Wykrywanie Javascriptu wyłączone

Masz wyłączony javascript. Niektóre funkcje mogą nie działać. Proszę włączyć javascript aby mieć dostęp do pełnej funkcjonalności.

Jaszczurki

Węże

Żółwie

Krokodyle

Pajęczaki

Ptaszniki

Skorpiony

Płazy

Owady

Ssaki

Mięczaki

Skorupiaki

Wije

Owadożery

Hydrosaurus amboinensis - agama żaglowa

Stan prawny

Aneks UE:	Nie jest w Aneksie UE
Ochrona w Polsce:	Brak danych
Gatunek niebezpieczny:	Nie
CITES:	Nie jest na liście CITES
Gatunek inwazyjny w Polsce:	Nie

Skale

Trudność:	Gatunek umiarkowanie trudny w hodowli
Dostępność:	Gatunek o umiarkowanej dostępności
Siła jadu:	Gatunek niejadowity

0. Hydrosaurus amboinensis - agama żaglowa

Gatunek
Nazwa gatunkowa:	Hydrosaurus amboinensis (Schlosser, 1768)
Nazwa polska	Agama żaglowa, agama żaglowata, agama wodna
Nazwa angielska	Amboina Sailfin Lizard
Nazwa niemiecka	Die Ambon-Segelechse
Podgatunki	Nie rozróżniono jak na razie żadnych podgatunków. Występuje jednak spora rozbieżność w ubarwieniu oraz ułożeniu łusek na pysku u populacji zasiedlających różne obszary co może świadczyć o większym zróżnicowaniu genetycznym tego gatunku i zaowocuje w przyszłości podziałem na kilka podgatunków.
Długość życia	10 -15 lat w naturze
Występowanie	Filipiny, Indonezja, Papua-Nowa Gwinea Powiększenie mapy
Hodowla grupowa	Hodujemy pojedynczo, Hodujemy w haremach
Aktywność	Dzienna
Typ terrarium	Terrarium tropikalne
Wielkość terrarium dla dorosłego	100x150x200 cm
Oświetlenie	12 godzin
UVB	5%
Dymorfizm płciowy	Dymorfizm widoczny, patrz zakładka Wygląd samca oraz Wygląd samicy
Środowisko życia	Gatunek nadrzewny, Gatunek wodno-lądowy
Informacje wstępne	Hydrosaurus amboinensis jest najprawdopodobniej największym przedstawicielem rodziny agam. Dorosłe samce mogą osiągać nawet do 130 cm dł, chociaż przeważnie są nieco mniejsze. Do charakterystycznych cech tego gatunku należy okazały grzebień biegnący wzdłuż kręgosłupa na karku, grzbiecie i na ogonie. Na palcach stóp znajdują się charakterystyczne, podłużne łuski zwiększające powierzchnię. Ogon tych jaszczurek jest bardzo silny, masywny i spłaszczony, pomocny podczas pływania. Ubarwienie jest zdominowane przez oliwkowy brąz z lekko szarym grzbietem. Po bokach ciała widoczny jest nieregularny deseń z ciemnoszarych lub czarnych cętek. Kończyny i głowa są wyraźnie ciemniejsze od torsu i ogona. Głowa u samców jest niekiedy niemal czarna. Pojedyncze łuski na pysku i karku oraz łuski tworzące grzebień są niebiesko-szare. Osobniki młode są jaśniejsze, ciało mają zielonkawo-oliwkowe a deseń ciemnych cętek jest znacznie wyraźniejszy i większy, często tworzy pręgi. Zasięg występowania Hydrosaurus amboinensis w naturze jest przedmiotem wielu dyskusji. Ze względu na duże podobieństwo do pozostałych gatunków z rodzaju Hydrosaurus, często występują pomyłki w identyfikacji. Tradycyjnie podaje się, że gatunek ten zasiedla wschodnią część Indonezji, Papua-Nową Gwineę i Filipiny. Informacje o obecności tego gatunku na Molukach są niemal na pewno spowodowane pomyłką z Hydrosaurus weberi. Bardzo prawdopodobne jest również błędne rozpoznanie tego gatunku na Filipinach, aczkolwiek dopóki nie przeprowadzi się nowszych badań źródła podają, że Hydrosaurus amboinensis zasiedla południowe Filipiny.
Odmiany	brak
Wygląd samca	Samiec jest wyraźnie większy i masywniejszy od samicy, Dorosłe samce mają bardzo okazały grzebień biegnący wzdłuż kręgosłupa.Grzebień na karku i grzbiecie ma masywną, grubą podstawę, tworzącą charakterystyczne garby. Właściwy grzebień utworzony jest przez pojedynczy rząd zaostrzonych kolcowatych w kształcie łusek. Grzebień ogonowy pozbawiony jest tej masywnej podstawy, jest znacznie wyższy i u starych osobników tworzy bardzo charakterystyczny żagiel (stąd nazwa zwierzęcia). Dodatkowo samiec ma znacznie masywniej zbudowaną czaszkę, potężniejsze szczęki i wyraźnie zadartą końcówkę pyska. U większości dorosłych osobników na czubku pyska wykształcają się powiększone łuski tworzące niski garb lub niski róg. Ubarwienie dorosłych osobników obu płci jest zbliżone, aczkolwiek samiec ma ciemniejszą głowę oraz większą ilość niebieskich łusek w okolicach pyska i karku.
Wygląd samicy	Samica jest mniejsza od samca, z reguły nie przekracza 100 cm dł. Jest również wyraźnie mniej masywna i szczuplejsza. Grzebienie zarówno na grzbiecie jak i na ogonie nigdy nie są tak mocno rozwinięte. Czaszka jest delikatniej zbudowana, z bardziej wydłużonym pyskiem. Ubarwienie samicy jest zbliżone do ubarwienia samca, jednakże zazwyczaj deseń z ciemnych plamek jest bardziej zaznaczony i tworzy niekiedy grube pręgi. Większość dorosłych samic posiada powiększone łuski na czubku pyska tworzące wyraźny garb, nigdy nie jest on jednak tak wydatny jak u samców.
Cechy szczególne	Oprócz grzebienia, który jest najbardziej rzucającą się w oczy cechą tej jaszczurki bardzo charakterystyczna jest budowa stóp. Palce posiadają z boku listewki utworzone z wydłużonych i spłaszczonych łusek co wydatnie zwiększa powierzchnię stopy podczas pływania. Młode osobniki w przypadku zagrożenia są w stanie uciekać na tylnych łapach. Gady te doskonale wspinają się po gałęziach drzew. Dużo czasu spędzają również w wodzie, gdzie poszukują pokarmu i schronienia w przypadku zagrożenia.
Biotop	Hydrosaurus amboinensis jest najbardziej elastycznym ekologicznie gatunkiem w obrębie rodzaju Hydrosaurus. Preferuje pierwotne lasy tropikalny, zarówno górskie jak i nizinne, ale spotykany jest również na obszarach wtórnych lasów powstałych po wyrębie lub nawet na plantacjach drzew owocowych. Zawsze spotykany jest w pobliżu zbiorników wodnych. Większą część czasu spędzają w koronach drzew. W przypadku zagrożenia uciekają do wody, często skacząc bezpośrednio z konarów. Pokarm wyszukują zarówno na drzewach jak i w wodzie, rzadziej na powierzchni gruntu.
Temperatura	W dzień 26-30°C, pod promiennikiem do 32°C, w nocy temperatura ok 25 -26°C
Wilgotność	70 - 80% w dzień, do 90% w nocy.
Terrarium	Terrarium dla tych jaszczurek musi być wystarczająco duże aby zwierzęta czuły się komfortowo. Jako, że są to gady nadrzewne zbiornik musi być wysoki, zaopatrzony w dużą ilość mocnych konarów do wspinaczki. Roślinność żywa nie ma racji bytu w przypadku osobników dorosłych, które będą ją niszczyć podczas wspinaczek. Młode osobniki doskonale czują się terrariach z żywymi roślinami. Ze względu na dużą stresogenność tych agam zaleca się zastosowanie sztucznej roślinności w celu upodobnienia warunków jak najbardziej zbliżonych do naturalnych. Konieczne jest zainstalowanie dużego zbiornika wodnego, w którym jaszczurki będą mogły bez problemu się zanurzyć i popływać. Wodę z tego zbiornika należy regularnie zmieniać, gdyż gady często załatwiają się do niej. Za podłoże w terrarium najlepiej posłuży mieszanka gleby i torfu kokosowego z domieszką kawałków kory. należy zapewnić odpowiednio dużą i wydajną wentylację aby zapobiec gniciu podłoża. Warto również rozpatrzyć obłożenie części ścian terrarium korkiem lub matami kokosowymi. Agamy te w młodym wieku wykazują bardzo dużą płochliwość i często doznają kontuzji na skutek kolizji z twardymi ścianami. Zabezpieczenie części ścian zbiornika wydatnie zmniejsza ryzyko tego typu wypadków.
Żywienie	Młode osobniki są niemal całkowicie mięsożerne. Odżywiają się wszelkiego rodzaju bezkręgowcami: owadami, pajęczakami, krocionogami i ślimakami. Wraz ze wzrostem zaczynają polować na większą zdobycz. Okazy dorosłe zjadają także małe ssaki, jaja ptasie i pisklęta, małe jaszczurki i węże, a także okazjonalnie ryby. U dorosłych agam z tego gatunku ważnym składnikiem diety (nawet do 30%) są rośliny. Zjadają kolorowe i słodkie owoce, młode liście i kwiaty.
Rozmnażanie	Hydrosaurus amboinensis osiągają dojrzałość płciową w wieku ok. 2 lat. Okres godowy w naturze przypada na wiosnę. Samce zbierają haremy samic i bronią je przed konkurentami. Walki wewnątrzgatunkowe zazwyczaj są bezkrwawe i ograniczają się najczęściej do silnie zrytualizowanych gestów, stroszenia grzebieni i syczenia. Niekiedy dochodzi jednak do bardzo brutalnych walk między samcami. Mniej więcej 10 tygodni po kopulacji samica składa w wykopanym przez siebie w leśnej ściółce gnieździe do 15 jaj o długości ok. 4 cm. Inkubacja trwa mniej więcej 90 - 100 dni. po wykluciu młode osobniki mają długość ok. 20 cm.
Zimowanie	brak danych
Uwagi	Jako że ogromna większość osobników dostępnych w handlu to okazy z odłowu po zakupie koniecznie należy poddać gady kwarantannie i odrobaczyć. Młode osobniki bywają bardzo płochliwe i łatwo wpadają w panikę, co często kończy się kontuzjami. Okazy dorosłe z reguły są spokojne i raczej łagodne w stosunku do opiekuna. Sprowokowane lub przestraszone mogą jednak boleśnie pogryźć. Podstawowym warunkiem w chowie jest zapewnienie odpowiednio dużego terrarium w typie tropikalnym. Ważne jest również utrzymywanie odpowiednio wysokiej wilgotności. W przypadku zbyt niskiej wilgotności otoczenia agamy te często mają problemy ze zrzuceniem wylinki zwłaszcza z palców. Hydrosaurus amboinensis jest najmniej zagrożony w naturze ze wszystkich przedstawicieli rodzaju Hydrosaurus. Charakteryzuje się największą prężnością ekologiczną i najłatwiej przystosowuje się do środowisk zmienionych przez działalność człowieka jednakże w wielu regionach lokalne populacje zanikają. Podstawowym problemem jest całkowite wylesianie dużych obszarów i zamiana ich na uprawy niskopiennej roślinności. Dodatkowo są zabijane jako szkodniki plantacji owocowych oraz odławiane w celach konsumpcyjnych oraz hodowlanych.
Źródła informacji