Lachesis muta - groźnica niema
Stan prawny
Aneks UE: | Nie jest w Aneksie UE |
Ochrona w Polsce: | Brak danych |
Gatunek niebezpieczny: | Nie |
CITES: | Nie jest na liście CITES |
Gatunek inwazyjny w Polsce: |
Skale
Trudność: | Brak danych |
Dostępność: | Brak danych |
Siła jadu: | Brak danych |
Gatunek |
|
Nazwa gatunkowa: |
Lachesis muta (Linnaeus, 1766)
|
Nazwa angielska | Bushmaster |
Podgatunki |
Dawniej wyróżniano co najmniej cztery podgatunki. Obecnie wszystkie zaliczane są do nominatywnej formy Lachesis muta muta. - Lachesis m. stenophyrus występuje w Ameryce Środkowej, południowa-wschodnia Nikaragua do wybrzeży Pacyfiku Kolumbii i Ekwadoru. - Lachesis m. melanocephala występuje w południowo-wschodniej Kostaryce - Lachesis m. rhombeata południowa-wschodnia Brazylia - Lachesis m. muta obejmuje pozostały obszar występowania w Ameryce Południowej. |
Występowanie |
Boliwia, Brazylia, Ekwador, Gujana, Kolumbia, Kostaryka, Nikaragua, Peru, Trynidad i Tobago, Wenezuela
Powiększenie mapy |
Aktywność | Nocna, O zmierzchu, O świcie |
Informacje wstępne |
Lachesis muta to duży wąż z podrodziny grzechotnikowatych. Często przekracza 2 metry długości, potencjalnie może osiągnąć 3,5 m. To drugi co do wielkości wąż jadowity na świecie (zaraz po kobrze królewskiej Ophiophagus hannah). Posiadają dużą, wyraźnie wyodrębnioną głowę charakterystyczną dla węży z rodziny Viperidae. Zęby jadowe mogą mieć 2,5 cm długości. Po bokach głowy umiejscowione są jamki policzkowe pełniące funkcję termoreceptorów. Wąskie pasmo czarnych łusek biegnie od oczu po kąciki pyska. Paleta barw ciała waha się od ceglasto-czerwonego, brązowego po żółtawy i jasnoróżowy. Wzdłuż grzbietu i boków ciała usytuowane są czarne, jasno-brązowe plamy w kształcie diamentów lub trójkątów. Czasami u niektórych osobników zlewające się w jednolity wzór tworzący zygzak. Krawędzie wzoru są jasno obrzeżone. Brzuch jasny. Nie posiada grzechotki, na końcu ogona umiejscowiony jest kolec. |
Biotop | Wąż rzadki, prowadzi naziemny, skryty tryb życia. Zamieszkuje tropikalne lasy deszczowe Ameryki Południowej. Zasiedla słabo zaludnione obszary leśne z dużą liczbą opadów i wysoką wilgotnością. Zwykle spotykana na obszarach nizinnych położonych poniżej 1000 m n.p.m.. |
Żywienie | Poluje na drobne ssaki okazjonalnie na gady i ptaki, młode osobniki rozszerzają dietę o płazy. Do ulubionych ofiar zaliczają się gryzonie z rodziny Proechimys. Jak większość węży jest biernym drapieżnikiem, poluje z ukrycia przyczajona w pobliżu ulubionych ścieżek ofiar polegając na swoim maskującym ubarwieniu. |
Rozmnażanie |
Jako jedyny przedstawiciel rodziny żmijowatych w Nowym Świecie zalicza się do węży jajorodnych. Samica składa od 5 do 19 jaj. Jaja składane są w opuszczonych norach. Jako gniazda często wybierane są nory Aguti. Samica strzeże jaj. Okres inkubacji w zależności od panujących warunków trwa od 60 do 79 dni. Wykluwające się młode mają w przybliżeniu 30-50 cm. Różnią się ubarwieniem od osobników dorosłych, posiadają charakterystyczną jasnopomarańczową lub żółtą końcówkę ogona której używają jako wabik na ofiary. Ubarwienie dorosłego osobnika uzyskują w 1-2 roku życia, natomiast dojrzałość płciową osiągają w wieku 4 lat.
|
Źródła informacji |
|
0 Komentarze