skalmowski

Leczenie i diagnozowanie chorób u ślimaków jest niemalże niemożliwe, jednakże możemy próbować.
Gdy znajdziemy osobnika wykazującego jakieś zmiany na płaszczu, skorupie, lub schowanego głęboko we wnętrzu skorupy jest do jednoznacznym objawem jakieś dolegliwości. W wypadku wszystkich chorób przydatnym elementem leczenia jest przeniesienie chorych zwierząt do izolatki w postaci sterylnego terrarium lub faunaboxu.
Choroby pasożytnicze - na wolności bardzo często atakują one ślimaki, są one żywicielami różnych stadiów rozwojowych pasożytów. Możemy się ich obawiać tylko gdy mamy okazy pochodzące z odłowu lub prowadząc hodowle na podłożu zawierającym jaja lub przetrwalniki. Zwierząt z odłowu nie ma w polskich hodowlach, więc przy odpowiednim poziomie higieny lub wysterylizowaniu podłoża niebezpieczeństwo zarażenia się przez nasze ślimaki pasożytami jest niemalże równe zeru.
Zatrucia - możemy ich uniknąć poprzez podawanie wyłącznie nie pryskanych oraz nie nawożonych roślin. Jeśli już się zdarzy zatrucie jedyne co możemy zrobić to podawanie usunięcie z terrarium pokarmu będącego przyczyną zatrucia i podanie nowego nie skażonego niczym. Zatrucie może nastąpić także poprzez wniknięcie chemikaliów z zewnątrz poprzez przenikalną w dużym stopniu skórę ślimaka, profilaktyką przed tym jest każdorazowe mycie rąk samą wodą przed wzięciem zwierzęcia do rąk.
Uszkodzenia mechaniczne - Następują one najczęściej przy upadku lub upuszczeniu zwierzęcia z dużej wysokości na twardą powierzchnię. Najczęściej nie są one groźne i zwierze jest w stanie samo odbudować utracony fragment muszli, gdy uszkodzenie jest zbyt wielkie ślimak zdechnie...

Głównym antidotum na większość z tych chorób jest uważne analizowanie tego co podajemy naszym ślimakom, oraz ostrożne obchodzenie się z nimi.
Zły stan ślimaka widać najczęściej wtedy gdy jest on już w stanie agonalnym i nie ma już możliwości pomocy. Aby utrzymać czystość należy sprzątać resztki pokarmu, oraz odchody zwierząt, co 1 - 2 dni zapobiega to rozwojowi pleśni.



Zapobieganie chorobom.
Ślimaki hodowlane narażone są na zakażenie bakteriami i grzybami chorobotwórczymi zawartymi w skażonej paszy i glebie oraz przenoszonymi przez insekty. Zwierzęta hodowane w dużym zagęszczeniu zarażają się następnie od siebie. Szczególnie duże straty występują w fazie rozrodu. Dotyczą one jaj i wylęgu atakowanego przez grzyby pleśniowe oraz reproduktorów utrzymywanych w dużym zagęszczeniu i wilgotnym środowisku.
Wylęg atakowany jest również przez roztocza, które mogą spowodować nawet 100 % -ową śmiertelność; pasożyty te widoczne są gołym okiem lub pod lupą jako małe, białe, ruchliwe „pajączki”. Długotrwała, nadmierna wilgotność powietrza, powyżej 90 % oraz zbyt mokre podłoże powodują równie dotkliwe choroby fizjologiczne.
Leczenie ślimaków jest mało skuteczne dlatego zaleca się rygorystyczne zabiegi profilaktyczne:

- przy zakładaniu hodowli podstawą powodzenia jest zakup zdrowych i dojrzałych ślimaków lub wylęgu.
- glebę wykorzystywaną do zabiegów hodowlanych pobiera się z miejsc nieskażonych biologicznie i chemicznie;

- pH gleby wykorzystywanej do napełniania kubków lęgowych powinno być lekko kwaśne (pH 6,5) i zmieniana po złożeniu w niej jaj przez ślimaki;

- do inkubacji jaj zaleca się ostatnio gleby torfowe o pH nawet 3,5-4,5; kwaśny odczyn ogranicza rozwój bakterii i grzybów pleśniowych

Uwaga na pasożyty glebowe (głównie nicienie) .

Należy przestrzegać wymogów mikroklimatycznych (światło, wilgotność, temperatura, wymiana powietrza) w celu uniknięcia chorób fizjologicznych.


Pozdrawiam serdecznie
Grzegorz Skalmowski
SGGR
-------------------------------------------------------------------------
SnailsGarden -Gospodarstwo Rolne
e-mail: skalmowski@wp.pl
tel. + 48 (055) 248 48 13
mobile.+ 48 600 49 35 22
site web: http://www.hodowlaslimaka.webpark.pl