Pamphobeteus sp. platyomma
Stan prawny
| Aneks UE: | Nie jest w Aneksie UE |
| Ochrona w Polsce: | Brak danych |
| Gatunek niebezpieczny: | Nie |
| CITES: | Nie jest na liście CITES |
| Gatunek inwazyjny w Polsce: | Nie |
Skale
| Trudność: | Gatunek umiarkowanie prosty w hodowli |
| Dostępność: | Gatunek o umiarkowanej dostępności |
| Siła jadu: | Brak danych |
0. Pamphobeteus sp. platyomma
1. Pamphobeteus sp. platyomma
2. Pamphobeteus sp. platyomma
3. Pamphobeteus sp. platyomma
4. Pamphobeteus sp. platyomma
5. Pamphobeteus sp. platyomma
Gatunek |
|
| Nazwa gatunkowa: |
Pamphobeteus sp. platyomma
|
| Synonimy | Pamphobeteus sp. Equador |
| Długość życia | Samice 15-20 lat, samce około rok po ostatniej wylince. |
| Występowanie |
Ekwador
Powiększenie mapy |
| Hodowla grupowa | Hodujemy pojedynczo |
| Aktywność | Nocna |
| Typ terrarium | Terrarium tropikalne |
| Włoski parzące | Typ I, Typ III |
| Środowisko życia | Gatunek naziemny |
| Informacje wstępne |
Jest to duży gatunek ptasznika. Dorosłe samice dorastają do 9-10cm DC z rozpartymi odnóżami do 25cm i są potężnie zbudowane, dorosłość osiągają po około 3-4 latach. Samce są nieco mniejsze i smuklejsze do 6.5-7 cm DC, dorastają po około 3 latach. Gatunek słabo jadowity, jednak potrafi boleśnie ukąsić ze względu na wielkość kłów jadowych. Nadaje się dla początkujących terrarystów, odporny na błędy hodowców. Młode osobnik są bardzo żarłoczne. Charakteryzują się szybkim tempem wzrostu i dużym przyrostem po wylinkach. Młode osobniki posiadają charakterystyczny czerwono-czarny odwłok z treepattern na którym znajdują się długie czerwone włoski. Tarcza grzbietowa jest ciemna z różowo-białą otoczką, która wraz ze wzrostem pająka nabiera coraz bardziej intensywnego czarnego koloru a na całości karapaksu widnieją promieniste różowo-czerwone linie prowadzące ku środkowi fovea. Odnóża są koloru czarno-srebrnego pokryte czerwonymi włoskami. Cześć udowa odnóży (femur) jest czarna z czerwonym połyskiem( tylko podczas dorastania) |
| Odmiany | W handlu wyróżnia się dwie odmiany jasną i ciemną (bright i dark), nie zostały jednak w żaden sposób sklasyfikowane, tylko nadane przez hodowców, transporterów. |
| Wygląd samca | Niedorosłe samce około dziewiątej wylinki zaczynają nabierać fioletowego koloru. Dorosłe maja na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne - bulbusy, a na pierwszej parze odnóży krocznych haki. W ubarwieniu na całym ciele dominują kolory purpury i fioletu, jedynie odwłok jest czarny. Obie odmiany dorosłych samców są niemalże identycznie ubarwione, nie do rozpoznania na podstawie wyglądu. |
| Wygląd samicy |
Samice wraz ze wzrostem ku dorosłości tracą kolory. Charakterystyczny treepattern na odwłoku praktycznie całkowicie znika, tak samo dzieje się ze wzorkiem na karapaksie, który wraz z wiekiem traci swój czerwony kolor i staje się coraz mniej widoczny. Kolor zmienia się od czerni do brązu miedzy linieniem pająka, duży wpływ na barwę ma także podatność na światło słoneczne. Czerwony wzorek na karapaksie od oczu do fovea u dorosłych samic utrzymuje się przez dość długi czas, jednak wraz z wiekiem zanika. „Dark variant” Ciemna odmiana platyomma posiada Ciemny czarno brązowy kolor karapaksu i ciemno brązowe odnóża, poza częścią udową (Femur) która jest czarna. „Bright variant” Jasna odmiana posiada jasno brązowy odcień karapaksu jak i odnóży, poza częścią udową (Femur) która ma ciemno brązową barwę. |
| Cechy szczególne |
Młode osobniki posiadają treepattern, charakterystyczny dla rodzaju wzorek na odwłoku w kształcie "choinki". Często osobniki bywają bardzo nadpobudliwe, w sytuacjach stresowych układają się w charakterystyczny sposób unosząc odwłok ku górze i wyczesują włoski parzące na napastnika. |
| Biotop | W naturze zasiedla leśne obszary o dość wysokiej względnej wilgotności i temperaturach które często spadają poniżej 20*. Miesiące zimowe od stycznia do kwietnia są bardzo mokre, którym sprzyjają duże opady deszczu. |
| Temperatura | Temperaturę utrzymujemy na poziomie 24-25°C z nocnymi spadkami do 18-22°C, warto o tym pamiętać aby zapewnić odpowiedni cykl w hodowli. |
| Wilgotność | Wilgotność utrzymujemy na poziomie 75-80%. |
| Terrarium | Dla dorosłych samic odpowiednie będzie terrarium o wymiarach minimum 45x40x30, jako podłoże można zastosować torf kwaśny lub substrat kokosowy. Warstwa podłoża powinna wynosić minimum 10cm, jako kryjówkę najlepiej zastosować kawałek korzenia lub tubę korkową. Warto także w terrarium umieścić miseczkę z woda oraz zasadzić żywe rośliny, które pomogą utrzymać odpowiednia wilgotność. |
| Żywienie | Z żywieniem tego gatunku nie ma problemów, zarówno młode jak i dorosłe osobniki bardzo chętnie przyjmują pokarm. Karmówkę dobieramy stosownie do wielkości pająka, młode osobniki karmimy średnio co 2-3 dzień, dorosłe osobniki raz na 1-2 tygodnie. Należy pamiętać aby urozmaicić pokarm podawany ptasznikom, pomoże to w dostarczeniu odpowiednich składników odżywczych. |
| Rozmnażanie |
Rozmnażanie tego gatunku nie należy do najłatwiejszych. Sam proces kopulacji najczęściej przebiega bez problemu, samica nie jest agresywna w stosunku do samca, należny jednak pamiętać by przed zbliżeniem dobrze podkarmić parkę. Po udanej kopulacji samica zaczyna żerować i pochłania duże ilości pożywienia. Kokon najczęściej składają po kilku miesiącach (4-6) od kopulacji, jednak znane są przypadki, że samice składały kokony po 8-9 miesiącach. Znajduje się w nim około 150-200 jajeczek z których po kilku tygodniach wychodzą nimfy (czas ten zależy od warunków jakie panują w terrarium samicy z kokonem). Podobno dobrym sposobem jest dopuszczanie pary jesienią a następnie zimowanie samicy do momentu ocieplenia. Według hodowców dobrze jest obniżyć wilgotność w procesie inkubacji kokonu nawet do 60%. Kokon ma wygląd spłaszczonego placka i jest pokryty włoskami parzącymi przez samicę. Gatunek coraz bardziej powszechny w hodowlach. W Polsce i Europie do kilku rozmnożeń w ciągu roku.
|
| Uwagi |
1. Gatunek nigdy nie został opisany. Przez hodowców często błędnie nazywany Vitalius Wacketi- gatunek ten został opisany, pierw jako Pamphobeteus platyomma a następnie został przeniesiony do rodzaju Vitalius. Wygląda zupełnie inaczej: http://www.birdspiders.com/gallery/index.php/Tarantulas/vwacketi 2. Brazilian Pink Bloom jest błędnym synonimem P. sp. platyomma, gdyż nie występuje on w Brazylii tylko w Ekwadorze. 3. W hodowli niegdyś często mylony z innymi gatunkami z rodzaju. 4. Mimo iż w hodowlach występują 2 różne odmiany barwne to są one mieszane ze sobą i rzadko kto ma na uwadze to by dobierać poprawne formy. Raczej wszystko zostało wrzucone niepoprawnie do jednego worka, gdyż nikt nie stwierdził że jest to jeden i ten sam gatunek. Odmiana jasna jest dużo rzadziej spotykana w hodowlach. |
| Odnośnik do opisu | http://www.terrarium.com.pl/zobacz/vitalius-wacketi-563.html |
| Źródła informacji |
|
Informacje
0 Komentarze