Ujo_23

Brak charakterystyki

Niewielki owad (wielkości 2–3 mm) z rzędu muchówek. Jest gatunkiem należącym do bezkręgowych organizmów modelowych.
W środowisku naturalnym owady te spotkać można w pobliżu drzew owocowych, wokół fermentujących owoców, ale przywabiają je także zapachy produktów jak wino, konfitury, dżemy i ocet. Nazwa muszka owocowa pochodzi stąd, iż owady te odżywiają się drożdżami żyjącymi na gnijących owocach. Taksonomicznie nie jest to prawdziwa mucha owocowa, bo nie rozmnaża się w owocach rosnących na drzewach, lecz w tych, które już opadną i zaczną gnić. Nie jest więc szkodnikiem upraw rolnych, choć może powodować szkody w przetworach owocowych.

Gatunki z rodzaju Blaberus są karaczanami, których rozwój larwalny związany jest z podłożem. Zarówno larwy jak i osobniki dorosłe nie wspinają się po gładkich pionowych powierzchniach. Osiąga wielkość do 80 mm.

Średniej wielkości karaczan o kosmopolitycznym zasięgu występowania osiągający 25-30 mm długości. Wspinający się po gładkich pionowych powierzchniach, nie zagrzebujący się. Notowany jako owad synantropijny.

Gatunek domowego świerszcza (synantropijny), przez cały rok można go spotkać w budynkach, a tylko latem w ich pobliżu.
Pożywienie stanowią odpadki, zdarza się też, że dobiera się do zapasów kuchennych.
Postać dorosłą można spotkać przez cały rok.
Donośny śpiew słychać pod wieczór i w nocy.
Osiąga około od 16-20 mm.

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Wielkość samca: 6-7 cm
Wielkość samicy: 8-9 cm

Charakterystyczną cechą gatunków z rodzaju Creobroter jest „oko” występujące na soczyście zielonej pierwszej parze skrzydeł. Druga para skrzydeł dwukolorowa, bliżej ciała skrzydła mają kolor czerwony, pozostała część łącznie z końcówkami skrzydeł czarna.

Wielkość samca: 3,0-3,5 cm
Wielkość samicy: 4,0-4,5 cm

Gatunek łatwo dostępny na polskim rynku hodowla trwa dosyć krótko jak na chrząszcze przez co jest popularna wśród początkujących chrząszczy- warto zaczynać przygodę z hodowlą chrząszczy właśnie od Pachnod ponieważ są dosyć odporne na błędy początkujących hodowców

Gatunek łatwo dostępny na polskim rynku hodowla trwa dosyć krótko jak na chrząszcze przez co jest popularna wśród początkujących chrząszczy- warto zaczynać przygodę z hodowlą chrząszczy właśnie od Pachnod ponieważ są dosyć odporne na błędy początkujących hodowców

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

W ciągu jednego roku wydaje dwa pokolenia. Zimuje w stadium poczwarki, z której wykluwa się w zależności od temperatury w połowie kwietnia i początkach maja. Jaja owalne lekko spłaszczone koloru brązowego wielkości 2,6 x 2,5mm. Po 10–14 dniach wylęgają się z nich czarne pokryte szczecinkami gąsieniczki z karminowo brązowymi głowami. Hodowlę larw prowadzimy podobnie jak u jedwabnika Antheraea yamamai. Po drugim linieniu gąsienice przybierają barwę jasnozieloną. Głowy Antheraea pernyi w początkowych stadiach jasnoszarougrowe w duże ciemne plamy, u osobników dorosłych po 4 linieniu jasnougrowe w drobne kropki. Na czubkach wyrostków grzbietowych wyrośnięte gąsienice maja cienkie włoski zakończone buławkami. Na nodze analnej jasnobrązowa trójkątna plama. Podobnie jak Antheraea yamamai posiadają na ciele srebrne kroplowate twory i niebieskie brodawki. Rozwój pierwszego pokolenia trwa ok. 4-5 tygodni, gąsienice przepoczwarczają się w jasno beżowych oprzędach, które budują między liśćmi, gałęziami lub na ścianach hodowlarki. Wylęg następuje po około 4-6 tygodniach w zależności od warunków otoczenia głównie temperatury. Gąsienice drugiego pokolenia rozwijają się dłużej. Motyle wylęgają się we wrześniu. Aby zapewnić ciągłość hodowli bezpieczniej oprzędy drugiego pokolenia motyli umieścić w lodówce a późną jesienią poczwarki wynieść w pojemniku na balkon lub werandę do przezimowania. Należy uważać na silne mrozy mogące spowodować ich wymarznięcie. Bez problemu znoszą temperatury około zera. Rozmnażanie przeprowadzamy podobnie jak Antheraea yamamai w dużych klatkach lub pudłach. (patrz też Lepidoptera).

To wyjątkowo duży i piękny skorpion jest jednym z najłatwiejszych w hodowli i utrzymaniu. Osiąga nawet 18 cm długości (przeciętnie 12-17 cm) i wagę 20-30g. Niekiedy wyrośnięte, ciężarne samice mogą ważyć około 50 g. Czarny, błyszczący kolor wpada czasami w ciemnoniebieski, brązowy lub zielonkawy odcień. Telson u młodych osobników jest biały, a z wiekiem staje się czerwono - brązowy.

Ubarwienie żółte, czasami ciemniejsze na mesosomie. Pedipalpy bardzo długie i cienkie. Piąty segment metasomy - czarny. Skorpion jest dość duży, dorosłe osobniki osiągają nierzadko nawet 11 cm.

Należy do "bark scorpion" czyli skorpionów nadrzewnych. Bardzo ciekawie ubarwiony, mesosoma, metasoma oraz odnóża w kolorze zółtawo-pomarańczowym. Przez środek mesosomy biegnie ciemny pas. Należy do średniej wielkości skorpionów. Wielkość dorosłego osobnika wynosi ok. 6 cm.

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Jeden z najmniejszych żółwi dostępnych w handlu. Wielkość dorosłych osobników waha się w granicach 12-15 cm. Ze względu na niewielkie rozmiary idealnie nadaje się do domowych akwariów.

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Brak charakterystyki

Występuje absolutnie wszędzie, stanowiąc najliczniejszy gatunek myrmekofauny większości rejonów. Spotkac ja można w miastach, w lasach, na łąkach i w próchniejącym drewnie. Często gniazduje w okolicach drzew zaatakowanych przez mszyce.

Występuje bardzo duże zróżnicowanie kolorystyczne pomiędzy podgatunkami, zwykle jednak w hodowlach spotykamy skorpiony w kolorze ciemnego brązu z jaśniejszymi odnóżami. Jest to nieduży gatunek dorasta do 3-5cm. Rodzina Euscorpius posiada bardzo słaby jad, niestanowiący zagrożenia dla zdrowia i życia człowieka. Może być trzymany w grupach.

Skorpion od dużych czerwonych szczypcach, dorasta do 12-15 cm. Barwa skorpiona od brązowego po czerwonawy.