Gatunek
|
|
Nazwa gatunkowa: |
Platymeris biguttatus (Linneusz, 1767)
|
Nazwa polska
|
Pluskwiak dwuplamy
|
Nazwa angielska
|
Assassin Bug
|
|
Długość życia
|
Do dwóch lat jako imago
|
|
Hodowla grupowa
|
Hodujemy w stadzie
|
|
Aktywność
|
Całodobowa
|
|
Typ terrarium
|
Terrarium stepowe
|
|
Wielkość terrarium dla dorosłego
|
10x10x15 cm
|
|
Wielkość terrarium dla pary
|
10x10x15 cm
|
|
Wielkość terrarium dla haremu
|
20x20x30 cm
|
|
Oświetlenie
|
Oświetlenie niewymagane
|
|
Środowisko życia
|
Gatunek naziemny
|
|
Informacje wstępne
|
Są to dość duże, atrakcyjnie ubarwione owady. Na każdym ze skrzydeł, mniej więcej w połowie długości ciała, posiadają po jednej dużej, okrągłej białej plamie. Na udach każdego z odnóży występują żółte paski. Reszta ciała ubarwiona jest na czarno. Młode do pierwszej wylinki są czerwone, po czym stopniowo ciemnieją. Posiadają one parę długich, ruchliwych czułek. Odnóża również są stosunkowo długie, szczególnie tylna para. Skrzydła pokrywają cały odwłok, ciasno do niego przylegając. Zawsze jedno zachodzi na drugie. Głowa jest niewielka, wyraźnie oddzielona od tułowia i wydłużona, co szczególnie uwydatnia charakterystyczny dla pluskwiaków, zawinięty pod spód ryjek, zakończony sztylecikiem, służącym do zabijania ofiary i pożywiania się. Całe ciało prócz skrzydeł i wierzchniej strony tułowia pokrywają słabo widoczne, gęste włoski. Na obrzeżach przypominającej pancerz wierzchniej części tułowia występują nieliczne, regularnie rozmieszczone kolce.
|
|
Temperatura
|
W dzień 22-28°C, w nocy nie mniej niż 20°C
|
|
Wilgotność
|
W dzień 40-60%, w nocy nie niżej niż 60%
|
|
Żywienie
|
Żywią się wszelkimi owadami. Potrafią zaatakować i zabić nawet znacznie większa od siebie ofiarę, szczególnie jeśli mają możliwość polowania w grupie. Zawsze szukają w ofierze miękkiej części "pokrywy", jak np. odstępy pomiędzy segmentami (często atakują tuż za głową) po czym błyskawicznie wbijają w to miejsce swój sztylecik i wstrzykują ślinę z jadem, która rozpuszcza wszelkie miękkie tkanki. Po zakończeniu konsumpcji ofiara jest z zewnątrz praktycznie nienaruszona i przypomina własną wylinkę. Młode należy karmić muszkami owocówkami lub kawałkami większych owadów. Spotykany jest także kanibalizm, dlatego kiedy trzymamy je w grupach należy karmić je dość obficie.
|
|
Rozmnażanie
|
Zarówno płciowo jak i przez partenogenezę. W przypadku obecności samca, przed kopulacją podchodzi on samicę od tyłu i wydaje dźwięki przypominające szybkie skrzypienie styropianem po szkle, po czym przystępuje do kopulacji, a w trakcie samego aktu gładzi samicę odnóżami. Samica składa jaja nieregularnie (może być nawet kilka jaj dziennie, jak i może nie być żadnego przez dłuższy czas) zakopując je płytko pod podłożem lub chowając we wszelkich szczelinach, czasami też bezpośrednio na podłożu. Jajka są malutkie, owalne i ciemno brązowe. Można je zostawić w terrarium jednak potem pojawi się problem z wyłapaniem wszystkich maluchów. Dlatego najlepiej przenieść je do osobnego pojemniczka i inkubować w temperaturze ok. 25°C na wilgotnej mieszance piasku i torfu lub samym piasku. Kiedy zbliża się wylęg, jaja stają się bardziej matowe i czerwone. Młode lęgną się po około 20-30 dniach i najlepiej jest wtedy przenieść je do osobnych pojemniczków (np. pudełka po kliszach). Młode zaczynamy karmić po około 2 dniach. Przechodzą one rozwój niezupełny, co oznacza że młode są od początku podobne kształtem do rodziców. Jeżeli chcemy nakłonić samicę do składania jaj w konkretnym miejscu, wystarczy umieścić w terrarium pojemnik z wilgotnym vermiculitem a samica powinna wybrać to miejsce za dogodne dla jaj.
|
|
Uwagi
|
Rozdrażnione plują na napastnika śliną zawierającą jad. Jeżeli ofiara jest zbyt duża potrafią polować w grupach, tworząc dość skomplikowane jak na owady zasadzki - część owadów czai się ukryta za np. kawałkiem kory podczas gdy inne naganiają w ich kierunku ofiarę, po czym wszystkie atakują i pożywiają się wspólnie. Nawet pojedynczy okaz potrafi porwać się na znacznie większą zdobycz.
|
|
Źródła informacji
|
|
Stan prawny
Skale
Informacje
0 Komentarze