Wykrywanie Javascriptu wyłączone

Masz wyłączony javascript. Niektóre funkcje mogą nie działać. Proszę włączyć javascript aby mieć dostęp do pełnej funkcjonalności.

Jaszczurki

Węże

Żółwie

Krokodyle

Pajęczaki

Ptaszniki

Skorpiony

Płazy

Owady

Ssaki

Mięczaki

Skorupiaki

Wije

Owadożery

Sanzinia madagascariensis - sanzinia madagaskarska

Stan prawny

Aneks UE:	Aneks A
Ochrona w Polsce:	Brak danych
Gatunek niebezpieczny:	Nie
CITES:	Załącznik I
Gatunek inwazyjny w Polsce:	Nie

Skale

Trudność:	Gatunek umiarkowanie trudny w hodowli
Dostępność:	Gatunek o ograniczonej dostępności
Siła jadu:	Brak danych

0. Sanzinia madagascariensis - sanzinia madagaskarska

1. Sanzinia madagascariensis - sanzinia madagaskarska

Gatunek
Nazwa gatunkowa:	Sanzinia madagaskarska (Duméril & Bibron, 1844)
Synonimy	Boa manditra, Corallus madagascariensis, Xiphosoma madagascariense Duméril & Bibron, 1844
Nazwa polska	Sanzinia madagaskarska, Sanzinia
Nazwa angielska	Madagascar Tree Boa, Sanzinia
Nazwa niemiecka	Die Madagaskar-Hundskopfboa
Nazwa czeska	Hroznýš psohlavý
Podgatunki	Niektórzy badacze wyróżniają dwa podgatunki sanzinii madagaskarskiej: Sanzinia madagascariensis madagascariensis, Sanzinia madagascariensis volontany. Powyższe taksony nie mają charakteru oficjalnego.
Długość życia	15 - 25 lat
Występowanie	Madagaskar Powiększenie mapy
Hodowla grupowa	Hodujemy pojedynczo, Hodujemy w parach
Aktywność	Nocna
Typ terrarium	Terrarium umiarkowane
Wielkość terrarium dla dorosłego	80x80x100 cm
Wielkość terrarium dla pary	100x100x100 cm
Oświetlenie	12 godzin
UVB	Niepotrzebne
Dymorfizm płciowy	Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy
Środowisko życia	Gatunek nadrzewny
Informacje wstępne	Sanzinia madagaskarska to typowo nadrzewny wąż cechujący się ciałem spłaszczonym po bokach. Posiada bardzo silny, chwytny ogon pomocny przy wspinaczkach. Głowa o sercowatym kształcie z ciemnymi pręgami przebiegającymi wzdłuż pyska jest wyraźnie wyodrębniona od reszty ciała. Łuski sanzinii są grube i gładkie. Regularne cętki (ciemne z jasną obwódką) na grzbiecie tworzą zawsze obecny wzór. Kolorystyka jest zmienna w zależności od podgatunku/ odmiany barwnej (terytorialnej). Węże te osiągają średnio 150 - 180 cm długości. Klasyfikacja nie jest jasno określona.
Odmiany	Wyróżnia się dwie odmiany barwne/ terytorialne (brak zatwierdzonej klasyfikacji - patrz wyżej). 1. Odmiana zielona (green phase) - zasiedla wschodnie obszary wyspy. W ubarwieniu, zgodnie z nazwą, dominuje kolor zielony, jednak jego nasycenie jest zmienne w zależności od osobnika. Niektóre z nich mogą być bardziej szare, a nawet brązowawe. 2. Odmiana pomarańczowa (mandarin phase) - występująca w zachodniej części Madagaskaru. Dorosłe osobniki są zazwyczaj ciemnobrązowe. Ponadto przedstawiciele tej odmiany osiągają większe rozmiary od swoich zielonych kuzynów. *Sanzinie zaraz po narodzinach są krwistoczerwone lub bordowe. Wybarwianie w przypadku każdej z odmian przebiega inaczej. Osobniki zielone zwykle nabierają właściwych barw jeszcze przed ukończeniem drugiego roku życia, podczas gdy proces ten u przedstawicieli odmiany pomarańczowej może trwać znacznie dłużej.
Wygląd samca	Samce są mniejsze, posiadają wyraźne pazurki odbytowe, a ich ogon jest wyraźnie dłuższy.
Wygląd samicy	Samice są nieco większe od samców, a pazurki odbytowe są praktycznie niewidoczne.
Cechy szczególne	Sanzinie to węże niezbyt popularne ze względu na małą dostępność oraz trudność hodowli. Udane rozmnożenia w warunkach zamkniętych wciąż należą do rzadkości. Gatunek bywa określany jako agresywny, co jednak nie znajduje potwierdzenia wśród niektórych hodowców. Mimo swoich niewielkich rozmiarów są to węże bardzo silne, a do tego wyjątkowo zwinne. Niektórzy badacze twierdzą, że sercowaty kształt głowy, kojarzący się z wężami jadowitymi, pomaga w odstraszaniu drapieżników.
Biotop	Sanzinie zasiedlają bardzo zróżnicowane tereny, są spotykane zarówno w wilgotnych lasach, jak i na terenach suchych, półpustynnych.
Temperatura	W dzień 24 - 26°C, pod promiennikiem do 30°C, w nocy ok. 22°C z wyspą ciepła ok. 26°C.
Wilgotność	60 - 70%
Terrarium	Terrarium typu wertykalnego z wieloma gałęziami oraz elementami umożliwiającymi wspinaczkę. Obowiązkowo basen ze świeżą wodą oraz kryjówka.
Żywienie	Sanzinie nie wymagają zbyt częstego karmienia. Dorosłe osobniki należy karmić raz na 2-3 tygodnie podając dużego szczura. Oczywiście najważniejsza jest obserwacja konkretnego osobnika. Zarówno niedożywienie, jak i przekarmienie mogą mieć bardzo negatywne skutki. Węże te ułatwiają zadanie hodowcom - głodne osobniki potrafią od zmierzchu do świtu buszować po terrarium, co jest jasnym znakiem dla opiekuna. Młode sanzinie oraz te wybrane do sezonu rozrodczego powinny być karmione odpowiednio częściej.
Rozmnażanie	Udane rozmnożenia sanzini w hodowlach wciąż należą do rzadkości. Jest to zadanie bardzo trudne do zrealizowania, jednak nie niemożliwe. Samice osiągają dojrzałość płciową w wieku 4-5 lat, natomiast samce zazwyczaj są gotowe do kopulacji już po 3 roku życia. Osobniki wybierane do sezonu rozrodczego powinny być w jak najlepszej kondycji. Aktywność płciowa tego gatunku rozciąga się od października do stycznia - lutego. Jest to odpowiedni okres do stymulacji okresu godowego (stopniowe obniżenie temperatury jest tu czynnikiem kluczowym). Samca (samce) dopuszcza się zwykle w listopadzie, a jego obecność przy partnerce jest wskazana aż do momentu owulacji (styczeń/luty). Ciężarne samice często odmawiają przyjmowania pokarmu, a także stają się ciemniejsze niż zwykle. W ciągu dnia można będzie zaobserwować jak wygrzewają się pod promiennikiem, natomiast w nocy będą wybierać chłodniejsze miejsca (lub będą przebywać w basenie). Ciąża trwa około pół roku. Wielkość miotu uzależniona jest od różnych czynników, średnio jest to 5-15 młodych.
Uwagi	Mimo, że sanzinie są wężami nadrzewnymi, chętnie przebywają także na ziemi. Zwykle w ciągu dnia spędzają czas w kryjówkach, natomiast w nocy aktywnie wspinają się i buszują po terrarium. Częstym błędem początkujących hodowców jest utrzymywanie zbyt wysokiej temperatury oraz wilgotności w terrarium. Należy pamiętać, że sanzinie mają inne wymagania środowiskowe od pytonów zielonych czy boa psiogłowych.
Źródła informacji	O'Shea M., "Boas and pythons of the world", Princeton University Press, 2007. www.pythonsandboas.co.uk/?page_id=4011 www.iucnredlist.org/details/summary/19900/0 reptile-database.reptarium.cz/species?genus=Sanzinia&species=madagascariensis&search_param=%28%28species%3D%27madagascariensis%27%29%29 www.arkive.org/madagascar-tree-boa/sanzinia-madagascariensis/ Informacje pochodzą także z doświadczeń własnych (Alexander Karpuk - Alessandro) oraz zaprzyjaźnionych hodowców.