkość samicy: 4,0-4,5 cm
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|
---
|