Oxychilus draparnaudi - szklarka Draparnauda
Stan prawny
| Aneks UE: | Nie jest w Aneksie UE |
| Ochrona w Polsce: | Brak danych |
| Gatunek niebezpieczny: | Brak danych |
| CITES: | Nie jest na liście CITES |
| Gatunek inwazyjny w Polsce: |
Skale
| Trudność: | Gatunek umiarkowanie trudny w hodowli |
| Dostępność: | Gatunek łatwo dostępny |
| Siła jadu: | Brak danych |
Gatunek |
|
| Nazwa gatunkowa: |
Oxychilus draparnaudi (Beck, 1837)
|
Nazwa polska
|
Szklarka Draparnauda |
Nazwa angielska
|
Draparnaud's Glass Snail |
| Występowanie |
Polska
Powiększenie mapy |
| Hodowla grupowa | Hodujemy w stadzie |
| Aktywność | Całodobowa |
| Typ terrarium | Terrarium umiarkowane |
| Wielkość terrarium dla pary | 15x15x25 cm |
| Informacje wstępne |
Gatunek pochodzący pierwotnie z regionu śródziemnomorskiego, obecnie występujący w całej Europie (włączając Wyspy Bryt. oraz Skandynawię), Ameryce Północnej, stwierdzony w Australii i Nowej Zelandii. "Szerokość muszli: 13,5-16 mm, wysokość muszli: 5-6,5 mm (okazy większe są bardziej płaskie); muszla złożona z 5½-6 skrętów, z których ostatni jest około 2,5 razy szerszy od przedostatniego, z otwartym dołkiem osiowym. Ubarwienie muszli od góry żółto- lub rogowo-brunatne, od spodu szarawe, powierzchnia lśniąca. W Polsce występują przeważnie okazy o spłaszczonej muszli." 1 Dzięki przezroczystości muszli nawet u dorosłych osobników istnieje możliwość zobaczenia bijącego serca ślimaka; jest to cecha charakterystyczna szklarek. Ciało ślimaka barwy szarej do szaroniebieskiej. |
| Cechy szczególne | Gatunek agresywny wobec innych ślimaków poza krótkimi okresami bezpośrednio po nakarmieniu. Niezbyt często się wspina. W niewoli stosunkowo trudny do rozmnożenia. |
| Biotop | Parki, ogrody, stanowiska synantropijne obfitujące w kryjówki - np. stosy kamieni, próchniejące konary, zacienione i wilgotne miejsca z dużą ilością ściółki. |
| Temperatura | 15-25°C |
| Wilgotność | 80% |
| Terrarium | Terrarium zacienione, z dużą ilością substratu w postaci torfu kokosowego, torfu kwaśnego lub mieszanki obu. Warstwa podłoża powinna wynosić ok 5cm. W terrarium konieczne jest zapewnienie dużej liczby kryjówek oraz źródła wapnia. |
| Żywienie |
Jaja innych ślimaków (np. potłuczone jaja achatin), inne ślimaki muszlowe i nagie- mniejsze od szklarki lub zbliżonej wielkości, gotowane białko jajka, pokarm wysokobiałkowy dla ryb. W naturze również dżdżownice i martwe bezkręgowce. Jako urozmaicenie diety należy zapewnić dostęp do pokarmu roślinnego, np. ogórka, kiełków. |
| Rozmnażanie |
Jaja składane są w małych pakietach (do kilkunastu sztuk). Szczyt sezonu rozrodczego obserwowany jest wiosną i jesienią.
|
| Zimowanie | Nie wymaga zimowania. |
| Uwagi | "Oxychilus draparnaudi jest bardzo podobny do Oxychilus cellarius, ale jego muszla jest znacznie większa, ma bardziej rozszerzony ostatni skręt i jest mniej błyszcząca. Jednak pewne rozdzielenie obu tych gatunków jest możliwe tylko na podstawie budowy narządów rozrodczych(...)" 1 |
| Źródła informacji |
|
Informacje
0 Komentarze