Gatunek
|
Nazwa gatunkowa: |
Neurergus crocatus (Cope, 1862)
|
Nazwa angielska
|
Urmia Newt
|
Nazwa niemiecka
|
Urmia-Molch
|
Nazwa czeska
|
Žlutoskvrný čolek, čolek kurdistánský
|
Podgatunki
|
Nie występują, choć spotykane były anomalia barwne u młodych osobników.
|
Występowanie
|
Irak, Iran, Turcja
Powiększenie mapy
|
Hodowla grupowa
|
Hodujemy w haremach
|
Aktywność
|
Całodobowa
|
Typ terrarium
|
Akwaterrarium
|
Wielkość terrarium dla haremu
|
100x50x40 cm
|
Oświetlenie
|
12 godzin
|
UVB
|
Niepotrzebne
|
Dymorfizm płciowy
|
Dymorfizm niewidoczny
|
Środowisko życia
|
Gatunek wodno-lądowy
|
Informacje wstępne
|
Neurergus crocatus jak i cały rodzaj Neurergus bardzo blisko spokrewniony z rodzajem Euproctus. To dość duża salamandra dochodząca do 19 cm. Ogon zajmuje około połowy całkowitej długości. Skóra na grzbiecie i bokach jest szorstka i wypełniona wieloma średnimi i małymi brodawkami. Grzbiet czarny z szeregiem dużych jasnożółtych plam, które z wiekiem powiększają się tworząc nieraz wzór przypominający czarna kratkę na jasnożółtym tle. Brzuch jest żółto-pomarańczowo-czerwony. Rozróżnienie płci poza okresem godowym jest trudne. Bardzo rzadko spotykane w terrariach i prawdopodobnie są potomkami złapanych osobników w 1990 roku w Iraku (zostały zebrane w irackim Kurdystanie w pobliżu Akra). Dorasta do 19 cm. Inne z rodzaju Neurergus: Neurergus strauchii, Neurergus kaiseri, Neurergus microspilotus.
|
Biotop
|
Gatunek ten znany jest z zajmowania siedlisk na dość dużym obszarze południowej prowincji Hakkari w północno-wschodnim Iraku, Turcji, do Kirkuku, na północ zachodnim Iranie w regionie zachodnim brzegu jeziora Urmia. Salamandra ta zamieszkuję również na zachodnich i wschodnich stokach i zboczach gór Zagros. Zamieszkuje strumienie górskie w centralnych i wysokich górach. Siedliska są jednak w dużej mierze niezbadane.
|
Temperatura
|
Zimowanie na 2 miesiące 9-14°C, latem 20 do 22°C
|
Terrarium
|
Część wodna nie płytsza niż ok 15 cm i nie głębsza jak 30 cm. Woda odczyn zasadowy.Dobrze filtrowana. Szereg kryjówek np. z wapieni. Neurergus crocatus rzadko przebywa poza wodą.
|
Żywienie
|
Płazy te w odróżnieniu od innych przedstawicieli salamandrowatych rosną powoli i nie wymagają intensywnego żywienia, ale pożywienie musi być wyjątkowo różnorodne i wyjątkowo bogate w składniki odżywcze. Owady i ich larwy są wyraźnie preferowane w diecie Neurergus crocatus - hodowcy podają często świerszcze i ich wylęg oraz inne owady i larwy karmowe (ja podaję swoim ochotkę, rurecznik, wazonkowca, artemię i malutkie dżdżownice, dużą rozwielitkę) . Zdarza się, że nie chcą przyjmować dżdżownic na lądzie.
|
Rozmnażanie
|
Po odpowiedniej hibernacji. Temperatura wody w granicach 12-15°C. Do składania jaj służą konstrukcje kamienne w części wodnej. Samice tego gatunku zazwyczaj przyklejają jaja w szczelinach lub na sufitach jaskiń i nawisów. Często wszystkie jaja są przyłączone do tego samego miejsca, tak że tworzy się prawdziwym gniazdo. Aby zabezpieczyć jaja, tarło należy przenieść do innego basenu. Zwykle ilość złożonych jaj na samicę nie powinna przekraczać 50-60. Pamiętać należy, że jaja rozwijają się w naturalnym środowisku, w wodzie płynącej! Aby uniknąć dostania się do filtra wylęgniętych larw należy zastosować gąbkę lub odpowiedniego "zabezpieczenia" na wlocie filtra! Artemia, a także oczliki (rodzaj Cyclops) są pierwszym posiłkiem larw, które otrzymują pokarm przez kilka dni po wykluciu. Po 3-4 miesiącach rozpoczyna się proces metamorfozy - najpierw w wodzie, następnie kontynuowany również na lądzie. Dojrzałość płciową osiągają po 4-5 latach.
|
Zimowanie
|
Tylko dla wtajemniczonych i doświadczonych hodowców w temperaturze 4-5°C. Np. odpowiednio przygotowana lodówka.
|
Uwagi
|
Na różnych etapach rozwoju jak i w trakcie procesu metamorfozy - przeobrażania się w postać dorosłą mogą występować ogromne problemy z utrzymaniem przy życiu osobników tego gatunku. Na krótko przed osiągnięciem dojrzałości płciowej prawie dorosłe osobniki nagle zaczynają chorować i umierać (zazwyczaj do 100% w ciągu kilku tygodni). Powód tego zjawiska nie jest jasny. Możliwe jest, że w tej fazie zachodzą jakieś zmiany hormonalne w ogólnej fizjologii zwierząt, której towarzyszy drastyczny spadek odporności. Takie zjawisko opisał jeden z niewielu doświadczonych hodowców tych płazów Günter Schultschik. Gatunek ten jest wpisany na The IUCN Red List of Threatened Species Na podstawie najnowszych informacji, badań jest bardzo możliwe, że wzrost temp. powyżej 22 °C przez dłuższy czas może być bardzo niebezpieczny dla tych płazów i doprowadzić do ich śmierci! Również zbyt szybkie "przeorganizowanie" ich na tryb lądowy nie jest wskazany.
|
Źródła informacji
|
|
1 Komentarze
jeszcze skończe