Pycnoscelus surinamensis - karaczan surinamski
Stan prawny
| Aneks UE: | Nie jest w Aneksie UE |
| Ochrona w Polsce: | Brak danych |
| Gatunek niebezpieczny: | Nie |
| CITES: | Nie jest na liście CITES |
| Gatunek inwazyjny w Polsce: | Nie |
Skale
| Trudność: | Gatunek prosty w hodowli |
| Dostępność: | Brak danych |
| Siła jadu: | Brak danych |
0. Pycnoscelus surinamensis - karaczan surinamski
Gatunek |
|
| Nazwa gatunkowa: |
Pycnoscelus surinamensis (Linnaeus, 1758)
|
| Synonimy | Panchlora celebesa Walker; 1868; Blatta corticum Serville; 1838; Polyzosteria crassipes Walker; 1868; Epilampra dimorpha Shiraki; 1906; Perispherus laevis Le Guillou; 1841; Polyzosteria latipes Walker; 1868; Pycnoscelus surinamensis major Roeser; 1940; Blatta melanocephala Stoll; 1813; Pycnoscelus surinamensis minor Roeser; 1940; Pycnoscelus obscurus Scudder; 1862; Panchlora occipitalis Walker; 1871; Epilampra tatei Tepper; 1894 |
Nazwa polska
|
Karaczan surinamski |
Nazwa angielska
|
Surinam Cockroach |
Nazwa niemiecka
|
Gewächshausschabe |
| Hodowla grupowa | Hodujemy w stadzie |
| Aktywność | Całodobowa |
| Typ terrarium | Terrarium tropikalne |
| Oświetlenie | Oświetlenie niewymagane |
| UVB | Niepotrzebne |
| Informacje wstępne | Niewielki karaczan osiągający 18-25 mm długości. Rozwój larw w podłożu. Owady dorosłe potrafią wspinać się po gładkich pionowych powierzchniach. Spośród karaczanów jest uznawany za największego szkodnika mogącego powodować duże straty szczególnie w szklarniach. Bywa notowany jako owad synantropijny. |
| Cechy szczególne | Jest to gatunek rozmnażający się poprzez partenogenezę. Owady dorosłe wspinają się po gładkich pionowych powierzchniach. Zakopuje się w podłożu, rozwój larw związany z podłożem. |
| Biotop | Ściółka. Notowany jako szkodnik w uprawach roślin w cieplejszych strefach klimatycznych oraz szklarniach. |
| Temperatura | 23-32°C |
| Wilgotność | W przedziale 50-80% |
| Terrarium | Wielkość pojemnika hodowlanego powinna być dostosowana do liczby karaczanów. Wystrój mogą stanowić kawałki kory, korzenie, łupiny orzecha, suche liście. Pycnoscelus surinamensis chętnie się zagrzebuje, a rozwój larw przebiega w podłożu dlatego też warstwa podłoża powinna mieć co najmniej kilka centymetrów grubości. Jako podłoża możemy użyć torfu, włókna kokosowego ziemi do kwiatków. Owady dorosłe dobrze wspinają się po gładkich pionowych powierzchniach dlatego górne brzegi pojemnika hodowlanego powinny być posmarowane wazeliną, a otwory wentylacyjne powinny być wykonane z drobnej siatki. |
| Żywienie | Gatunek wszystkożerny zarówno pokarmy pochodzenia roślinnego jak i zwierzęcego takie jak produkty zbożowe, suche karmy dla psów i kotów, pokarmy dla rybek, owoce, warzywa. Pokarmy najlepiej podawać w miseczkach. Niezjedzony pokarm najlepiej usunąć. |
| Rozmnażanie |
Jest to gatunek jajożyworodny, rozmnażający się partenogenetycznie.
|
| Źródła informacji | 1. Blattodea Species File [klik] |
Informacje
0 Komentarze